..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

sagitta

Mi się marzy 3-4, ale ostatnio przeczytałam w wysokich obcasach artykuł o rodzinach wielodzietnich -po dziesięcioro-dwanaścioro dzieci Shocked

Niektórzy mieli kasę na utrzymanie, inni żyli takim stadem na 42 metrach Shocked

i liczyli na pomoc innych.......... Confused

Artykuł fajnie się czyta, no i pokazuje spojrzenie z drugiej strony, podziwiam wiarę tych ludzi (i , jak zwykle, zadaję sobie pytanie gdzie jest granica wiary i bezmyślności Confused

)

Martelka

Poczytalam

Napisze jak u nas sprawa wyglada.
Jestesmy na wygnaniu, Alek poczal sie zupelnie nieplanowanie 2 miesiace po slubie. Ja chcialam po 2 latach S. po 4. jest jak jest Alek ma juz 2 latka i ciesze sie bardzo, ze spadl nam z nieba, chcoc to wydluzy nasz pobyt tutaj i opozni znacznie uwicie naszego wlasnego gniazda.
No wlasnie dotychczas siedzialam z dzieckiem w domu(dorabialam dwa razy w tyg po 4 godz), bo tak nam sie oplacalo a i sama chcialam tez pobyc z malizna, dac mu wszystko co moze dac matka. Tak troche porownuje sie do Dony (mamy nawet dzieci w tym samym wieku).
Z poczatku myslalam, ze pojde do pracy jak Alek skonczy rok. On pojdzie do zlobka, a ja po roku pracy zaczne starania o drugie dziecko, bo niby 3 lata roznicy to tak w sam raz.
Teraz Alek juz ma 2 a ja zaczelam intensywnie szukac pracy. Mysle, ze on nadaje sie juz na zlobek, a ja musze do pracy, bo inaczej przepadna mi urpawnienia tutaj w UK. Mam plan, zeby drugie dziecko pojawilo sie za dwa lata, czyli starania w przyszlym roku. Nie wiem jak to bedzie z opieka. Moze moja mama, albo tesciowa przyjada choc na troche, zeby zajac sie dzieckiem. Dotychczas zyjemy sami, mam na mysli, zadnej opieki, pomocy z zewnatrz. Mam jakis blok przed niania. Zazdrosc, czy ja wiem jak to nazawac. Nie chcialabym, zeby obca babka przebywala dluzej z moim dzieckiem niz ja i zeby go calowala, sciskala i w duchu wytykala moje wady, albo zazdroscila, ze mam dziecko, do tego chodzila mo mieszkaniu i moze przegladala moje osobiste rzeczy. Kurde troche "chorawo" zabrzmialo Shocked

Zlobek mysle, ze jest inny. Sama chodzialm 5 lat do przedszkola i bylam w nim zakochana. Bardzo milo wspominam ten czas, mysle, ze naprawde rozwija dziecko.
Na drugie dziecko psychicznie jestem gotowa dopiero od pol roku. Wczesniej mialam starszny lek przed ciaza.
Jako obecnie kura domowa wcale nie czuje sie zle, no moze teraz wiem, ze juz tak niezbedna nie jestm dla mojej pociechy jak wczesniej, ze mam wiecej wolnego czasu i to mysle przemawia za tym, ze jestem gotowea do pracy.
Maz nie docenia mnie tak jak bym tego chciala, przynajmniej nie mowi mi o tym wtystarczajaco czesto. Cieszy sie, ze jestem z Alkiem, ale pewni mysli, ze moglabym wiecej osiagnac, zrobic jakos sie jeszcze rozwijac a ja mam takie poczucie, ze musze juz zaczac zarabiac, zeby przyspieszyc nasz wyjazd z Anglii, zeby dolozyc sie do budowania naszego przyszlego domu, zeby sie przydac mezowi i tym samym zasluzyc na jego wiekszy szacunek. Oj tak troszke w naszym zwiazku jest to pogmatwane i nie do konca zdrowe Confused

