..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

espree

Dziewczyny, jak to z Wami było, co Was "natchnęło", żeby zacząć się starać o dziecko?
Od zawsze chciałyście i czekałyście tylko na ślub?
Mąż chciał?
Sytuacja mieszkaniowo-pracowo-finansowa wreszcie zaczęła być sprzyjająca?
Po prostu w pewnym momencie dorosłyście i poczułyście, że chcecie właśnie TERAZ?

Bo przyznam się, że mi po krótkim czasie "wicia gniazda" w nowym miejscu zapał do dziecka się zagubił. Mężowi też Confused

Rozmawiamy o tym, że "jak będziemy mieć dziecko to...", ale NIC więcej (albo raczej więcej - zabezpieczamy się).
A przecież mamy mieszkanie, stabilne (w miarę) miejsca pracy, zarobki pozwalające na spokojne życie...
Ot, komfortowe, konsupcyjne życie... Shocked

I tego właśnie się boję - do kiedy to jeszcze odpoczywanie po wykańczaniu mieszkania, a od kiedy będzie to zwykły egoistyczny konsupcjonizm?

juka

chęć rozszerzenia naszej miłości na kogoś jeszcze natchnęła Very Happy

(i nachodziła nas co jakiś czas, jak widać po Skutkach Laughing

). trudno to opisać, to trochę takie uczucie podobne do chęci napisania wiersza (wiersza o miłości oczywiście Laughing

). jeśli stabilizacja, to bardziej uczuciowa niż materialna.
nikt ci nie powie, dokąd rozsądek, a odkąd konsumpcjonizm w waszym przypadku , tak dobrze to nie ma Laughing

- ja wiem tyle, że granicę przekroczyć można bardzo łatwo, a wrócić bardzo trudno.

Gagusia

pytałam nawet męża jak to było u nas, ale obydwoje nie pamiętamy, po prostu jakoś tak nam naturalnie wyszło Very Happy

ja to na pewno chciałam się wyrobić przed tą magiczną 30-stką z urodzeniem pierwszego dziecka. generalnie to już ślub braliśmy z założeniem, że teraz będziemy powoli myśleć o rodzinie, odstawiłam pigułki, zaczęłam prowadzić obserwacje... potem to tak trochę przeciągaliśmy sobie I fazę z zamysłem, że już teraz to byśmy się tylko ucieszyli, ale jeszcze się nie staramy, potem to jeszcze ja coś tam marudzilam z powodów zawodowych, ale potem uznaliśmy, że nie ma co tak czekać z tymi staraniami, bo się potem można niemiło zdziwić. zakładaliśmy parę miłych miesięcy, ale dziecko postanowiło się pojawić od razu, widać było nam pisane

fresita

u nas bylo tak:
wraz ze zblizajacym sie slubem duzo rozmawialismy na ten temat, chcielismy PRAWIE zaraz po slubie( a maz nawet przed Mruga

)jezeli chodzilo o sytuacje mieszkaniowo-materialna, to przez prawie dwa lata po slubie mieszkalismy z moimi rodzicami, co nie bylo zbyt komfortowe, co prawda nie mialam stalej pracy, ale... gdybym tak odkladala, to Amelka na pewno jeszcze dlugo by sie nie urodzila. Moja mama sie leczyla 8 lat, moglam odziedziczyc problemy po niej, wiec to byl dodatkowy argument, ze nie chcielismy odkladac tak bardzo...
a ten najwiekszy to taki, ze ja bardzo chcialam, wydawalo mi sie, ze jestem gotowa, ze mam w sobie tyle milosci i do meza i do ludzi, ze pokocham takiego skarbka, ktory bedzie czescia nas obojga. najlepsze jest to, ze jak zobaczylam zaskoczona 2 krechy na tescie to juz nie bylam pewna swojego szczescia, pojawily sie za to ogromne obawy Mruga

