..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

darus

cyt. kukułka : "a ja bym nie miala nic przeciwko, zeby moj byl dla mnie taki jak ja dla niego. chcialabym miec wszytsko na tacy podane."

powiem Ci szczerze, że i ja kiedyś tak myślałam... "Że ja tyle dla niego robię, a on nie dosyć że tego nie zauważa, to jeszcze nic nie daje od siebie". W pewnym momencie życia (to nie była akurat kwestia doświadczenia) doszło do mnie, że to nie jest tak! Jak przyjrzałam się sobie samej tak szczerze - to nie zawsze jestem idealna. A może mąż po prostu nie potrzebował tych wszystkich rzeczy, które ja dla niego robiłam? Czasem uszczęśliwiam go na siłę, marnuję swoją energię na przedsięwzięcia, które są bez znaczenia...chciałam, żeby był taki jak ja chcę...
I owszem, robię w domu wiele. To jest moja praca. Ba. nawet pokusiłam się na policzenie, ile to ja pracuję w domu... Kiedy potrzebuję "pomocy" męża, a jest to codziennie, to po prostu mówię ,przypominam sms, piszę kartki. Bo doszło do mnie, że on wcale nie robi mi na złość celowo, po prostu ma głowę zajętą "ważniejszymi" sprawami, a tak prozaiczna rzecz jak uszykowanie talerzy i sztućców na stół, bo ja już odcedzam ziemniaki ... dla niego jest nieważna. I oczywiście, mogłabym się od razu nakręcić :"Bo Ty nie żyjesz sprawami domu, nic cię nie obchodzi, czekasz tylko jak w lokalu, żeby Ci podać... Ja to robię wszystko, a ty nie możesz nawet podać widelców!!!! itd..itd..."

A przecież ja też siedzę na internecie, robię różne rzeczy, a potem gonię "po łebkach", nie zdążę czegoś sprzątnąć... Odpuszczam sobie wiele rzeczy...i jemu też. Wszystko w granicach oczywiście. Generalnie oboje nie znosimy "bylejakości"

Dracena

juka

Gagusia

Ja zamieniłam "muszę być silniejsza" na "mam prawo nie dać sobie rady". To dużo daje, chociaż czasem się trzeba do tego długo przekonywać Wesoly

Na szczęście moja Mama jak przychodziła na początku, to kazała mi się np. położyć, a sama brała żelazko i prasowała ciuszki. A teraz jak zostaje z Młodym jak jestem w pracy, to też co i rusz wracam do domu, a tu np. kurze wytarte. Jak pytam uprzejmie czy zwariowała, żeby mi sprzątać i mówię, że czuję się do niczego jako gospodyni, to ona na to, że przecież widzi, jaka jestem zmęczona, a Młody ma takie momenty (głównie rano przed wyjściem na spacer), że się bawi całkiem samodzielnie i wcale mu babcia do zabawy niepotrzebna...
A mój mąż jest chyba podobnym typem jak mąż darus, jak mu się palcem nie pokaże, to nie przyjdzie mu do głowy, że brudne talerze na stole mogą w czymś przeszkadzać, albo że sztućce same ze zmywarki nie wyskoczą. U mnie jedyną receptą jest mówić, mówić, mówić. Świetnie mu też zrobiło, jak musiałam zacząć dyżurować i musiał sobie poradzić z dziecięciem - bardzo dobrze im szło, nawet razem kuchnię sprzątają Very Happy

kukułka

Bystra

kukułka

to nie jest wynik takiego założenia

abeba · Gość

ech, miało być o kondycji współczesnej koibety, a zrobiło się jak zwykle o wadach jednego czy drugiego męża

kukułka

to juz nie smiece (bo moim zdaniem to kwestia bardziej meza niz zony)

darus

cyt. abeba : "ech, miało być o kondycji współczesnej koibety, a zrobiło się jak zwykle o wadach jednego czy drugiego męża
_________________
o właśnie, właśnie. Bo kondycja współczesnej kobiety zależy od NIEJ SAMEJ, a nie od tego co robi mąż. Więc dbajmy o siebie, znajdujmy dla siebie czas i doceniajmy siebie za to, co robimy