Mysle, ze duza role odgrywa tu brak doceniania w spoleczenstwie roli kobiet siedzacych w domu. To "kurowanie" sie nie liczy, jest takim niczym, a przeciez tak duzo znaczy dla dzieci i rodziny.
Dona ja jednak w Twoim przypadku jestem za tym, zeby isc do pracy. Tak sie chyba juz stalo, bo gdzies mi sie obilo na innym watku, ze synek ma chodzic do przedszkola?
Ja modle sie o prace i to jak najszybciej. Narazie miesiac minal. jak ją bede miala, to mysl o drugim dziecku stanie sie faktem i radosnym oczekiwaniem Wesoly

Dona

Martelko, i własnie tak sie stało..

od wrzesnia zaczełam prace a Piotrus przedszkole

(niestety szybko skonczyło sie to u niego chorobą... Sad

, 4 dni siedział w domu - 2 z mezem, 2 z moja mamą, jakos nas "poratowała" i przyjechala na te 2 dni), ale jutro juz idzie do przedszkola..

Niestety nie do konca wyleczony, ma katarek jeszcze.....
ale co zrobie.... Sad

.. my tez jak na wygnaniu....

Ostatnio rozmawiała z m. o drugim dziecku, no i okreslilismy pewne warunki, które musza zaistnieć, żebysmy mogli zaczac myslec o drugim dziecku.. m. in posiadanie jakiegos własnego kąta.......

Ja przyznam, ze odżyłam w pracy.....

czasami az sie boje, ze moze mi sie zbyt spodobac i nie bede chciała znów sie "zaszywac" w domu....

We wtorek jade w moja pierwszą w zyciu delegację...

strasznie sie ciesze, ze mam w koncu inne zadania do zrobienia, niz tylko obowiązki domowe i opieka nad dzieckiem..

Do tego bardzo sie ciesze, ze w koncu zarabiam pieniadze..
(zadne kokosy, ale po opłaceniu przedszkola jeszcze cos zostanie...

)

Też czesto sie czułam zupełnie bezradna, jak liczylismy pieniadze, co i na ile potrzeba, i na co nie wystarczy, a ja sie czułam zupełnie bezradna w takiej sytuacji, bo poza oszczedzaniem i rezygnacja z pewnych zakupów, nie umiałam w zaden sposób wpłynąc na powiekszenie naszego budzetu....

(ale na zdolnosc kredytową i to nie miało wpływu)

warunki pracy mam ok, jak dla matki, stałe godziny pracy 8-16 , nie ma nadgodzin, do 17 najpózniej mozna siedziec.
Sa wyjazdy słuzbowe, nie czesto.. ale jakos mnie to akurat cieszy.. , tak od czasu do czasu sie gdzies wyrwac..., mysle ze maz sobie da rade z Piotrusiem....

Ja niestety tez bede musiała sobie dac rade sama, jak maz wyjedzie w delegacje...

ostro trenuje autem droge z domu do pracy i spowrotem....

Boje sie tylko tego, ze Piotrus bedzie chorował ..

I tez nie chciałabym opiekunki, zdecydowanie lepiej Piotrusiowui jest w przedszkolu...

Ale czasami jak tak sobie mysle, ile mamy problemów i zachodu z jednym dzieckiem (w sytuacji jak oboje pracujemy i zadnej baci ani cioci pod reka) , to az mnie przeraza mysl, jak sobie poradze z 2 dzieci, jednoczesnie pracujac... narazie tego nie widze... Confused

micelka

juka

właśnie Dona, można z 2, można z 3, a nawet - o zgrozo! - podejrzewam że z 4 też Laughing

my tez oboje pracujemy (więcej niz 8 godz. zazwyczaj) i też nie mamy żadnej babci w okolicy. wielodzietność zmusza do "zainstalowania" dodatkowych funkcji - szybkości i organizacji

Martelka

Dona super, ze Ci sie tak poukladalo, naprawde super, ciesze sie i zazdroszcze.
Ja sie modle, zeby wreszcie ktos pozytywnie rozpatrzyl moje zgloszenia.
Pragne tej pracy tak bardzo, a wtedy nawet drugie dziecko nei bedzie dla mnie przerazeniem na tym wynajmowanym mieszkaniu, bo nasze plany zyciowe wraz z podjeciem przeze mnie pracy stana sie realne.
Wlasnie pocieszam sie ty, ze z drugim jest latwiej

