..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

kukułka

szczerze? - ostatnio o tym dosc myslalam i...mnie tez sie kloci
zreszta ... wystarczy popatrzec na wzor modlitwy - Jezusa. On takich zagrań nie stosował
poza tym, mysle, ze Msza Św jest czesto niedoceniana forma modlitwy - toz to sam Jezus sie Ojcu ofiaruje w konkretnej intencji (w jakiej jets odprawiana Msza)
nie ma silniejszej modlitewnej armaty....

silva

dziś cały dzień o tym myślałam...
też mi to jakoś nie gra
próbowałam znaleźć coś za, ale zgrzyt czuję wew.
jestem ciekawa argumentów za

póki co, to argumenty Kukułki jedynie zbiegają się z moimi przemyśleniami Wesoly

kukułka

z ciekawosci - po tym co tu napisalam - spytalam pewna zaprzyjazniona mloda (w moim wieku) zakonnice, o pogladach ortokato co o tym mysli. oto odp:

buba

vanillka

silva

nie mam z kim się podzielić
to nie moje zwycięstwo
nie moja to zasługa
nie wiem, jakim cudem byłam dziś zdolna do tego...
może to głupie, może nie powinnam o tym pisać?

ale po raz pierwszy od wielu, wielu lat nie zdjęłam medalika przed wyjściem z domu, że tak powiem - idąc do środowiska neutralnego światopoglądowo
myślałam o tym, bo bluzka była z okrągłym dekoldem odsłaniającym "zawartość" łańcuszka
stałam przed lustrem w łazience i wahałam się przez chwilę
w końcu postanowiłam, że skoro nie potrafię dawać świadectwa w realu, a jedynie przed bliskimi przyjaciółmi czy tutaj wirtualnie przed Wami, to niech to będzie mój pierwszy krok, by się znowu tego nauczyć, odważyć, przyznać przed światem do Boga...
i poszłam, przeżyłam, nie zauważyłam, by ktoś mi się specjalnie przyglądał, czy zapytał o medalik
uch...
ciężko było, ale jest we mnie mała radość z tego powodu Wesoly

Alleluja!

ika

Silva

buba

minnesota

yeah, Silva! Wesoly

Ja noszę krzyżyk pod ubraniem, a w lecie jednak tylko prywatnie. To przemyślana pod względem moralnym decyzja wynikająca z rodzaju mojej pracy. Chociaż kto wie, jak mi się to w głowie poukłada jeszcze.

silva

dotychczas zakładałam prywatnie i to od wielkiego dzwonu
w tym tygodniu jakoś zamieniłam kwiatek na medalik
chyba na niedzielę...
i jakoś nie zdjęłam
nosiłam pod ubraniem i nagle dziś zawahałam się, i jednak zostawiłam,
ale nie wiem, jak długo mi to zostanie

zauważyłam, że u mnie wiele zależy od "nastroju"

kukułka

silva

też kilka lat temu miałam podobnie. Od jakichś 3 lat noszę krzyżyk zamiennie z medalikiem św Benedykta-non stop,nawet do kąpieli i na basen nie zdejmuje.ja z kolei mam problem z przyznawaniem się do wiary w słowach tak w rozmowie w realu (ale już prawie przezwycieżony),a najbardziej (wciąż się z tym borykam) z sytuacjami które w realu by mogły pokazać że mi zależy na osobistej relacji z Jezusem,że pewne rzeczy to nie jest dla mnie jakaś tam tradycja

silva

w rozmowie to potrafię jedynie przed najbliższymi mi osobami albo tymi, którzy wiem, że są katolikami: mąż, dzieci, przyjaciółka, koleżanka z byłej wspólnoty, znajomi od Dominikanów, moja mama itp.

ika

A ja nie mam łańcuszka i nad tym bardzo ubolewam, bo zawsze chciałam taki nosić z krzyżem, ale nie mam po prostu. Czasami myślę, żebyśmy sobie kupili takie z mężem, bo on też chciał...hmmm, może na druga rocznice ślubu kupimy sobie srebrne Wesoly

W podróży poślubnej kupiliśmy sobie taki wisiorki z krzyżem, ale mój się już zepsuł, bo to były takie na rzemieniu, mąż jeszcze swój ma, ale to nie to samo co taki ładny łańcuszek Wesoly

Ten od Komunii z medalikiem rozerwał się dwa lata później i już nie wiem gdzie jest Smutny

Ja natomiast miałam parę lat temu problemy z chociażby przeżegnaniem się jak przechodziłam obok Kościoła w miejscu bardzo publicznym.
Teraz nie ma oporów i jest to dla mnie naturalne. Tak samo przyznawanie się do tego, że idę na Mszę np., nawet jak jest dzień powszechny i w ogóle do wiary.
Do wszystkiego trzeba dojść powoli, nawet małymi kroczkami, ale ważne że jest postęp Wesoly

Mój kolega natomiast nosi medalik, który dostał na osiemnastkę chyba. Jest katolikiem oczywiście, ale wcale nie żyje jak katolik, a jak teraz mieszkał z dala od rodziców to i do kościoła nie chodził, ani nic, więc to, że ktoś nosi coś takiego, nie znaczy od razu, że jest taki religijny, jak się może wydawać.

buba

U mnie jeśli chodzi o przyznawanie się do wiary, to raczej nie mam z tym problemu, czuję się z tego dumna, choć czasem zastanawiam się, czy to nie pycha, która sprawia, że czuję się lepsza. Smutny

Choć to też zależy od sytuacji, przyznaję.
Gorzej mi chyba wychodzi, to świadczenie życiem...