..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Trulek

Temat nie da się wymierzyć od linijki...
Każde małżeństwo jest zupełnie inne...Dzieci też Wesoly

Bywa tak, że adopcja starszego dziecka kończy się radością a niemowlęcia jest trudna przez FAS np. Trzeba być otwartym na problemy, mieć wiedzę oraz bazę własną + bardzo dobre relacje małżeńskie...
Czas oczekiwania od zgłoszenia do ośrodka adopcyjnego może trwać nawet tylko kilka miesięcy Mruga

elemka

Przyznam się, że jak z mężem myśleliśmy o adopcji to nigdy nie rozważaliśmy ''problemu'' pod względem genów. Serio. Nawet przez myśl mi to nie przeszło. U mnie ani profesorów ani geniuszy w rodzinie. Rodzice prości, mama zaradna siłaczka, przewinął się alkoholik, osoba z poważnymi problemami psychicznymi itp. historie. A póki co ja nie piję praktycznie w ogóle, kondycja psychiczna

chyba ok.
Zresztą nie wątpię w moc genów, ale czy nie większy wpływ ma to jak wychowujemy dzieci i jakie wzorce im wpajamy? Bo przecież i z dobrych, zmaożnych rodzin wychodzą psychpaci, narkomani itp.
Zresztą ja i może jestem za adopcją, ale mąż kategorycznie nie. Może kiedyś mu się odmieni. Wszak rozmawialiśmy o tym kilka lat temu. I wcale nie o uwarunkownaia genetyczne mu się rozchodzi.

krówka

Elemka o adopcji jest sporo tutaj
[link widoczny dla zalogowanych] sporo doświadczeń róznych pozyt. i neg.

Niesety nic nie mozemy przewidzieć co bedzie przeciez my sami siebie nie znamy do końca ani naszego męża. Nasze dzieci to wielka zagadka i tak samo z adopcją... Dla mnie to nie argument, ze nie adoptujemy bo nie wiadomo co z tego dziecka wyrosnie, a tak czasto słyszę od ludzi...
Uwazam, ze warto życ zgodnie z własnym powołaniem, jesli macirzynstwo jest dla ciebie to powinnas o tym rozmawiąc z mezem. Jakies kompromisy powinny być choć w tej sytuacji trudno o kompromis.

Ja pamietam z własnego doswiadczenia leczenia parę, która poznalismy przed gabinetem gina. Przejchali Polskę wzdłuz i wszerz od 12 lat starają sie o dziecko a od 10 leczą, ona ok 40 on 50. Nadal walczą o naturalne dziecko. Mają długą listę przypadłośći i szukają wsparcia i leczenia po róznych klinikach...Jak ich poznałam to zrozumiałam tylko tyle dla siebie, ze ja nie potrafiłabym tak zyć i zdecydowałabym sie na adopcję. Powiedziałm o tym mojemu M., ze jak nie wyjdzie naturalnie to adopcja. Choć mój M. wtedy był na nie, ale po tamtym spotkaniu z przychodni chyba wiele zrozumiał. Teraz juz inaczej patrzy na rodzicielstwo... są różne drogi. Kazdy musi wybrac coś dla siebie, zeby potem nie okazało się za pozno na decyzje...
Ja nie potrafię nikomu doradzić nic, kazdy musi wybrac sam. Wiem tylko ze dziecko zmieniło moje zycie w ogromny sposób i bez niego nie wyobrazam sobie życia teraz.

jedzonko

W naszym przypadku pomogła Nowenna pompejańska.
Przedtem staraliśmy się pół roku. Ja nie miałam śluzu dobrej jakości i długie cykle,
a męża nastraszyli w dzieciństwie, że może mieć problemy z płodnością (po śwince).
Okazało się jednak, że nie ma przeszkód - w drugim cyklu byłam w ciąży!!! Wesoly

)
test był zrobiony w Wigilię Wesoly

)) Od razu rozpoczęłam drugą Nowennę za życie naszego poczętego dziecka, bo martwiłam się, żeby nie poronić. Jestem teraz w 7. m.c. Wesoly

Jestem wdzięczna Bogu i Matce Boskiej.
Powodzenia!!!