..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

hebanowe noce

Ostatnio byłam z córką w kościele pierwszy raz, na pogrzebie. Była grzeczniutka całą msze i obserwowała, co robię, słuchała organów.
Mąż chce zacząć chodzić do kościoła i zaproponował, żebyśmy chodzili wszyscy razem (nie chodzimy w ogóle), żeby dziecko nauczyć chodzenia do kościoła, pokazać, oswoić.

brain

glr co do "Nie wiadomo co taki przed Msza z łapskami robił a teraz mi będzie komunię dawał albo dziecko błogosławił..." - to masz pewność co z łapskami robił ksiądz? święcenia nie są gwarancją pobożnego życia niestety.

hebanowe noce

Ja mam tak z wodą święconą. Tyle osób w niej macza ręce, a wiele z nich nie myje rąk po wyjściu z ubikacji - jest to to często spotykane. No ale mam już takie zboczenie, że wszędzie widzę bakterie.

ika

Dlatego dziadzio mojego meza zawsze po powrocie z kosciola zawsze kazal wszystkim myc rece bo nie wiadomo kto gdzie rece trzymal a potem mu sie reke podawalo

Czytalam ze wiele osob w dawniejszych czasach pilo wode swiecona na ozdrowienie a wlasnie ona bardziej szkodzila bo wiadomo ze ludzie brali ja sprzed wyjscia i trzymali w domach na ew choroby a tam tyle bakterii i czesto potem jakies zatrucia czy powazne choroby lapali.

A ksiadz przed Komunia przeciez obmywa rece.
U nas tylko ksieza sa nie ma szafarzy, przynajmniej w tych kosciolach co ja chadzam.

glr

walecznaS

mamma

mnie zdarza się od czasu do czasu trafić na Mszę dla dzieci w okolicznych kościołach, jak mi akurat ta godzina pasuje i żadne straszne rzeczy nie mają miejsca, nikt sie zabawkami nie bawi, dzieci wcale tak nie rozrabiają, a kazania wydają mi się dla dzieci bardzo fajne, może to w dużych miastach takie problemy są? jak rodzice nic dzieciom o wierze nie mówią i sami do kościoła chodzą od czasu do czasu tylko...
a idea Mszy dla rodzin, bardzo mi się spodobała, ja chodziłam zawsze z rodzicami do kościoła i rodzeństwem Wesoly

choć katechetka jak mnie uczyła przez jakiś czas to wypominała mi że rzadko chodzę na Msze dla dzieci, ale rodzice stanowczo uważali, że powinniśmy chodzić całą rodziną i myślę, że to była ich bardzo dobra decyzja Wesoly

Nana

Ja dziecięcych mszy nieznosze. Tłok., duszno, gorąco. Jedni kopia w ławki (w końcu to dzieci) inni cały czas je ochrzaniaja., jakby to był ich cel na tych mszach. Niemowlaki skaczą., przedszkolaki są ciągle w ruchu, szkolniaki cały czas gadaja. Nie nie nie to nie moja bajka. Próbowałam ostatnio razem z synem być na takiej mszy ale oboje wyszliśmy tak zmęczeni,.. Nigdy więcej.
Za to chodzimy na młodzieżówki. Nie ma tam smęcącego organisty., tylko wspaniała schola., nie ma takiego tłoku, nie ma innych dzieciaków, które biegając dając bodźce mojemu młodemu.
Wcześniej w tym wątku pisałam., że nie biorę syna do kościoła., bo się z nim mecze. Dziś oboje chodzimy z przyjemnością. Co prawda już od Ewangelii słyszę pytanie czy już wychodzimy., ale dokonać siedzimy razem (w bardziej lub mniej dynamiczny sposób)

Polly

glr

Nana

fiamma75

Każdy wierzący może błogosławić, mamy współudział w kapłaństwie Chrystusa.

walecznaS

glr, ale my powinniśmy błogosławić się nawzajem na co dzień, nie od święta
przeczytaj krótko co mówi o. Szustak o błogosławieństwie
[link widoczny dla zalogowanych]
a tą książkę to mi znajomy polecał ale nie czytałam jeszcze

Tobie zapewne chodzi o znak krzyża wykonywany przez szafarza? ja z szafarzami chyba się nie spotkałam ale dlaczego obcy ludzie mieli by nie błogosławić Twojego dziecka? u mnie w rodzinie jak ktoś kogoś pobłogosławi, np. ciocia moje dziecko to jestem wręcz wdzięczna, tak samo np. jeśli by to zrobiła obca osoba.

glr

Po prostu dla mnie od takich spraw są księża i tyle. Jestem uprzedzona pewnie też przez to, że nie trawię osób, które u nas są szafarzami. Ale tak czy siak - nawet jakby mój ojciec czy mąż byli szafarzami, nadal uważam, że jest to jakaś dziwna moda i w większości przypadków szafarze są zbędni. Może niech też zaczną mówić kazania, albo niech po kolędzie chodzą....Wtedy to już święceń nie będzie trzeba Kwadratowy

Co do błogosławieństwa, to nie przeszkadza mi jak moje dziecko pobłogosławi ktoś z rodziny, ale nie obcy chłop robiący za księdza. Gryzie mi się to i już. Takie uprzedzenie mam. I dopóki w kościele będzie ksiądz to zawsze po komunię pójdę do niego.

Dobra, koniec, bo to jest chyba drażliwy temat. Zawsze w rodzinie go przerabiamy i jest potem wielka kłótnia:P Każdy ma swoje zdanie, ja i tak jestem w gorszej pozycji, bo nie zanosi się na zmiany, wręcz przeciwnie - znam parafię, gdzie mają nawet i dwóch!

A inna sprawa jest taka, że uważam, że jak ktoś chce zostać szafarzem to powinien "wisieć" na zapowiedziach tak, żeby każdy, kto go zna mógł ewentualnie zgłosić sprzeciw. W końcu to nie jest zwykła pomoc księdzu - ten człowiek ma być godny podawania ciała Chrystusa innym! Nie wiem, może to jest praktykowane, jeśli się mylę to mnie poprawcie.

Olenkita