..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

gościówa

Artusie,
Napisałeś o sobie, że kwestia priorytetu sumienia jest dla ciebie czymś, co ostatnio odkryłeś na nowo. Nasunęła mi się taka obserwacja: Czyżby zaczął się jakiś szczególny prąd wśród zaangażowanych ludzi Kościoła i intelektualistów? Prąd, który pcha ludzi do posunięć może i niezdarnych, nie do końca szczęśliwych, ale jednak bardzo znaczących dla Kościoła. Czyny tych ludzi powinny dać Kościołowi materię do pilnych przemyśleń na temat roli indywidualnego sumienia. Ci ludzie chcąco lub niechcąco pokazują, że ze swoim sumieniem, bez naginania go, nie są w stanie zmieścić się w obecnym Kościele katolickim. Że Kościół jakoś źle traktuje indywidualne sumienie.

Oto odszedł z kapłaństwa Obirek - a jakby nie było, głównie poszło o konflikt sumienia. Odszedł Bartoś - też poszło o sumienie (BTW. czy twoje ostatnie odkrycie roli sumienia w chrześcijaństwie nie jest pod wpływem Bartosia?). Chodzą teraz plotki o pewnym wybitnym polskim teologu, który ponoć rozważa podobne posunięcie. Już nie wspomnę o mnóstwie znanych mi ludzi w wieku poniżej 30. (prawie wszyscy moi znajomi), którzy odchodzą od Kościoła, bo zwyczajnie czują, że ich sumienie się tam nie liczy. Liczy się posłuszeństwo. W polskim Kościele rodzi się coś nowego, wątpię jednak, czy Kościół w porę to zauważy. Bo zgodnie z prawami fizjologii, to co się rodzi w organizmie matki, po pewnym czasie wychodzi z niego i żyje już samodzielnym życiem.

Niania

Ano, tak to już jest że Kościół posówa się do przodu ale ze swoim zwyczajnym żłówim tempem - po to by móc wszystko przetrawić zanim podejmie się pochopną decyzję. Ma to swoje + bo nie nagada się w ferworze głupot, jak i - bo rodzi się (szczególnie dziś w pędzącym świecie) poczucie że KK pozostaje w tyle i gada "głupoty"

nie ma lekartwa idealnego. tak źle i tak niedobrze.

PS pytania do Artusa kierujemy na pocztę prywatną, tu dyskutujemy WSZYSCY.

gościówa

OK, przepraszam, w takim razie jest to pytanie do wszystkich.