..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Gagusia

Ale może by Ci dobrze zrobiło psychicznie. Miałabyś szansę się nieco stęsknić i trochę wyjść z pieluch i spacerków. Ja wiem, że jestem z tych wyrodnych, ale uważem, że nic tak dobrze nie robi jak zostawienie słodkiego maleństwa na parę godzin i przeniesienie się na inny poziom intelektualny niż kosi łapci i a kuku Very Happy

kukułka

na inny poziom to ja i tak sie musze przenosic. w pracy w necie chociazby a ta mnie duzo bardziej rozwija niz robota w szkole. gdzie ja bymm np przy szkole i dziecku miala czas na taki francuski. albo na czytanie ksiazek
ja naprawde od kiedy nei pracuje mam duzo wiecej zainteresowan i duzo wiecej do powiedzenia na rozne temay wbrew pozorom. szkola mnei wybitnie upupiała. i czułam to jeszcze przed ciążą. efektem ubocznym ciąży było wybawienie mnei ze szkoly.
mnie sie podoba praca w domu w necie. mnei sie tylko nie podoba, ze jak Krzys zabkuje to nei spi ani w dzien ani w nocy i wtedy ja ze wszytskim nei zdazam. no i zarobki by mogly byc wieksze, ale pozyjemy zobaczymy, moze sie cos rozkreci

darus

kukułko,wcale nie śmiałam się z waszej sytuacji materialnej... po prostu śmieszne wydało mi się to, że tak prostym stwierdzeniem "a wszystkiemu winna polityka prorodzinna, bo urlop wych jest bezplatny" można tłumaczyć różne trudności!

dobrze wiem, co to znaczy żyć od wypłaty do wypłaty i zastanawiać się, czego mam sobie odmówić... ale wszyscy żyjemy w tym samym państwie... i jestem pewna, że spokojnie coś wymyślisz.

a szczerze mówiąc, to myślałam, że teraz wychowawczy jest płatny, tylko trzeba spełniać jakieś kryteria dochodowe na 1osobę... ale już wypadłam z obiegu.

cyt. Gagusia " W ogóle na tym forum to można wpaść w kompleksy, bo wychodzi na to, że wszyscy inni mężowie to gotują, piorą, prasują i dzielą obowiązki na pół, a tylko mój jeden się na to nie zgadza... Niektórzy (a myślę, że ogółem w społeczeństwie jest to procent przeważający) wymagają wychowania i tyle."

Mój mąż też się nie zgadza!!
Dziewczyny, żadnych kompleksów... bo za chwilę to zrobi się forum narzekaniowe Wesoly

Ja mojego męża nie wychowuję (JUŻ NIE

) Po wielu latach po prostu go zaakceptowałam z wielkiej miłości jaką dla niego mam (śmiem twierdzić, że większej niż na początku naszego związku).

choć prawdę mówiąc, to mój mąż mówi, że ciągle jestem z niego niezadowolona. A to nieprawda. Jednak takie myślenie zostało mu z naszych wcześniejszych lat... kiedy naprawdę byłam niezadowolona! Wesoly

abeba · Gość

darus

oh abebo...jak mam rozpaczać, że mąż nie widzi jak się zmagam z codziennym życiem, że on to prowadzi wygodne życie, a ja tylko ciężko tyram, jak mam zamienić się w narzekającą kobietę - to wolę powiedzieć co w danej chwili potrzebuję lub napisać kartkę. Nie czuję,żeby to w jakiś sposób mi uwłaczało lub mnie poniżało... że co? że on to sam powinien widzieć? że to jego dzieci i jego dom? tak. ale mi ręka nie odpadnie od pisania, gadać lubię, a jemu tylko przez to pomagam...a on wtedy mi

a co do artykułu... przecież on tylko powiela to o czym tu właśnie jest dyskusja (i nie tylko tu, bo była już nie raz). Potwierdza to wszystko co czujemy. Na szczęście jest tam też napisane, że przychodzi czas kiedy wpadniemy już w rytm i można się tylko...cieszyć naszym domem

Gagusia

kukułka

novva

A ja się właśnie na Pulikowskiego wkurzam. Wydaje mi się, że on jeszcze utrwala w facetach i w kobietach takie myślenie, że mężczyznom trzeba wszystko pokazać palcem, bo sami nie zobaczą. Wobec tego nawet ci fajni mogą się poczuć zwolnieni z myślenia o domowych obowiązkach, bo przecież żona im zawsze powie, co mają zrobić. Czy nie jest tak łatwiej? A ja, jako żona takiego "fajnego", gdybym w to uwierzyła i zaczęła stosować, to zaraz zamieniłabym samodzielnego męża w smerfa Ciamajdę. Być może w niektórych przypadkach innego wyjścia naprawdę nie ma i można się tylko cieszyć, że po jakimś czasie coś do nich dociera, ale będę się upierać, że jeśli żona ma w ten sposób wychowywać męża, to znaczy, że na wcześniejszym etapie wychowania były jakieś zaniedbania. Dla mnie normą jednak jest wychowanie do współodpowiedzialności. Skoro większość stanowią faceci, którzy pewnych potrzeb w domu nie widzą albo - nawet jeśli widzą - uważają, że od tego mają żonę, żeby się nie przejmować - to komu to zawdzięczamy?

fiamma75

Zgodzę się z novvą.

