..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

tinuviel

będę trzymać kciuki Wesoly

MalutkaMilka

Pewnie że będziemy trzymać kciuki . Powodzenia

abigeil

dzięki dziewczyny :*

oczekujac

ja rowniez zgadzam sie z elemka zarowno w sprawie wieku jak i lekarzy
co do tego pierwszego to czasami nie przychodzi odpowiedni czas na dziecko nie tylko wiekowo, ale co wazniejsze psychicznie np. moja szwgierka 2 mies. przede mna zaliczyla wpadke, obydwoje tego dziecka nie chca, ona o siebie w ogole nie dba, pali jak smok, kwasu nie lyka, witamin nie bierze, lekow ktore przepisal jej lekarz tez nie i z tego co mowi dziecko na razie dobrze sie rozwija a jak jest narawde tego nikt nie wie...

co do lekarzy my starania zaczelismy w maju tamtego roku w tym czasie bylam u 3 lekarzy i dopiero ten 3 lekarz zaintersowal sie moja osoba i w przeciagu 4 cykli udalo mi sie zajsc w ciaze, takze czasami trzeba troche tych lekarzy odwiedzic, aby trafic na tego wlasciwego

abigeil

ja najpierw chodziłam do gin znajomej mojego taty jest bardzo fajna i znana w naszym mieście ...cieszyłam się no bo u niej wizyta kosztuje ok 130 zł a jak 'po znajomości' to nie chciała ode mnie pieniędzy ale w sumie przez nią straciłam rok czasu bo nie brała na poważnie tego co do niej mówiłam nawet nie zrobiła mi usg co by sprawdzić czy dochodzi do u mnie do owu , kierowała się tylko wynikami które de facto były książkowe kazała zrobić badanie nasienia i zgłosić się dopiero po, a tak w ogóle to za każdym razem wspominała o klinice leczenia niepłodności i o tym że zdrowa para w dzisiejszych czasach stara się rok czasu...w sumie jak do niej chodziłam to było ok 8-9cyklu starankowego pomyślałam sobie że może faktycznie wszystko ze mną w porządku i tylko jej dupę zawracam..może faktycznie trzeba czekać i tak głupia ja czekałam aż nastał 12...13 cykl i dalej nic no więc ponownie się do niej zgłosiłam żeby przepisała clo ..wtedy po raz pierwszy zrobiła usg i jakież było jej zdziwienie gdy w 14dc nie zobaczyła w jajnikach żadnego dorastającego pęcherzyka (był tylko jeden 10mm)...wtedy się przekonała, że tak do końca nie jest wszystko w porządku z tymi moimi cyklami, ale ja postanowiłam zasięgnąć porady innego lekarza i teraz jestem bardzo zadowolona ..w każdej chwili mogę podejść zawsze mnie przyjmie i za każdym razem jak poproszę robi mi usg ..nawet sama zaproponowała żebym przyszła po owulacji żeby sprawdzić czy była ... Mruga

także dziewczynki trzeba faktycznie szukać lekarza aż się znajdzie tego który się zainteresuje sprawą i pomoże Wesoly

elemka

Tylko tak naprawdę szukając dobrego lekarza tracimy sporo czasu. Nie zawsze tak jak Tobie abigeil przy pierwszej zmianie uda się trafić na ''TEGO''.
Ja jutro mam wizytę u mojego lekarza. Zobaczymy co powie. Myślę nad kliniką leczenia niepłodności...

matunia

no więc chyba czas i na mnie...dopisuję się do Was laseczki Hurra

Rozpoczyna się właśnie mój drugi cykl starankowy. Pierwszy spędziliśmy na wakacjach, więc był bardzo pracowity w staraniach, jednak nie udało się. Miałam co prawda małą nutkę nadziei bo w 26 dc dostałam delikatnego plamienia co skojarzyło mi się z plamieniem implantancyjnym, jednak jak widać to nie to. Mam nadzieję, że uda nam się bez żadnych wspomagaczy. Nie śpieszy nam się bardzo, starania są przyjemne więc mogą trochę potrwać!

buba

Matuniu, cieszę się, że wszystko ułożyło się po Waszej myśli i możecie czekać na upragnione II kreseczki. Wesoly

Powodzenia!

Edwarda

Powodzenia matuniu Wesoly

matunia

a co tu taka cisza panuje? Ja muszę się podzielić swoimi odczuciami.
Wiecie co...nigdy nie myślałam, że staranie może być takie "stresujące" nie dosłownie oczywiście ale człowiek cały czas o tym myśli. Żeby nie przegapić owulacji. Synusia dorobiliśmy się zanim w ogóle dobrze zaczęliśmy się starać. W dowolnym momencie dnia i kiedy mieliśmy ochotę mogliśmy się poprzytulać. Teraz jest inaczej. Mąż czasem wraca bardzo późno z pracy, ciągłe zabieganie itd jak Mały pójdzie spać dopiero możemy pomyśleć o sobie Wesoly

dlatego tych okazji do zbliżeń niema tak dużo jak by się chciało. Wiadomo, że niema co się śpieszyć, nie musi się udać za pierwszy czy drugim razem. Jednak czekam już z utęsknieniem na moment spóźniającej się miesiączki ...wiecie o co mi chodzi? A jak było u Was? też to tak przeżywałyście, czy całkowicie na luzie i spokojnie?

hebanowe noce

matunia, u mnie było tak, że jednocześnie staraliśmy się i nie staraliśmy, ale za każdym razem oczekiwałam tego, co będzie w dniu spodziewanej miesiączki. Zdarzało mi się nawet zrobić wcześniej test, gdy wiedziałam, że szykuje się jakaś popijawa lub zanim wzięłam pierwszą dawkę antybiotyku. Wydaje mi się, że Twoje odczucia są normalne i zauważ, że te dziewczyny, które starały się bardzo długo przeżywają takie rozterki co miesiąc tak samo mocno, nawet gdy trwa to wiele miesięcy.
A może to zmęczenie to jest jakiś znak, żeby jeszcze chwilę poczekać? Powiem Ci, że tak czy siak, dzieci same wybierają sobie moment na poczęcie taki, jaki im pasuje. Możesz stwarzać okazje i pięć razy się nie uda, a w końcu jak już się tego nie spodziewasz, nagle robisz test i są dwie kreski. Nie mam za dużo doświadczenia w zachodzeniu w ciążę, bo to mój pierwszy raz, ale takie właśnie mam odczucia.

oczekujac

MalutkaMilka

Popieram, skazałam swój cykl na porażkę, bo mąż wcześnie wyjechał, w dzień pierwszego plusa owulacji i już myślałam że koniec tego cyklu. Do kosza go wyrzucić, ale tempki w końcu wprawiały mnie w osłupienie takie jakieś dziwne były. Zrobiłam test, cień cienia cień kreski, na drugi dzień już wyraźniejsza.

oczekujac

buba