..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

[luka]

Troszkę mnie pocieszyłaś, dziękuję. Ten jeden też jest prawie taki jak dziecko. Ale mam nadzieję, że się już wchłania.

[kukułka]

jak lezysz to na pewno
bo to sie odkleja jak dzwigasz, jakbys chodzila itp
jak wstajesz tylko do wc to wylezysz tego krwiaka spokojne
PS moj gin mowi, z ewiekszosc kobiet ma to ok 5-8tyg ciazy
warto w tym 7-8 tyg isc na dodatkowe USG anwet, bo krwiak mzoe nei dawac objawow i tylko usg go wykryje
ja tak mialam
ze starszym zaczelam plamic, z mlodszym duzo wiekszy niz przy starszym krwiak wyszedl przypadkiem na usg, bo bylo zero objawow

[Naima]

[buba]

Luka, to co napisała Kukułka jest bardzo pocieszające.
Leż i odpoczywaj, mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.

[Smużka]

Jakoś mi nie idzie wrzucanie na luz.
Ciąża luki, sprawia, że ja też zaczęłam ogromnie tego chcieć. Chcę nawet leżeć i mieć te krwiaki..
Na szczurzym forum kumpela pisze, że nagle zaczęła jej się nadwrażliwość na zapachy. Siedzi w pracy i rzyga od zapachu własnych perfum, a nie ma jak się teraz przebrać.
Moja pierwsza myśl.. Boże, jak ja bardzo bym chciała tak rzygać.

Nie mam gdzie uciec od tego tematu.
Nawet jak nie będę zaglądać na to forum już, to wszystkich innych też mam koleżanki w ciąży.

Wczoraj byliśmy z Mamą Wojtka i jego siostrą w Nowogrodzie, w skansenie. To niedaleko od Ostrołęki, więc czasem się tam wybieramy, porobić zdjęcia itd.
Po drodze minęliśmy piękny kościółek. Teściowa mówi, że ona chciała, żebyśmy w nim ślub brali, bo jest cudowny, maleńki, kameralny.. Mówię, że jak będziemy planować trzeci ślub, to weźmiemy go pod uwagę..'
Teściowa "To może chociaż chrzciny?".
Zabolało. Nic nie powiedziałam, choć miałam zamiar powiedzieć, że chrzcin nie będzie ani w tym, ani w innym kościółku.

Ale może mi zły nastrój minie za parę dni.
Mam koszmarnego PMSa. Drażni mnie wszystko i dołuje połowa tego, co drażni. Sama już z sobą nie wytrzymuję!

[luka]

Smużko nie chcij krwiaków. Życie mojego dziecka jest zagrożone, boję się kichać,kasłać, nawet załatwiać.. Co 15 minut sprawdzam bieliznę. Od leżenia boli mnie rwa kulszowa bo macica naciska na nerw kulszowy. Nie wiem już jak leżeć...

Trochę Cię Smużko nie rozumiem... Dlaczego się poddajesz? Nie możesz myśleć tak bardzo pesymistycznie. Nastawiasz się na brak dziecka a to błąd. Niby się z tym godzisz a guzik prawda. Moim zdaniem powinnaś się wziąć w garść. Przestać nad sobą użalać i zacząć działać. Nie śledziłam ostatnio wątku ,jeśli Twój mąż nie zrobił badań to go zaciągnij do laboratorium. Może wystarczy leczenie. Zmarnowaliście już tyle miesięcy.. Bądź twarda i walcz o marzenia. Zobacz; Lanolina, Maniusa mają już dzieciaczki a zaraz Szpaczek Ika i inne dziewczyny będą tuliły własne wymarzone dzieci. Twój mąż nie miał 0 plemników, macie szansę na własne dziecko ale musicie się leczyć. A moja ciąża i inne powinny Cię mobilizować do działania, zwłaszcza te, które nie były pstryknięciem. Głowa do góry.

[Smużka]

Widać, że nie bardzo rozumiesz.
A ja nie mam dziś siły Ci tłumaczyć, przepraszam.
Za bardzo źle się czuję.

Pewnie, że nie jestem pogodzona z brakiem dziecka. Ale robię co mogę, by do tego dojść.
I mam zamiar "zmarnować" kolejne pół roku nie robiąc nic.

