..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

silva

no tak, tym bardziej, że one wiedzą, jak mamusia lubi z nimi się wylegiwać

fantada

Fajnie, że został taki temat założony...
My jesteśmy młodzi. Ja mam ten problem, że sama nie wiem, kiedy właściwie bym chciała mieć dziecko. Raz widzę to w samych czarnych barwach, że ograniczenia, że mieszkania nie mamy, że z niczym sobie nie poradzimy, a raz bym tak bardzo chciała już!
Na pewno nie zaczniemy się starać wcześniej niż za rok, ale rozsądnie i bardzie jest realne, że zaczniemy o tym myśleć po 3 rocznicy czyli za 1,5 roku.
Ale i tak się boję tego wszystkiego... Rynek pracy jest okrutny. Najbardziej chyba chciałabym mieć własną działalność gosp. - wiem, że to są stresy, ze trzeba dużo pracy w to włożyć, ale możliwość pracy w domu, opiekowania się dzieckiem, wzięcia sobie wolnego kiedy potrzebuje i fakt, że nie trzeba się z durnym szefem/kierownikiem użerać - bezcenne! No i mnie dobija to, że moje zatrudnienie (jeśli chciałabym pracować na etat) zależy od cudzego widzimisię. Zobaczę jak to się ułoży...

Jak wy dziewczyny z dziećmi poradziłyście sobie z opieką nad dzieckiem po urlopie macierzyńskim? Jakoś nie umiem sobie wyobrazić, że wyślę 2 latka do żłobka. I nie chcę tego robić.

fantada

Poczytałam sobie dokładniej wątek i myślałam do tej pory, że to tylko my jesteśmy w takiej patowej sytuacji... A tu jednak każdemu ciężko i mama+praca to połączenie, które się słabo klei. Mam nadzieję, że jednak wszystkim się jakoś uda...

W mojej wspólnocie (żadne neo, odnowa, ani nic takiego) są głównie młode małżeństwa. Z dziećmi są 3 pary - jedna ma malucha rocznego, a dwie starsze po troje i czworo dzieci. I tym dzieciatym naprawdę super się powodzi. Więc może z czasem dokądś wszyscy dojdziemy? Wesoly

Dona

Cera

Wiem, konsekwencja podstawa.

Przedszkole, żłobek Osobiście od zawsze wychodziłam ze szczęśliwego założenia, że najlepiej dla dzieci jest, kiedy są z mamą do czasu aż pójdą do szkoły podstawowej. I tego się trzymałam jak nie wiem co do czasu kiedy ja mama kwoka poczuła, że coś się dzieje, że czuję, że chcę iść do pracy, że chcę się realizować, jakoś rozwijać. Co zatem z dziecinami: synek prawie czterolatek nie dostał się do przedszkola, bo kiedy składałam wniosek byłam bezrobotna !!! (a prace z dzieciakami na rekach miałam szukac czy jak?), córeczka 2 latka i 3 miesiące na pewno do żłonka nie pójdzie, absolutnie. Jedynie wyjście to babcie. Pierwsza-mama męża odpada, schorowana i widzi jednego wnuka od szwagierki. Moja mama opiekuje sie juz 3 wnucząt więc podrzucenie jeszcze 2 było by "okrucieństwem", bo młoda ani, spracowana i też schorowana ale co zrobić. Zgodziła sie na taki układ, że jeśli mą miał pierwsze a ja nocki to wtedy brała maluchy a tak na zmine z mężem. Potem było lżej, bo zmieniam prace na tą w mops'ie i była tylko 8 godzinna praca 1zminowa.
Ciężko było ale się dało, nawet nie tęskniłam bardzo ale dzieci bardzo to przeżyły.

fantada

Dla mnie wiek kwalifikujący dziecko do żłobka to 4-5 lat. A że chcielibyśmy mieć 4 dzieci to wniosek z tego taki, że nigdy nie będziemy normalnie pracować Mruga

