..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Dona

brad..
no tak, było pokazane, jaka "frajde" sprawia mu własnie gra w footbol...Sarah była tym zainteresowana, przyszła na mecz.. i czuł sie doceniony

A to mąż Sarah mial wczesniej zone.. cos mi jakos umknęła ta informacja..... Confused

Co do Ronniego..
Generalnie, jak widziałam ta reakcje społeczeństwa... zupełnie ........niechrześcijańska...
zero przebaczenia... ocena człowieka tylko przez pryzmat jego złego czynu...

zastanawiam sie, jak sama zareagowałabym na fakt, iz w moim sasiedztwie mieszka gosc, który obnażał sie przed dziećmi..
cholera, moze postapiłabym podobnie.. nie wiem..., naprawde.., cóz.."Tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono".... wiec moge sobie pisac, jacy Ci ludzie byli okropni.. a sama nie wiem , czy umiałabym okazać przebaczenie..

Ale chyba trzeba uścislic.. czy to byl jakis jednorazowy incydent, czy istnieje zagrozenie, ze to sie powtórzy..

nie wiem, w moim środowisku, powtarzam, mialam do czynienia z osoba, ekshibicjonista, chyba wszyscy wiedzieli o jego skłonnosciach...

Ale jakos nikt nie wydzieral sie z megafonu pod ich domem

Nie wiem jakie sa jego obecne losy, wiem tylko, ze sie ozenił, ma dziecko(dzieci??)..

Drugi sasiad.. (blizszy) był w więzieniu skazany za gwałt...

Cóż, wrócił po odsiedzeniu wyroku, i obserwowałam, ze społeczenstwo go normalnie przyjelo...(Choc z poczatku ja również czułam jakis dystans..)

Po prostu przebaczono jakies zło z przeszłosci...w sytuacji, gdy widać było poprawe...

Nie było pokazane, co siedzi w głowie Ronniego..., czy dalej ma zamiar obnazać sie przed dziecmi, czy potrafi sie kontrolować..
(choc sam mówi do matki, ze nie moze miec zony bo ma zaburzenia seksualne.. czy jak on to ujał...)

Niemniej ostatnia scena z tego filmu... na placu zabaw.. ukazała ogromną tragedie tego człowieka...
Ja byłam przerażona...

talitha

O ile sprzeciw mój budziły akty dręczenia Ronniego (megafony, okrzyki, nocne wizyty, napisy na alejce) o tyle reakcje rodziców na jego obecnośc w basenie całkowicie rozumiem i jestem pewna ze zareagowałabym tak samo. Odkąd mam dzieci sprawa ich bezpieczeństwa jest dla mnie priorytetowa i nie ma to nic wspólnego z chrzescijanskim przebaczeniem.

talitha

Dona

tato

Dona

a jak oceniacie Sarah jako matkę???

myslicie, ze nie kochała swojej córki??

talitha

Wg mnie na pewno kochala corke i byla dobra matka, tylko nieco juz znuzona macierzynstwem, siedzeniem w domu, monotonia codziennosci, stagnacja, jednowymiarowa tylko samorealizacja (tylko w dziedzinie bycia matka) a do tego nie majaca w mezu oparcia, uwiklana w malzenstwo z typem, do ktorego pewnie czula po swym odkryciu glownie wstret. Stad jej zniecierpliwienie dzieckiem, niechec do angazowania sie w zabawy, slowa "nie przeszkadzaj", "zaraz", "za chwile". Ale to nie przekresla jej jako matki, zreszta nie wierze, ze istnieje taka, ktora choc raz w zyciu nie miala ochoty uciec od dzieci i ich spraw gdzie pieprz rosnie

Tu podobnie jak Tato dziwilam sie, ze nie angazuje opiekunki albo nie wysyla 3 letniej juz Lucy do przedszkola. Tam w pewnym momencie byla mowa o tym, ze tuz po narodzinach malej czy tuz przed porodem postanowila nie korzystac z uslug opiekunek i sama wychowywac corke - czemu tak? Nie wiadomo. Moze miala negatywne doswiadczenia z wlasnego dziecinstwa, moze to jakis aksjomat tkwil w jej glowie (ze dobra matka powinna byc z dzieckiem w domu i sama je wychowywac).