powiem tak, rozmawialam sobie z moja kumpela, ktora jest 4.5 roku po slubie i ona mi powiedziala, wiesz zycie bez dziecka z wlasnego wyboru jest bardzo wygodne, ale tez bardzo niebezpieczne dla mazlenstwa. zaczyna czegos brakowac, pojawiaja sie watpliwosci, ona akurat przechodzi maly kryzys we wlasnym zwiazku, wiec tak szczerze mowila ( a za 2 tyg dowiedziala sie ze jest w ciazy hehe- pan Bog zakasal rekawy ;)mamy tez takie drugie znajome malzenstwo, ktore 6 lat odkladalo dzidziusia i o maly wlos sie nie rozeszli... na szczescie interwencja Boga byla wyrazna i na 7 rocznice slubu chrzcili malucha

z wlasnego doswiadczenia powiem(zeby cie troche przekonac, nie mysl sobie Wesoly

) ze zycie z dzieckiem jest boskie Wesoly

nie wyobrazam sobie ze naszej Meli z nami nie ma. Nie sadzilam, ze mozna tak kogos kochac, bezgranicznie(tzn.meza tez kocham bardzo :)Dojrzalam juz do decyzjo o drugim maluchu, bardzo bym chciala, ale niestety sytuacja materialna a raczej brak mojej pracy na razie mnie wstrzymuje...
a jak sie na was patrzy jacy jestescie szczesliwi i zakochani, to az sie cisnie na usta, zeby te milosc pomnozyc Mruga

channel

Fresita, slicznie to napisałaś.

Niania

u nas prosto - diagnoza o pcos przypiliła....

a wcześniej planowaliśmy, ale później...

a kto wie czy nie wyjdzie jeszzce później.... ech.

no ale to wszystko wina lekarzy

sytuacja finansowo-mieszkaniowa - kiepska, ale szans na poprawę przez najbliższe 20 lat - brak - więc...

micelka

Espree, ja też jak patrzę na Wasze zdjęcia, to myślę tak jak Fresita Mruga

kukułka

my chcielismy od zawsze, czekalismy tylko na slub, no i az bedziemy mieszkac sami (zeby nam sie niekt do dziecka nie wtracal). decyzje ze sie nie zabezpiezamy, podjelismy tuz przed opzreprowadzka na mieszkanie, ktore bylo niewyremontowane i w ogole wygladalo nie tak jakbysmy chcieli.
kiedy nie mielismy dziecka, zylo nam sie milo, wygodnie, ale oboje czulismy, ze to nie to, ze brakuje Kogos w naszej rodzinie
dzis sobie nie wobrazam, ze Krzysia by moglo nie byc. wyobrazam sobie, ze byloby mi wygodnie, mialabym wiecej czasu itd itp, tylko po co? po co by mi bylo to wszystko? ja tak czuje.

fiamma75

Jestem prozaiczna

(wiek go gonił)
Mąż chciał - ustaliliśmy, że najwcześniej zaczniemy sie starać rok po ślubie, jeśli będę miała sprzyjającą sytuację zawodową.
Chęci ani pragnień to raczej nie miałam.

Co do drugoego dziecka, to dajemy sobie czas

mąż mówi dotąd aż Dobrusia będzie bardziej samodzielna np. sama będzie się ubierac , więc jak widać sporo czasu przed nami. Z drugiej strony (mojej zawodowej) najlepiej, żebym urodziła w okresie od 2009 do 2010.

Na razie jednak moja motywacja posiadania drugoego dziecka jest niewłasciwa, więc muszę dojrzeć czy tak czy nie

fresita

fiamma75

espree

dzięki za wypowiedzi Wesoly

my ciągle myślimy...

ciekawe ile nam to zajmie

ale przy okazji życzeń noworocznych powiedziałam, że może w planach na ten rok będziemy mieć "płodzenie potomka", a mój mąż stwierdził, że może nawet się zdąży urodzić. jak się zdziwiłam to stwierdził "no przecież mamy cały kwartał"

juka

Bystra

pinky

Ale po szczepieniu na świnkę i różyczkę kwarantanna wynosi 3 miesiące. Dlaczego więc mówisz o 6 miesiącach?