8 godzin w pracy to dla mnie jest dużo, a co dopiero dla takiego dziecka malutkiego... Myślę, że bym nie tęskniła, ale to dla mnie zupełnie nienaturalne, żeby tak dziecko oddawać na 8 godzin jakimś obcym ludziom... Dlatego myślę intensywnie nad wszelkimi rozwiązaniami, które pozwolą mi mieć elastyczny czas pracy. Mąż też raczej nie będzie pracował po 8 h dziennie poza domem, więc może jakoś to pogodzimy.
Dziadków przyszłych niby mamy w tym samym mieście, ale po pierwsze teściowej nie chciałabym oddawać dziecka, bo nie chcę jej prosić o pomoc. A moja mama się zarzeka, że ona niańką nie będzie. Więc jak już przejdzie na emeryture (a wątpię, aby chciała w ciągu najbliższych 2-3 lat) to może się jednak przekona i kilka godzin dziennie poświęci, ale na pewno nie 8 Smutny

Musi być dobrze, bo jak inaczej? Mam odwlekać macierzyństwo do 30 tki

Dona

złobek jest dla dzieci do 3 lat..

trzylatki sa juz przyjmowane do przedszkoli

fajnie miec zwód, w którym mozna pracowac w domu...

Cera

Dona U nas tylko 2,5 latki przyjmują tylko i wyłącznie jak nie używają pampersów.

Rzeczywiście, plany to jedno a drugi życie, które je weryfikuje jak przyjdzie czas.

fantada Och pewnie, ja myślę, że zawsze pod górkę nie będzie... jak nie teraz to na starość.

Cera

ika

Dlatego już dawno stwierdziłam, że nie ma co odwlekać w nieskończoność, jeśli nie ma stanowczego PRZECIW, bo idealnych warunków nigdy nie będzie, na to, żeby było dziecko, chyba że po 30. Teraz studia, po studiach pasuje znaleźć pracę, dom, w pracy to wiadomo, pasuje chwilkę popracować przynajmniej i ani się człowiek obejrzy, a tu już 30 stuka. Oczywiście, nie neguję takiego postępowania, ale osobiście nie byłabym w stanie tyle czekać, zresztą i wtedy pewnie znalazłoby się jakieś "ale" i "przeciw".

fantada

Z ta 30 tką to było pytanie retoryczne Mruga

Mój mąż przenigdy by się na coś takiego nie zgodził. On jest wielką podporą całego rodzicielstwa, bo wierzy, że nam się uda i gdybyśmy nawet teraz byli w ciąży to by skakał do nieba Wesoly

W naszym przypadku do 30tki jest jeszcze 6 lat! A to by oznaczało, że dziecko urodzi się po 7,5 roku małżeństwa oraz 12,5 roku związku. Jakiś abstrakt

Cera

fantada To by oznaczało, że jesteśmy w tym samym wieku mniej więcej haha. Fajnie, fajnie ...!

Uwielbiam określenie: "gdybyśmy nawet teraz byli w ciąży" cudne! Też u nas stosujemy.

Smużka

Ależ Wy jesteście młode...
Czemu mi sie tak nie ułożyło, żeby się starać wcześniej i mieć gromadkę dzieciaków? To nie fair...

Przepraszam.
Gorszy dzień dzisiaj mam.
Smutny

Cera

Smużko

Głowa do góry. Jeszcze będziesz miała gromadkę, zobaczysz. Każdy ma swój czas.

Smużka

Dzięki.

Byliśmy dziś oddać krew honorowo.
Wzięłam sobie wydruk z wynikami morfologii. Idealne środki normy (Wojtek to samo). Wesoly

A już się bałam, że przez moje niejedzenie mięsa będę miała anemię i już się w duchu szykowałam na batalię. Na początku mojego oddawania krwi (wiele lat temu) lekarka poleciła mi po oddaniu jeść dużo czerwonego mięsa, żeby szybko zregenerować straty. Jak powiedziałam, że nie jem, to mi palnęła dość niemiły wykład.
Na szczęście nigdy nie miałam złych wyników, więc zawsze milczę na temat mięsa, skoro jest OK.

Gdyby nam wykryto jakieś choróbska wirusowe, to chyba w ciągu kilku tyg. powinni nas pocztą o tym poinformować. (odpukać)

Pozostaje mi zbadać wreszcie toxoplazmozę i cytomegalię.
Bo znalazłam miejsce, gdzie można to zrobić taniej niż koło mnie, ale oczywiście jeszcze się tam nie wybrałam.