..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

channel

Ciekawa jestem Waszego zdania na temat ciązy i posiadania maleństw przez kobiet ok. 40 roku życia +- 1/2 lata w tę czy we wtę.

A może ktoś z Was jest takim "późnym" dzieckiem swoich rodziców? Chodzi mi o wszystkie aspekty począwszy od ciązy, przez narodziny, wychowywanie....

Natalka

Moja mama rodziła siostrę w wieku 45 lat- poród był przez cc, własnymi siłami nie dała rady, mimo, że była już po pięciu dzieciach...
Wychowanie- z moich obserwacji na pewno dużo mniej impulsywne, dużo więcej cierpliwości, zrozumienia, czasu dla dziecka. Inna sprawa, że siostra jest nieco rozpieszczona, jak jedynaczka- mój syn nie kieruje nami aż tak bardzo jak ona rodzicami- choć na ogół jest grzeczna i spokojna.
Tutaj inną ważną kwestią jest rola ojca, który sprawdza się w niej o wiele lepiej niż kiedy wychowywał np mnie

Mimo 27 lat był jeszcze wtedy młodym gościem, ciut nieodpowiedzialnym, troszkę uwikłanym w małżeństwo ( byłam wpadką)- teraz to zupełnie inny facet, jak patrzę na niego jaki ma kontakt z Lilką, to aż im czasami zazdroszczę, że nie jestem w jej skórze

bakteria

channel, ja właśnie jestem "późnym" dzieckiem Mruga

Mama urodziła mnie, mając 38 lat, co dawniej było naprawdę sporo. Trafiłam się rodzicom przypadkiem, ale zawsze podkreślają, że dobrze się stało (no bo co mają powiedzieć

)

Moje rodzeństwo to przepaść - 10 i 12 lat więcej niż ja. Obecnie jednak powoli te różnice wiekowe się zacierają, przynajmniej ja to tak odbieram.
Ale co do rodziców - uważam, że byli dla mnie naprawdę świetni Wesoly

Tzn. cierpliwi, widzieli już niejedno, więc nie panikowali przy byle okazji, mieli sporo czasu dla mnie (mama od wielu lat jest na rencie) i byli żywo zainteresowani moim życiem. Na pewno dojrzalsi i bardziej pewni siebie, niż gdy rodziły im się pierwsze dzieci (to nie tylko moja opinia, ale sami nieraz mówili nam o błędach, które popełniali, wychowując pierwsze dzieci - przy mnie ich unikali). Do tego rodzeństwo szybko nauczyło mnie czytać, pisać itp. (umiałam szybciej niż koleżanki np. z przedszkola/zerówki) + uczyło mnie dojarzalszych kontaktów z ludźmi. Muszę jednak przyznać, że siostra ostatnio - co było dla mnie wielkim zaskoczeniem - powiedziała, że zawsze zazdrościła mi kontaktu z tatą. Tzn. ja byłam często przytulana, całowana itp. przez tatę, a siostra nie miała takich czułych doświadczeń z tatą, który w młodości był bardzo nerwowy i wybuchowy... Ja nigdy nie zauważyłam tej "zazdrości", ale coś w tym chyba jest. Widzę, że rodzice każde z nas traktują inaczej (nie gorzej/lepiej, po prostu inaczej), ja natomiast czuję się z rodzeństwa najbardziej otwarta i bezpośrednia - sądzę, że "starsi" rodzice mieli na to wpływ.
Generalnie uważam, że rodzice w okol. 40-stki świetnie potrafią odnaleźć się w tej roli. Ja z moimi mam świetny kontakt, choć czasem zauważam, że np. mama już bywa bardziej podobna do babci M. niż do jego mamy Wesoly

Za to tata wciąż jakby miał 20 lat, więc się wyrównują Mruga

Na pewno jednak "przedłużyłam" im młodość, o co sami tak często ujmują.

Natalka

Weronika

moja mama urodzila mnie w wieku 37 lat dla mnie stanowczo za pozno ... ale to nie wina rodzicow. Wdzięczna jestem że dali mi zycie. Mialam 16 lat kiedy mama miala wylew i wtedy kiedy dojrzewalam kiedy najbardziej jej potrzebowalam to niestety ja musialam przejac role pani domu i sie opiekowac nia i tak jest do dzis. Mozna powiedziec ze mama przeciez mogla miec wylew wczesniej, wczesniej zachorowac ale mysle ze wiek tez robi swoje. Uwazam ze dzieci trzeba mieć w młodszym wieku aby miec siły je wychowac i cieszyc sie zyciem razem z nimi.Szanuje oczywiscie decyzje kobiet ktore staraja sie o dziecko po 35 roku Wesoly

Natalka

Weronika

bakteria

A, widzicie. U mnie mama po porodzie też miała problemy ze zdrowiem. Wróciły dawne choroby, bardzo nieprzyjemne (nie chciałabym o tym pisać), w każdym razie stało się tak, że tata i rodzeństwo głównie się mną opiekowali w pierwszym roku życia, tata ze mną spał, przewijał, karmił itp. Musiał być niezłym twardzielem, teraz to widzę. A więc dziecko w późnym wieku to chyba jednak rzeczywiście spore obiążenie dla organizmu mamy, czasami dla jej zdrowia...

kukułka

ja bałabym się planować dziecko około 40 (zdrowie mamy, ryzyko zespołu Downa itd) mimo iż marzy mi się dużo dzieci a lat mam już 30. Dziecko do 35-36 roku życia to dla mnie górna granica wiekówa. Nie chciałabym by kto inny musiał na co dzień zajmować się moim dzieckiem z powodu mojego wieku i słabszego zdrowia. Ja co prawda absolutnie żadnych problemów ze zdrowiem nie mam i ogólnie mam kondycję bdb ale i tak bym się bała.

Natalka

kukułka

jeszcze 2.

Weronika

no kukułko dasz rade!!

Natalka

Szczerze podziwiam! Ja chciałabym chociaż dwójkę, ale mąż nie bardzo...

kukułka

Weronika to danie rady to od męża zależy bo jak on nie będzie chciał to ja sobie mogę... Marzyć tylko

Weronika

racja. tutaj decyzja musi byc podjeta wspólnie.nas chyba nigdy nie bedzie stać na 4 dzieci...