Gagusia

espree

Moim zdaniem problem z kondycją współczesnej kobiety to problem z jej ambicjami... Każda chce być świetna jako: pracownica, matka, kochanka, gospodyni. Mało która potrafi sobie powiedzieć, że teraz jest tylko czas na pracę/dziecko i reszta może się walić... nie, lepiej się frustrować na wszystkich frontach Mruga

Facetom jakoś znacznie łatwiej (i przypuszczam, że bez tylu wyrzutów sumienia) przychodzi uznanie, że np. są dobrzy w pracy, ale za to wracają do domu i zalegają na fotelu...

Pewnie problemem jest też tu społeczeństwo... a przede wszystkim nasze matki, które często są najsurowszym jury naszych poczynań... Mad

I zgadzam się z Gagusią, że jak mężowi pozwoli się wejść na głowę to będzie z tego korzystał, bo dlaczego nie? I nie dziwi mnie, że potem będzie się buntować, gdy zaczniemy zmieniać zasady i czegoś wymagać. To tak jak z hotelem - jesteś zadowolona, że "ktoś" sprząta, nie zastanawiasz się kto. Gdyby po 2 tygodniach nagle przestał i wręczył Ci szczotkę w rękę nie byłoby już tak miło na tych wakacjach...

fiamma75

Zgadzam się z Gagusią i Espree.

Pracuję zawodowo, mam małe dziecko i żyję

(no tak, ale mam męża, który też pracuje zawodowo i ma małe dziecko

). Pewne rzeczy sobie odpuszczamy - wole się np. wyspać niż myć co dwa dni podłogi

Nie mam w domu bajzlu, ale nie mam też idealnego porządku, robię tyle, ile zdążę - mam jakiś tam plan dnia, w którym jest miejsce też na wypoczynek oprócz sprzątania itd.
Ponieważ mąż jest mężczyzną, dla ułatwienia mu życia przygotowuję mu często spis - co trzeba zrobić, ale nie gniewam się jak czegoś nie zdąży (wiem jak jest) - co prawda w moim przypadku nie musi to byc taki szczegółowy typu "wyrzuć śmieci" (ale niektóre egzmeplarze moga wymagać szczegółowszych dyspozycji).
Staramy się rónoważyć nasze zaangażowanie w prace domowe, by nie było, że to jedna osoba robi wszystko lub prawie wszytko.
Może dlatego łatwiej mi się czuć kobietą
Gdy byłam w domu, robiłam to, co zdązyłam i tyle.
Już jakiś czas temu wyleczyłam się z perfekcjonizmu (na ile można się wyleczyć, to tak jak z alkoholizmem).
Mamy też nianię, ale ona zajmuje się dzieckiem podczas naszej nieobecności - jak ja jestem w domu, nie mam tyle czasu dla małej. No i dobrze, ze jest ktoś kto poświęca jej cały czas. Sama mogę zrobić to w mniejszym zakresie dopiero po pracy.

Dracena

kukułka

dracena, no dokladnie.
zreszta moj maz na co dzien nie jest taki wymagajacy. ostatnio mil troche stresow i ja tez, calymi dniami nie bylo go w domu, milion roznych problemow i emocje jego i moje zrobily swoje. tak to jest jak sie nie ma czasu dla dwojga, bo albo dziecko nie spi, albo na zycie trzeba zarabiac nadgodzinami. dzis tez ma wolne, a nie bedzie go do wieczora, bo poszedl spawac.
ja zla sfrustrowana, bo nie odpoczywam i nie mam czasu byc zona. on zly z tego samego powodu (tez nie odpoczywa, nie ma czasu byc mezem)
a wszystkiemu winna polityka prorodzinna, bo urlop wych jest bezplatny