Makatka

Poniewaz nie bardzo wiem, gdzie sie przywitac na forum, witam sie w tym watku, jako ze wlasnie staramy sie o drugie dziecko i stad moja obecnosc na tym forum Wesoly

mancia

to ja jestem w ciut innej sytuacji... wróciłam do pracy po urlopie mac. i wtedy nawet się cieszyłam , że będę wśród ludzi. ale teraz, kiedy Kuba ma 2 latka to chętnie posiedziałabym z nim w domku... Confused

na szczęście pracuję w szkole więc spędzam w pracy niewiele godzin Very Happy

staramy sie o drugie dziecko i kiedy tylko nam sie uda to pójdę na zwolnienie (tym bardziej,że w lutym poroniłam i będę musiała o siebie dbać).

Makatka WITAJ!!!!

Martelka

Makata, Mancia powodzenia, ale fajnie, ze juz mozecie sie starac Wesoly

Oby najblizsze sykle byly owocne i brzemienne w skutki Mruga

Makatka

Mancia, jestesmy w bardzo podobnej sytuacji Wesoly

moj synek tez ma dwa lata i ja tez juz marze tylko o drugim dziecku. Zajrzalam tez do Twojego wykresu i prawie, jakbym swoj widziala Wesoly

bo ja wlasnie mam 14 dzien wyzszych tmperatur, a u Ciebie 13 Wesoly

Trzymam kciuki, zeby sie udalo Wesoly

U nas starania byly niestety troche za wczesnie wiec nie robie sobie duzych nadziei, ale... kto wie Mruga

Makatka

Martelka, dzieki Wesoly

Dona

juka

oczywiście że tak. ja bym wolała pracować tak z 1 dzień w tygodniu, wtedy obyłoby się bez kosztów, a cieszyłabym się pracą.

sylwuska90

Ponawiam temat..
Wiecie mam jakieś straszne obawy, że sobie nie poradze z dwójką dzieci, że to za mały odstęp między nimi, bo to tylko 1,5 roku.
Mała teraz śpi, ale tak mi dziś dała w kość, że ledwo wytrzymuje już psychicznie. Przy takich momentach, boję się co będzie za kilka miesięcy.
Mam słabe nerwy (nad czym ubolewam) i szybko się dołuje...
Biedne te moje dzieciątko w brzuszku, ja ciągle narzekam, a ono na pewno to odczuwa..
a nie powinnam, skoro mam takie radosne, rozgadane i przede wszystkim zdrowe dziecko. cudowne.. choć czasem daje nieźle w kość.
mam wrażenie, że się nie nadaje na rodzica..

matunia

sylwuska, może niech się wypowiedzą jeszcze inne mamuśki, ale mnie się wydaje, że większość matek czasem ma takie odczucia i to jest całkowicie normalne. Kiedy mam dobry dzień, mnóstwo energii i chęci do zabaw to widzę, że Smyk jest zadowolony. Po takim dniu czuję się zadowolona i kładąc Go spać myślę sobie: "to był dobry dzień, jestem fajną mamą"

kiedy któreś z nas ma słabszy dzień, albo ja mam nawał innych, domowych obowiązków mam straszne wyrzuty sumienia. On mnie co chwilę woła, chce żebym się z nim bawiła, a ja cały czas mu tłumaczę, że mama musi jeszcze zrobić to czy tamto. Wtedy Mały jest niezadowolony, nudzi mu się itd

Z drugiej strony....no nie da się być jednocześnie idealną mamą, perfekcyjną panią domu, super żoną i do tego świetnym pracownikiem.

Czasem bywają dni, że zwyczajnie mam dość i chciałabym wziąć dzień wolny od macierzyństwa - każde zachowanie Małego nie zgodne z moim widzimisię wyprowadza mnie z równowagi.

Sylwuska może masz jakiś gorszy okres, do tego hormony ciążowe i stąd te "czarne myśli" Na pewno sobie poradzisz i będziesz świetną podwójną mamą