..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

fresita

a ja po badaniu na wirusa hpv, za 2 tyg odbieram wyniki

Cera

buba

silva

kurcze... a ja próbuję się przyzwyczaić do myśli, że nie planuję już na zawsze
i tak czasem mnie nachodzi, że może za parę lat sytuacja się zmieni?
śniła mi się ciąża parę razy

(śniło mi się raz, że była to ciąża do usunięcia,
płód był uszkodzony lekami, które biorę

- to taki sen z tych horrorowatych brrr
innym razem ciąża była zagrożona przedwczesnym porodem w 26 tyg.,
ale się udało ją przetrzymać i urodziłam ślicznego chłopczyka z czarnymi
włosami (męża mam o urodzie Szweda, więc nie wiem

)

tłumaczę sobie, że jest OK, że trzeba się długo leczyć, potem ew. długo odkładać,
żeby dziecko było zdrowe, ale natura ciągnie, ciągnie....

fantada

Ale dlaczego na stałe?
Kwestia wieku, stanu zdrowia?
Kurcze, mam nadzieję, że ja nie będe musiała się ograniczyć do 2 dzieci - to byłby dla mnie duży emocjonalno-psych. problem.

silva

bo nie wiem, jak długo będę się leczyć
nie wiem, ile trzeba będzie odczekać (chyba 2 lata) po zakończeniu leczenia
a wiek mój i męża tylko będzie nas dystansował od pieluch
będę miała dziecko w liceum wtedy...

elusiaczek

ika

Silva ile masz lat? Z tym wiekiem to nie tak źle chyba jeszcze z Tobą. Moja mama jak urodziła brata miała 37, tato 46 Wesoly

A ja i siostra już licealistki Mruga

silva

margines akceptacji mam przesunięty, sama jestem bardzo późnym dzieckiem
swoich rodziców i widziałam zawsze różnicę między moimi rodzicami, a rodzicami
znajomych - niebo a ziemia
mój ojciec jeszcze przedwojenny nie rozumiał mnie w ogóle
jestem może wypaczona, ale nie chcę mieć dziecka na 40 urodziny
nie po to starałam się wcześniej

ika

Tak, masz rację różnica w wychowaniu nawet samym jest duża. Moja mama sama mówi, że nie ma już do brata tyle cierpliwości, co miała do nas dwóch. Między nami była różnica roku i mówiła, że przy naszej dwójce spokojnie wyrabiała i fizycznie i psychicznie. Przy jednym bracie to szkoda mówić, kręgosłup jej wysiadł po ciąży, a z nerwów też już nie ma takich. Poza tym on trochę jak jedynak jest...też minus, bo bardzo tęskni za nami, a my już mamy swoje życie. Ja i siostra miałyśmy siebie chociaż.
My też jak mówimy ile nasza mama ma lat, że na dyskoteki z nami biega, że z tatą też na disko chodzą ( i to nie takie dla dziadków Mruga

), że ubrania od niej pożyczamy, że tam czy tam z nami była, to koleżanki nam zazdroszczą, bo ich rodzice to już tylko o cieplutkim domku i wnukach marzą. Jak powiemy ile lat ma nasza babcia to już w ogóle, niektórzy mają rodziców w takim wieku. W klasie u brata też same młode mamusie teraz, a nasza mama już po 40.
No minusów jest dużo, ale ja bym myśli o dzieciach całkowicie nie przekreślała Wesoly

silva

Ika, ja dopiero zauważyłam Twój paseczek!
gratuluję

ika

Dziękuję silva Wesoly

Nie było cię chwilkę to przegapiłaś

buba

silva

dzięki Dziewczyny :*
a jeśli pamiętacie początek wątku, to ja właśnie planowałam,
że najpóźniej teraz będziemy się starać
i tak wydawało mi się, że to ostatni dzwonek
za parę lat, to dla mnie dystans nie do wyobrażenia
ech...
poza tym nie mam pojęcia, ile jeszcze pociągnę

haha

ika

A jak leczenie w ogóle? Dobrze idzie, czy tak o ? Dwa lata leczenia były planowane od początku, czy teraz na to wychodzi...?
To na pewno przykre żyć ze świadomością, że nie będzie już możliwości na dziecko Smutny

Ja nie mówię, że moi rodzice są nieszczęśliwi, bo ciężko wychowywać dziecko od nowa w takim wieku, ale na pewno jest im trudniej. Chociaż brat im to bardzo wynagradza. Jest bardzo zabawny, zawsze nas rozśmiesza, na każdym kroku Wesoly

No i oboje nie wyobrażają sobie życia bez niego, ja z siostrą zresztą też nie Wesoly

Ale ciężko było wcześniej, zwłaszcza, że dużo choruje, non stop siedzi w domu i ktoś z nim musi wtedy być.
Chociaż, szczerze mówiąc chyba nie martwiłabym się tak bardzo tym, że będę stara matką, najbardziej bałabym się chorób genetycznych, wiadomo z wiekiem prawdopodobieństwo wzrasta. A co do innych rzeczy...to zawsze sobie myślę, że inni dali radę, to i ja dam Wesoly

Mam nadzieję, że ten optymizm pozostanie ze mną aż do 40 albo i dłużej

A silva nie wiesz co Bóg jeszcze da, może wyzdrowiejesz szybciej? Może za dwa lata będziesz gotowa na dziecko jak nigdy wcześniej Wesoly

Kto wie