..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Natalka

To ja napiszę coś jeszcze bardziej szokującego: otóż wszystkie moje rozmówczynie- mamy wielodzietne ( takie po piątce dzieci i więcej) uważają, że wraz z pojawianiem się na świecie kolejnych dzieci, ich sytuacja materialna polepszała się. Przypisywały to działaniu Boga- i ja na podstawie sytuacji, jakie opisywały, też w to wierzę. Pierwszy z brzegu przykład: rodzice biologiczni ósemki dzieci plus czworo adoptowanych- prowadzą dom dla nastoletnich matek, które ich rodzice wywalili z domu z powodu ciąży- oboje mają własne firmy, dużo kasy, choć z początku ledwo przędli. Mama zadbana, tryskająca optymizmem.
U mnie w domu podobnie: rodzice mają teraz czwórkę dzieci na utrzymaniu, a powodzi im się nieźle, na pewno lepiej niż nam z jedynakiem. Do Egiptu nie jeżdżą, bo nie czują takiej potrzeby- wakacjują we Francji i Szwajcarii.

walecznaS

fiamma75

Też się zgadzam z fresitą i milunią Wesoly

Kukułko, przesadzasz.

Waleczna, coś w tym jest. U nas w domu było skromnie, ale mama praocwała dopiero jak podrośliśmy i to na pół etatu. My byśmy tak nie mogli, bo by nam na życie nie starczyło.

Natalka

channel

Słuchajcie dyskuja "ile kosztują dzieci" już była. Mnie interesuja opinie na temat rodzicielstwa w wieku lat 40. Bez podtekstów tylko Mruga

Weronika

Maria

Channel, moja ciocia urodzila coreczke po 40, jej ukochane oczko w glowie Mruga

mk,

Natalka

Channel, dyskusja ma to do siebie, że czasem zbacza się z głównego wątku...
Ale jeszcze w temacie- późne macierzyństwo jest dziś chyba bardziej modne, niż było kiedyś na zasadzie: najpierw kariera, ustabilizowana sytuacja materialna, a potem dziecko.
Starsi rodzice zazwyczaj mogą zapewnić dziecku lepszy ,,start" w życie- i jakby na to nie patrzeć- jest to w głównej mierze lepszy ,,start" finansowy. Ponadto chyba mają dla swojej pociechy więcej czasu, cierpliwości. Bywa, że pokładają w nim zbyt wielkie nadzieje- fajnie opisywała to książka ,,Poczwarka"
Zastanawia mnie jednak, czy lepiej radzą sobie, gdy dziecko wchodzi w okres dojrzewania- jak myślicie?

Natalka

[quote="mk,"]

fiamma75

Szwagierka urodziła trzecie dziecko w wieku 40 lat. Na początku była przerażona, ale jakoś sobie dali radę. młody jest rozpieszczony.

Moja babcia wszystkie swoje dzieci rodziła po 30 do 40. Jak na świat przyszły wnuki, to była już zbyt zmęczona, żeby jakoś specjalnie się angażować.

W pracy jest jedna pani, która urodziła pierwsze dziecko w wieku 45 lat (w życiu nikt jej tyle by nie dał).

Smużka

Moja mama urodziła moją siostrę w wieku 44 lat.
Nie była to planowana ciąża.
Pamiętam, że "coś" wisiało w powietrzu. Atmosfera była dziwnie poważna, nawet napięta, zanim ja i brat się dowiedzieliśmy o ciąży..
Mama nie zgadzała się na żadne badanie prenatalne, bo po co..
Na szczęcie Kasia się urodziła zdrowa. Wesoly

Jest wychowywana zupełnie inaczej niż my. Ma więcej luzu, jest rozpieszczana. Wesoly

Ale ma starych rodziców. Pamiętam, że mówiono, że idzie na spacer z dziadkiem, a to był tata.
Teraz tata podupada troche na zdrowiu (ma 65 lat), a moja siostra to w sumie jeszcze dziecko - 16 lat kończy w tym roku..
Trochę mi przykro, ale cieszę się bardzo, że jest na świecie (z całej rodziny z nią mam najlepszy kontakt - jest ode mnie 14 lat młodsza).
Żal mi też tego, że nie pamięta żadnej z babć. Jednego dziadka tylko pamięta.. a tak w szkole robili przedstawienia z okazji dnia babci, a nasze babcie juz nie żyły.. Takie uroki późnego rodzicielstwa.