Tez brakowalo mi jakiegos rozwiniecia watku jej malzenstwa, co bylo dalej po odkryciu. Czy byla jakas rozmowa, w wyniku ktorej postanowili "dla dobra dziecka" nie rozstawac sie i tworzyc fikcyjne malzenstwo? To zreszta dla mnie tez kolejny interesujacy problem - dzialanie "dla dobra dziecka". Co w tym wypadku jest dobrem dziecka? Czy ciagniecie fikcyjnego malzenstwa, bo dziecko potrzebuje obojga rodzicow? Tylko ze dzieci sa niezwykle bystre i bez pudla odkryja, ze miedzy rodzicami cos nie gra. Wyobrazam tez sobie jak koszmarna atmosfera musiala panowac w tym domu. Czy moze jednak lepsze byloby rozstanie i ulozenie sobie zycia z kims innym albo i w samotnosci, ale bez tej trucizny nienawisci, pogardy, braku szacunku ktore niewatpliwie wylazilyby na kazdym kroku?
Na pewno nie widzialam w filmie prob ratunku tego malzenstwa - Sarah wszak rzucila sie w ramiona Brada.

talitha

Brad i jego zona

No, tu bede bezlitosna

moze to solidarnosc jajnikow sprawia, ze znacznie bedziej wspolczuje jej meza niz Bradowi takiej zony

Przypuszczam, ze wychodzac za maz miala ona nadzieje, ze wychodzi za mezczyzne, a nie dziecko - jej blad ze nie poznala go dostatecznie przed slubem. Ale tez sytuacja mogla wygladac wtedy inaczej - ich dziecko ma ze 4 lata, wiec mozna przypuszczac ze sa ze soba od okolo 5 lat. Wtedy Brad byl na studiach, pewnie mial plany zostania adwokatem itd. No, ale to tylko dywagacje - poznajemy go w momencie, gdy mowi, ze jest 2 lata po studiach i 2 razy oblal egzamin adwokacki a teraz zamierza go oblac po raz trzeci. Pytam sie - co ten facet robil przez 2 lata? Nie mogl podjac jakiejs pracy, chocby fizycznej ? Nie chce byc prawnikiem - ok, ale czego chce w zamian, czy ma jakis pomysl na zycie ? Z tego co widze - nie, ma tylko zadania - komora, czasopisma, przyjemnosci. Owszem, fajnie zajmuje sie synem, ale to dziecko jest juz na tyle duze, ze z korzyscia dla siebie mogloby korzystac z przedszkola.

Czy zona go nie wspiera? Wg mnie wspiera - daje mu wolne wieczory, by mogl sie uczyc; nie oponuje, gdy chodzi grac w futbol, bo widzi, ze jemu jest to potrzebne itd. Wierzy w niego, ze zda egzamin, chce mrozic szampana na te okolicznosc. Interesuje sie jego podworkowymi znajomosciami (organizuje kolacje). No owszem, troche sie czepia (krem do opalania), ale pokazcie mi kobite, co by ani razu nie pogderala na jakis temat, zwlaszcza, gdy rzecz dotyczy dziecka

Rozmawia z nim, dzieli sie wrazeniami ze swojej pracy, przedyskutowuje rozne sprawy, chocby koniecznosc oszczedzania (a on tego nie widzi ?!) Skad ona ma wiedziec, ze nie powinna go wspierac w wysilkach zostania adwokatem, skora sam Brad nie wie czego chce? Odmawia mu seksu, fakt, ale mysle, ze to z tego powodu, ze ona przestala go podziwiac, zaczela dostrzegac glownie dzieciaka, kogos kim rzeczywiscie byl.

Reasumujac - Brad irytowal mnie od poczatku, ta swoja bezradnoscia, niezdecydowaniem, robieniem z siebie takiego biedactwa np. przy pierwszej rozmowie z Sarah mowi, ze jest ona tu pierwsza osoba, ktora z nim rozmawia. I to juz mnie rozsmieszylo, bo wczesniej widzimy obrazek, gdy plotkary na placu obgaduja go, ze przychodzil tu cala wiosne, potem widzimy Brada wchodzacego na plac, mijajacego o 3 metry mamusie, ktore z widzenia powinien juz znac i co ? Nic, ani be, ani me, ani kukuryku! A gdzie "dzien dobry"??? I potem sie zali, ze on samotny i nikt tu z nim nie rozmawial. Nic dziwnego, skoro stworzyl wizerunek kompletnie nieprzystepnego i nie zyczacego sobie integracji.
Jak dla mnie to jego najwieksza zaleta bylo fajne zajmowanie sie synem i niezle cialo, chociaz Jamesowi Bondowi z Casino Royale do piet nie dorasta Very Happy

kajanna · Wysłany: Czw 18:44, 01 Mar 2007 Temat postu:

No i ja wreszcie wybrałam się do kina i mogę się podzielić spostrzeżeniami.
Film obejrzałam z dużym zainteresowaniem i uważam za niezły, ale do poziomu American Beauty jednak trochę mu IMHO brakuje. Mimo wszystko trzeba Amerykanom przyznać, że oprócz zalewu tandety potrafią kręcić fajne, kameralne, a jednocześnie poruszające filmy o życiu codziennym "normalnych" i trochę mniej normalnych obywateli (Czy widzieliście Happiness albo Magnolię? - uważam, że oba są świetne).

Przeczytałam wasze opinie o głownych bohaterach i chyba wszyscy są dość zgodni w ich ocenie.
Moją sympatię wzbudziła chyba tylko Sarah (choć nie była bez wad, ale któż ich nie ma), bo Brad za bubkowaty (ale oko faktycznie było na czym zawiesić Mr. Green

), a o jego żonie tak naprawdę chyba niewiele można powiedzieć - dla mnie ta postać nie jest do końca zrozumiała.
O ile to, co napisała talitha jest jakąś próbą wytłumaczenia jej racji, to pozostaje ona mimo wszytsko na drugim planie i nie wiadomo, co właściwie o tym wszystkim myśli, dlaczego tkwi w takim związku? Czy nie dzaje sobie sprawy, że osacza męża (a już pomysł z teściową w roli przyzwoitki, kiedy już wie, że jest romans, po prostu karkołomny - dlaczego nie rozmowa??)
Dla mnie w ogóle uderzające był w tym filmie brak komunikacji w małżeństwie. Zdaję sobie sprawę, że w pewnym momencie jest tak, że brakuje czasu, że się głównie gada o tym, co kupić, co załatwić, itd., no ale tylko? Straszne to - przecież ci ludzie żyją pod jednym dachem, a są sobie zupełnie obcy, brr.

Czy wy też odnieśliście wrażenie, że Sarah i Brad traktują te swoje dzieci troche jak rekwizyty do przenoszenia z miejsca na miejsce? Jakieś dziwne te relacje...

No i ciekawa jestem, co waszym zdaniem wydarzyło się później?
Bo możemy przypuszczać, że te doświadzcenia nauczą czegoś dwójkę głównych bohaterów, no ale do końca tego nie wiemy.
Ewolucję tak naprawdę przechodzą na oczach widzów dwie inne osoby - Ronnie i Larry, o którym nikt jakoś do tej pory nie wspominał.

(Aha, kapitalna scena dyskusji o Madame Bovary, ubawiłam się setnie. )

tato · Wysłany: Czw 21:34, 01 Mar 2007 Temat postu:

tato · Wysłany: Czw 21:49, 01 Mar 2007 Temat postu:

kajanna · Wysłany: Czw 22:17, 01 Mar 2007 Temat postu:

tato · Wysłany: Czw 22:24, 01 Mar 2007 Temat postu:

kajanna · Wysłany: Czw 22:37, 01 Mar 2007 Temat postu:

Nie wiem, jak powinna podejść do tego Sarah - z filmu wynika, że i tak niewiele ich łączyło, więc może miała po prostu świetny pretekst.

Moim zdaniem mylisz dwie rzeczy. Czystą fizjologię (sperma, wytrysk, krew menstruacyjna), która może się wydawać obrzydliwa, ale nie musi. I zastanie kogoś w wyjątkowo poniżajacej sytuacji, kiedy folguje w niski sposób swoim popędom - to przecież nie chodzi o to, że on ma wytrysk, tylko o to, że jest w tej sytuacji żenujący, śmieszny, budzi politowanie.
O ile nad cudzą fizjologią jestem w stanie przejść do porządku dziennego, to nad ślinieniem się do majtek Slutty Kate nie bardzo.
Ratunku, co za temat. Shocked

tato · Wysłany: Czw 22:55, 01 Mar 2007 Temat postu: