..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

fantada

Ja jak mówiłam, przestałam się zastanawiać, co będzie. Można by to uznać za nieodpowiedzialne, ale tego właśnie mnie nauczył ostatni czas.
Nie wiem, co by było gdybyśmy pozwlekali jeszcze z dzieckiek (poza tym, że mężowi byłoby strasznie przykro) - może wcale by się nam sytuacja nie poprawiła i wyszłoby trochę takie "tracenie czas", może po macierzyńskim uda się ruszyć z czymś fajnym. Nie wiem Wesoly

Wiem, że na pewno chcemy mieć min. trójkę dzieci i pod względem finansowym musiałoby się chyba walić i palić, abyśmy z tego zrezygnowali. Co nie zmienia faktu, że jak będą okresy suszy to jakoś to tam wpłynie na bieżące plany na pewno.

elusiaczek

A ja Wam powiem, że u nas ciężko, i nie wyobrażam sobie teraz drugiego dziecka (z tego powodu chyba już zapomniałam co to seks

). Żyjemy trochę z dnia na dzień, mam nadzieję dotrwać jakoś do końca studiów i potem może się nasza sytuacja poprawi... Wiem że mogło by być gorzej, ale czasami naprawdę mam chwile zwątpienia Smutny

Cieszę się że mamy naszą A., i jakoś dajemy radę, bo nie mamy innego wyjścia...

ika

fantada ja tez jestem zdania, że co ma byc co będzie i trochę boje się, że strace ten czas teraz bo np. nie uda mi się znaleźc pracy jaką bym chciala a w tym czasie już bym mogła i urodzic i podchowac trochę dziecko i wtedy zamknac ten rozdział na jakiś czas. Teraz cały czas po głowię kołatają mi się mysli o dziecku i wiem, że dalibysmy radę, może i nasz poziom życia obniżyby się jeszcze bardziej, ale oboje za dużo nie wymagamy, gorzej jakby na nas jakiś wydatek spadł nagle Smutny

Natomiast mąż się martwi, on chciałby, żebym miała juz prace dobra i wtedy dziecko dopiero, martwi sie tym własnie, że zyć żyjemy, jedzenia i jakichś drobnych rozrywek nam nie brakuje, ale jak nam nagle przyjdzie coś więcej zapłacić, coś się zepsuje czy coś to nie będzie kasy Smutny

agu

Przeniesione: "Nigdy by mi do głowy nie przyszło oceniać kogoś negatywnie przez to, że nie decyduje się na dziecko. Ale podawanie braku pieniędzy jako powodu jest moim zdaniem w wielu sytuacjach tylko wymówką (nie chodzi mi w tym zdaniu o żadną konkretną osobę). Każdego prawo, jak woli super wczasy czy drogie, czasochłonne hobby, czy po prostu nie-oszczędny tryb życia. Jego portfel, jego decyzje.
W dzisiejszych czasach luksusem stał się chyba brak kredytu. Niepubliczne przedszkole i 200 zł na tydzień to w moich oczach spokojna sytuacja, zwłaszcza jak do tego dojdzie druga pensja, choćby najniższa. Ale może faktycznie, ja od zawsze jestem biedna i nigdy nie żyłam na współczesnym poziomie. W każdym razie także uważam, że jak komuś zależy, to i przy jednej sensownej pensji może powiększać rodzinę, to głównie kwestia motywacji (jak bardzo pragnie się dziecka)."

Nie chciałam przez to powiedzieć, że każdy musi umieć utrzymać rodzinę za jedną, bardzo niską pensję. Napisałam "jako taka", myślę, że przykładowe 200 zł na tydzień to już jest jako taka. Pewnie, nie każdy umie oszczędniej żyć, ale też nie każdy chce. To moim zdaniem zależy od motywacji do oszczędności. Ja np. nie miałabym motywacji do oszczędzania pod kątem kolejnego dziecka, gdybym miała ich dwoje lub troje. Tak samo wydaje mi się może uznać ktoś, komu wystarcza jedno, albo nie chce mieć wcale.

Itka

Edwarda

agu

Nie spotkałam nigdy tak taniego, niepublicznego przedszkola. Rzeczywiście super wam się trafiło. Moje wyobrażenie nie schodziło poniżej 700 zł.

Jeszcze raz napiszę: nie uważam, że każdemu wystarczy jedna pensja.

Kiedyś była tutaj ankieta przy okazji badająca poziom wykształcenia - same panie mgr, dr i studentki. Generalnie poziom wykształcenia uczestniczek tego forum, i co za tym idzie pewnie sytuacja zawodowa i materialna jest ponad przeciętną.
Nie mam stałej pracy i nie wiem, kiedy będę miała. Nie spieszyło mi się do tego tak, jak do założenia rodziny. Dla wielu to może być wyraz totalnej nieodpowiedzialności. Ale to była decyzja wspólna z mężem i my się z nią czujemy dobrze. Cieszę się z tego wyboru. I nigdy nie chciałabym korzystać z MOPSu (dlatego długo nie wiedziałam, gdzie w moim mieście jest PCPR).

Edwardo, nie wiem, na jakie studia chciałaś iść i o co się to wszystko rozbiło. Nie spotkałam się jeszcze z sytuacją, gdy zdolna osoba nie mogła studiować z powodu problemów materialnych rodziców. Znam wiele osób, które same utrzymywały się w czasie studiów (w tym medycyny i prawa). Pewnie moje spojrzenie na to jest ograniczone przez to, że w moim mieście jest pełen wybór uczelni. Jak dziecko będzie zdolne, to dostanie się na dzienne. Ale wydaje mi się, że lepiej iść na zaoczne i jednocześnie od razu do pracy. Żałuję, że tak nie zrobiłam, bo pewnie miałabym już dawno konkretną umowę. Szkoda, że Ci się nie udało ze studiami, rozumiem więc, że chcesz tego dla dziecka. Ale dla mnie taki motyw to jednak abstrakcja. Jak dziecko będzie chciało wyjechać studiować gdzieś indziej - nie wiem jak będzie, ale to na szczęście nie jest duże ograniczenie kierunków.

Edwarda

Ja jedynie myślałam, że zrozumiałaś, że 200 zł miałoby iść wyłącznie na jedzenie Wesoly

więc doprecyzowałam.

Skoro umiesz poradzić sobie mając 200 zł na tydzień i to na wszystko, poza mieszkaniem i rachunkami, a nie samo jedzenie to chylę czoła i nie tylko czoła Wesoly

I szczerze? Pojęcia nie miałam, że żyjecie z jednej pensji. Nie napisałaś tego wprost Wesoly

Raczej myślałam, że to teoretyzowanie Wesoly

A moje wymarzone studia? No tak, można spróbować znaleźć pracę jak już się je zacznie, ale najpierw trzeba opłacić mieszkanie i dojazdy do innego miasta. Moich rodziców nie było na to stać.
A studia dzienne i raczej z tych bardziej niż mniej angażujących Mruga

fiamma75

agu

Nam najwięcej zżera kredyt. Gdyby nie to, nie musielibyśmy oglądać każdej złotówki. Póki nie znajdę sobie stałej pracy, chociażby najniżej płatnej, rozwijam umiejętności zarządzania. Co miesiąc staram się odkładać na dodatkowe wydatki, starając się wydać mniej na inne rzeczy. Masz rację, Fiamma, że zdrowie dużo zmienia. Nam rzadko kiedy wypada 100 zł miesięcznie na leki, a co dopiero więcej. Najdroższe były szczepionki, odłożyłam na nie becikowe, ale nie starczyło.
Wczasy organizujemy głównie ze zwrotu podatku.

fiamma75

Itka

Agu ale to ty uogólniałaś że problemy finansowe to wymówka jeśli chodzi o kolejne dziecko i że jak ktoś chce to może się utrzymac z jednej pensji. A jednak wychodzi troche inaczej, można ale nie każdemu sie to uda.

Cera

Chciałam aktualizować pierwszą stronkę z lista...ale niewiele się tam zmieni, bo tylko ja się wykreśliłam hahah no chyba, że o kimś nie wiem.

Buziaki wielkie dla Was.

A bebe i mrówka? One chyba w ciąży tez są?

ika

No właśnie z tym pracowanie to tak jest, można miec mgr ale nic to nie daje, bo nie ma pracy dla Ciebie

Dla mnie też zawsze priorytetem było mieć rodzinę niż miec super fajna pracę i jestem z teoch powodu bardzo częśliwa, ze mam męża i dziecko, gdzie moje koleżanki obecnie nie mają ani pracy, ani rodziny. Ale z drugiej strony czasami nachodza mnie mysli, czy jakbym była singielką obecnie to czy nie łatwiej byłoby mi wejśc na rynek, pojechac nawet na drugi koniec świata za wymarzoną pracą...na pewno łatwiej, a może miłośc sama by się tez tam znalazła ? Ale nie ma co roztrząsać teraz, mnie bardzo boli obecnie to że tak ciężko z ta pracą i dlatego tez sama nie wiem co mam już robić. Ale te dylematy to dobrze znacie...

mrówka