..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

abeba · Gość

oj kukułko, pewnie chodzi o CiP i e-dziecko .

kukułka

i tak mi to nic nie mowi. a jakie tam sa przykladowe zachowania? z ciekawosci pytam .

espree

kukułka

no rzeczywiscie. ludzka fantazja nie ma granic

darus

Kochane, nie ma się o co sprzeczać.
Temat ciągnie się juz kilka dni, każda z nas na pewno o tym myśli...
Ja wymyśliłam, że to może być kwestia stażu w rodzinie, doświadczenia (NIE BIJCIE!!!)
Ja teraz mam dystans do wielu spraw, ale kiedyś byłam taka jak młode zapracowane mamy, zestresowana, że mam bałagan, że dziecko płacze, a nie mam pomysłu jak mu pomóc, że mąż nie robi tego "co powinien", że inni to mają fajnie, a ja nie umiem się zorganizować...

Wasze teksty przypominają mi mnie sprzed paru lat! Rozumiem to dobrze, czułam się tak samo...

W moim przypadku moje postrzeganie świata, a na pierwszym miejscu małżeństwa, zmieniło się wraz z nawróceniem. Ale też nie wiem, czy gdyby to nastąpiło na początku małżeństwa, to umiałabym z taką pokorą wcielić naukę Jezusa w życie... Wiem, że to jak wygląda moje małżeństwo, rodzina, relacje, obowiązki, finanse NIE JEST MOJĄ ZASŁUGĄ. Ale dzielę się z Wami tym, jak można pogodzić się z niektórymi sprawami.

Jestem 100% matką wyrodną, wg kategorii opisanych przez Was.
Nie rozmawiam z dziećmi przy lepieniu pierogów Wesoly

bo nie umiem (nie mam ambicji się uczyć) tylko kupuję gotowe.
Kiedy dzieci do mnie mówią, gdy czytam - MUSZĄ poczekać aż skończę (stronę, rozdział -to zależy)
Kiedy się uczę (mam taką godzinę) to nie można przeszkadzać, bo tak jak każdy ma swoje zajęcia, to ja też
Kiedy szyję - mąż zabiera dzieci i zajmuje się nimi
I jeszcze kilka przykładów...
Nie odczuwam stresa, że dzieci będą niewdzięczne na przyszłość, bo po prostu nie wiem, co nas czeka. Tak samo z pracą. Nawet nie mam zawodu wyuczonego... ale wierzę, że jak przyjdzie czas, to znajdzie się rada (wierzę, że Bóg ma coś dla mnie w zanadrzu Wesoly

)
Podsumowując długi (jak zwykle Mruga

) tekst... uważam, że bardzo wiele zależy od naszej akceptacji otoczenia i warunków... szkoda tracić życia na ciągłą "walkę"!

P.S.I jeszcze jedno. Ja świadomie nie pozostałam w domu. Bóg stworzył taką możliwość. Sama od siebie to pracowałabym do upadłego, kłóciła się z mężem o podział obowiązków... I zawsze zarzekałam się, że NIGDY nie będę siedzieć z dziećmi w domu!!

novva

Dona

espree

kajanna

Abebo, Twój synek jest jeszcze bardzo, bardzo malutki. On ma dopiero 4 miesiące. Wasze życie stanęło do góry nogami, ale wierz mi, to się zmieni. Wiem, że trudno w to uwierzyć, ale już z roczniakiem życie wygląda zupełnie inaczej, potrafi się sobą zająć, można się z nim porozumieć i naprawdę da się jakoś dom ogarnąć, coś upichcić, samemu spokojnie zjeść i nie jest to okupione koszmarną frustracją, którą przecież jeszcze doskonale pamiętam. A wtedy wydawało mi się, że to już będzie trwało wiecznie... Oj, ciężko było. Smutny

Szymek śpi dłużej i w przewidywalnych porach, spokojnie można coś zaplanować na ten czas. I chodzi spać między 19 a 20 i śpi do 7.30. Wreszcie mamy wolne wieczory dla siebie, możemy się wyspać (chociaż wolne wieczory czasem się przeciągają Wink

). Zobaczysz, ten pierwsze, najtrudniejsze miesiące miną.

Praca to już trochę inna sprawa - jeśli chce się mieć jakikolwiek komfort, to szczerze mówiąc nie widzę innego rozwiązania, jak tylko oddanie dziecka komuś pod opiekę - tacie, babci, niani. I tu pytanie do kukułki - czy Twój mąż nie mógłby się zajmować Krzysiem np. 2h dziennie, żebyś ty mogła w spokoju popracować? Wiem, że pracuje w różnych porach, ale jakoś się umówić na pewno da. U nas rewelacyjnie sprawdził się system, że mąż po pracy przejmuje synka, idą na spacer, czy się razem bawią, a ja w tym czasie coś sobie dłubałam. Jasne, zdarzyło się kilka obsuw, musiał zostać czasem dłużej w pracy, albo ogólnie zdało to egzamin.

I jeszcze a propos klonów - abebo, z jednej strony psioczysz na patriarchat, ale przecież to, co postulujesz, inan kobieta do każdego z zadań, to właśnie patriarchat w czystej postaci

Pan i władca ma kilka kobiet do obsługi, tu żona, tam kochanka/dziwka, gosposia, służąca itd. Może to nie Ty, a Twój mąz powinien się sklonować? Laughing

Ja też właśnie czytam powieść o XIX wieku i tam te eleganckie żony to nie są za szczęśliwe... Znacznie lepiej się mają sprytne nierządnice.

abeba · Gość

kajanno, wiem że to rodem z XIXw. - ale po prostu coraz częsciej widzę, że sie na tej niezalezności i nowoczesności źle wychodzi.
Co do pracy mam nianię i piszę przy niej, niestety finansowo to mało korzystne, bo jesli niania jest na 4h, to z tego daję radę popisac 2,5....
zazdroszczę Ci tego układu z mężem, ale mozę on wczesnei wraca? i nie głodny? Mój wraca o 18:30, no i wypadałoby by coś zjadł po pracy.... no i już jest wieczór i nie ma mowy by sobie gdzieś poszli... w ogóle nie umiem wywalczyć by on sie całkowcie sam nim zajmował jeśli ja jestem w domu... Wsciekly

ciągle coś chce ode mnie (np przy kąpieli) albo nie zwraca na małego uwagi (a ja to zauważam, no i w końcu idę sama go przewinąć, skoro mąż jest bardziej zajęty pilnym ostrzeniem noża...). Gdyby mąż mnie odciążał na te 10h pracy to mielibyśmy całą moją pensję, a tak to niania odciaża nas oboja, a to kosztuje... Smutny

((( i zysk jest psychiczny dla mnie (chwila oddechu) i malucha (ktoś ciepły i spokojny dla odmiany), ale niestety nie finansowy...

novva

Dracena

Gagusia

A ja się tak zastanawiam czasem, czy ci muzułmanie to jednak nie mają racji z tymi czterema żonami - wyobraźcie sobie, wymiana przy garach, dzieciach, dla każdej jakiś czas na wychodne, pracę zawodową, czy się pilnuje 5 dzieci czy 7 to już pewnie niewielka różnica... może to jednak nie takie głupie Mruga

kukułka