[Aglaia]

[Smużka]

To zależy od charakteru.
Widocznie jestem bardzo słaba. Zawsze miałam tak, że chciałam robić coś perfekcyjnie, a gdy mi nie wychodziło, to rzucałam to w cholerę i zajmowałam się czymś innym.
Mam tak od dziecka. Ciężko mi postępować inaczej, choć czasem muszę - Studia trzeba było jakieś skończyć itd. Ale już pracę w zawodzie porzuciłam po niecałym roku. Nie czułam, że mogę być w tym dobra. Czułam, że się nie nadaję, że to jednak nie dla mnie. I mimo wielu lat ciężkich studiów, wszystko porzuciłam. Nie żałuję. Nie chcę do tego wracać. Są lepsi ode mnie. Nie pcham się. Znajdę sobie inne gniazdko.
Ja już tak mam. To bardzo typowe zachowanie dla mnie.
Inne byłoby nietypowym.
w tej sytuacji nie umiem się zmusić, bo czuję się, jakbym się psychicznie dusiła. Nie umiem tak dalej żyć. Muszę się wycofać, bop zwariuję.
Może zrobię kolejne podejście, ale teraz chcę uciec i wszystko zostawić.
Co wcale nie oznacza, że nie jest mi przykro. Jest. I czuje gorzki smak porażki w ustach.
ale zajmuję się wypłukaniem go, a nie walką.

[szpaczek1]

Smużka myślę, że zazdrość jest całkiem naturalnym uczuciem. Ja też wszystkim zazdrościłam ciąż i się normalnie do tego przyznawałam. Nawet tych trudnych ciąż. Jest dużo moich postów, gdzie w jednym zdaniu gratuluje ciąży a w drugim piszę, że zazdroszczę.

Nie nazywałabym tego rezygnacją, słabością charakteru i białą flagą, ale ustaleniem listy priorytetów. Coś spadło w dół, coś poszło w górę.

Trzeba to jednak robić z głową. Poustalać sobie pewne rzeczy w głowie, porozmawiać z mężem. Nawet spisać

No i mieć "twardą dupę" czytaj uszy. Nigdy nie zapomnę jak w fazie "pierdole to wszystko" tuż po Bożym Narodzeniu, żona brata mojego męża powiedziała przy rodzinnym obiedzie, że oni myślą o kolejnym dziecku. aaa aaa Ma teraz termin tydzień po mnie i mnie skręca jak mówi, że niepewny ten termin bo ona nawet nie pamięta żadnych dat ... A ja chyba do końca życia zapamiętam datę 1 lutego (okres) i 19 luty (wizyta znajomych w ciąży, którym udało się za pierwszym razem i mieli termin na kwiecień 2011 - ja też planowałam rodzić w tym kwietniu, jest to też data prawdopodobnego poczęcia). Do tej pory pamiętam jak staliśmy z mężem nad testem owu i prowadziliśmy rozważania, czy już dziś można.

Gdzieś świeci słońce tylko trzeba chcieć je zobaczyć!!

[elemka]

Szpaczek ujęłaś to wprost cudownie Jak następnym razem ja się załamię to proszę o takie posta dla mnie

[Trulek]

[Smużka]

To je utopię. Tak samo jak męża, który już nie spełnił moich oczekiwań, bo nie może dać mi dziecka.. Ludzieee... Myślcie trochę!

Kierunek studiów nie był mi narzucony. Nie należę do osób, które pozwalają sobie coś narzucić.

[Smużka]

Poza tym źle postawiłaś pytanie. Inny podmiot. Powinno brzmieć, co zrobię, gdy poczuję, że nie jestem dostatecznie dobrą matką. A nie, że dziecko nie spełni moich oczekiwań.
Studia i praca spełniły moje oczekiwania, ale ja czułam, że nie jestem w tym dobra i że nie mam predyspozycji, by kiedykolkiek dobą być.
Co wtedy zrobię? Zapewne będę sfrustrowana. Może nawet bardzo. Pewnie pójdę na terapię, żeby stanąć na rzęsach i jednak tą dobrą matką być. Jestem odpowiedzialna. Zawsze byłam. Choćbym nie miała, co do garnka włożyć, moje zwierzaki zawsze jadły najlepsze karmy, były kąpane w najlepszych kosmetykach, miały po kilka odżywek do włosów, choć ja nie miałam dla siebie żadnej. Kwestia priorytetów. Nie zawsze ma się wybór. Nie zawsze można robić to, na co ma się ochotę. Studia skończyłam mimo epizodu silnej depresji (z powodu psa, który też nie spełnił moich oczekiwań, bo wydałam na niego całe oszczędności, a on ma wadę serca i miał zaraz umrzeć, zamias być spełnieniem moich dziecięcych marzeń - na szczęście lekarze się pomylili i pies żyje, mimo wady serca, ale wtedy o tym nie wiedziałam i się załamałam).

[kukułka]

a czy Ty nie jesteś aby perfekcjonistka?