Jako córka "fajnego", siostra "fajnego" i żona "fajnego" (i jeszcze mam "fajnego" wujka) mogę śmiało twierdzić, że zadne z tych "fajnych" nie ma nic wspólnego z przesłodzonym obrazem z postu Gagusi . To normalni faceci - każdy inny, ze swoimi męskimi zainteresowaniami i sprawami, tyle, że są przekonani, że dom i rodzina to nie jest sprawa tylko kobiety. Mój ojciec i mój mąż nie wynieśli tego z domu, mieli wręcz obraz przeciwny.

espree

Mój mąż po części wyniósł to z domu (jego rodzice zawsze przy okazji świąt itp. "krzątają się" razem, ale jednak mama znacznie częściej gotuje), a głównie chyba nauczyło go tego kilka lat życia z dala od domu rodzinnego.

Z kolei mój brat jest przykładem faceta wychowanego w domu z matką pt. "za faceta to i tak trzeba wszystko zrobić, bo nic nie potrafi, a nawet jak spróbuje to trzeba poprawić" i "kobieta MUSI". Mad

Egzemplarza usuwającego "pyłki spod nóg małżonki" nie znam ani sztuki Mruga

W naszym związku zadziałało "robienie sobie dobrze nawzajem". Np. totalnie rozczula mnie, że mój mąż rano zawsze wiesza swój szlafrok pod moim, żebym nie musiała potem sięgać daleko nad wanienką ze stelażem i szukać. A nawet go o to nie prosiłam, sam wpadł, że w 8mcu to niezbyt łatwe

Za to ja, z własnej woli, prasuję mu koszule (mimo, że umówiliśmy się, że to jego działka).

Gagusia

Mówię, że na tym forum jest duże skupisko tych, co miały szczęście. Mnie wychowano w typowo tradycyjnym podziale ról. Mnie się on wprawdzie nie podobał zanadto, ale jeśli żyje się w czymś przez 20 lat, to jednak człowiek tym przesiąka. Dla mojego męża ideałem małżeństwa nie byli rodzice (i nie chodziło tu wcale o podział ról, a o całokształt), a dziadkowie, którzy również nie mieli modelu partnerskiego. W dodatku żadne z nas nie obserwowało wielkiego niezadowolenia kobiety z tytułu takiego podziału ról. Nie miałam obrazu wiecznie narzekającej matki i uciekającego z domu ojca. Skąd, ich małżeństwo przez wiele lat było dla mnie absolutnym wzorem.
Luki w wychowaniu? Owszem. Tylko że w przypadku takich mężczyzn są dwie opcje. Poddać się, przyjąć tradycyjny model, podpierać się nosem, być wiecznie wkurzoną itd, albo te luki w wychowaniu próbować uzupełnić. Naprawdę bardzo Wam zazdroszczę, że nie musicie tego robić.

abeba · Gość

co do pyłków tylko:
istnieje typ który usuwa pyłki i odciąża żonę w siekaniu sałateczki, ale miesiącami nie widzi obluzowanych gniazdek, odpadających listew itp. cięższych spraw. To dopiero wkurzające (mój tata tak miewa - konflikty gotowe, bo kobieta sie frustruje, a mąż ma żal - bo przecież tyle robi).

dla mnie wyrzucenei smeici to nie tylko wyniesienie od drzwi do smietnika, ale też: wyjęcie i zawiązanie pełnego i niełafnie pachnącego worka, umycie kosza w srodku jesli worek przeciekl (mniam;), założenei nowego worka. I chciałabym by moj mąż wykonywał cały ten zestaw.

pytanie - choć chyba tu zadnej takiej nie ma - czy byłybyście gotowe zrezygnować z pacy zawodowej po to by dom i dzieci nie miały "jakoś" tylko dobrze, zdrowo, czysto itd. ?

szarotka

abeba · Gość

no ja niby też, ale terez też jestem sfrustrowana, a wszystko jest byle jak, a tak coś by było dobrze i może z czasem byłabym dumna?

espree