Ania M

Karafka

moja kolezanka teraz 42 letnia zaszla w ciaze. byl maly szok, ale ona to twarda sztuka i dusza 20tka wiec da rade Wesoly

moja ciotka urodzila drugie dziecko tez zaraz po 40tce, teraz to oczko w glowie. Wesoly

kukulko, czy ty musisz wszystko brac tak do siebie? z twoich wypowiedzi odnosze wrazenie ze ty przesadzasz w druga strone i uwazasz ze wychowanie dzieci prawie nic nie kosztuje. Takie wypowiedzi i te ostatnie na podobny temat na lmm (za 300 zeta ktos twierdzi wyzywic rodzine i jeszcze cos oszczedzic!) sa troche niebezpieczne i naiwne. Wiadomo, ze nie trzeba miec iles tysiecy odlozone na studia za granica dziecka (a propos te pare tysiecy by mu nawet na semestr nie starczylo i tutaj naprawde WIEM co mowie!) ale na godne zycie juz tak. I jestem ogromnym przeciwnikiem pokazywanie macierzynstwa w tak rozowych okularach liczac na laske Boga, bo potem moze sie inaczej okazac i jakos tak z kazdym dzieckiem wiecej pieniazkow nie bedzie. dzieci moga chorowac, moze beda potrzebowaly dodatkowych zajec, nigdy nie wiadomo. A zaprzepascic szansy dzieciom z powodu swojego "pragnienia" uwazam za nieodpowiedzialne rodzicielstwo. Liczyc powinno sie sily na zamiary a nie na nadzieje na lepsze jutro. I to nie jest osobiscie do ciebie kukulko, zebys nie czula sie urazona, tylko twoja wypowiedz byla dla mnie wyjsciem do tych slow. Bo wiem, ze tak jak ty uwaza wielu, ale ja sie osobiscie z tym nie zgadazam. Z tym, ze ja na forum wyszlam juz wielokrotnie jako materialistka i egoistka. Poprostu mam inne przekonania, inne cele i spojrzenie i bylam inaczej moze wychowana. I fakt, nie mam dzieci, wiec dla niektorych na ten temat nie powinnam sie wypowiadac

co do wypowiedzi miluni to sie zgadzam z nia, fresita i dziewczynami. Kiedys, moja mama mowi, ze tez bylo z kasa na dzieci latwiej. ja po roku bylam w zlobku (nalezal sie), rodzice pracowali i mieli naprawde bardzo dobre zycie, wczasy zakladowe, ferie w gorach wakacje nad morzem, jeziorach, gdzie sie dalo. potem mama moja nawet przestala pracowac bo tato w armii wystarczajaco zarabial, wiec ona rzucila prace (najwiekszy blad jej zycia jak mowi

). zreszta dzieciom wojskowym, etc bylo dobrze, profity zbieralam jeszcze w czasych studiow we wroclawiu, mieszkanie w internacie wojskowym, dostep do lekarza na jedynostce, zyc nie umierac

strzyga

ja mam poglądy chyba jak reszta dziewczyn. A wypowiedzi kukułki raczej mnie przerażają w drugą stronę niż ona je kierunkuje.

A w temacie. Mama mojej koleżanki jeszcze z podstawówki urodziła najmłodsze dziecko po 40stce. Jednak z tego, co widziałam potem nie bardzo sobie radziła z obowiązkami (praca, dom, dzieci). I ta moja koleżanka była 'zawalona' opieką nad małym (byłyśmy wtedy w LO). To było jej 4 dziecko, o ile dobrze pamiętam.