..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Edwarda

Czy któraś z Was się uczyła? Umie? Wesoly

Jak długo należy się uczyć, żeby posłużyć jako zwykły tłumacz i jakieś proste rzeczy przełożyć?

Mam okazję zapisać się na darmowy kurs, ale nie wiem czy warto, bo to tylko kilka miesięcy trwa.
Dodatkowo mam raczej problem z nauką tam, gdzie należy naśladować ruchy np. nauka tańca to dla mnie porażka.

Czy tu jest podobnie?

Nana

Edziu, miałam kiedyś okazję i zaczęłam kurs, ale jestem totalnie anty-jęzokowa (i anty taneczna jak Ty) i migowy również mi nie leżał, więc po kilku zajęciach zrezygnowałam. Ale gdybym miała możliwość jeszcze raz skorzystać z kursu - na pewno bym spróbowała i bardziej się przyłożyła.

agu

Migowy czy migany?

mamma

a czym to się różni agu?

ja nie znam żadnej niesłyszącej osoby... klika razy w życiu widziałam osoby posługujące się takim językiem na ulicy czy w restauracji, tak że nie miałabym gdzie tego osobiście używać Wesoly

kiedyś jako dziecko już nie pamiętam skąd miałam taką broszurkę, jak się pokazuje kolejne literki alfabetu, ale oczywiście nie pamiętam już

mrówka

Ja robiłam kurs medycznego migowego jakieś 2 lata temu, ale po tych kilku miesiącach (listopad-czerwiec, zajęcia raz w tygodniu) nie wiem czy byłabym się w stanie dogadać, a teraz już zupełnie, bo jednak bez korzystania z języka szybko to ucieka z głowy. Ale kurs był fajny, przy okazji dał pojęcie o postrzeganiu różnych rzeczy przez głucho-niemych i uważam, że warto było. Może kiedyś uda mi się odświeżyć to czego się nauczyłam.

agu

Może być język migowy, jako naturalny, pierwszy język osób głuchych, a może być migany jako zbiór skodyfikowanych znaków, z ustaloną odgórnie gramatyką, taki powiedzmy szkolny. Wtedy dogadanie się to kwestia dobrej woli osoby głuchej. Mruga

kukułka

Bebe, moi rodzice oboje są niesłyszący, a ja nie znam języka migowego, oni też nie, więc nawet jak się kogoś niesłyszącego zna, to nie znaczy, że ma sie gdzie tego języka używać Mruga

Ja, mimo że,mam lingwistycznego fioła, na migowy bym nie poszła. Ale to pewnie dlatego, że jestem spaczona punktem widzenia moich rodziców ( dla nich migowy to jest coś, co wyklucza ich z grupy ludzi zdrowych, a nie pomaga w komunikacji -i ja się moim rodzicom nie dziwie wcale, dla nich to lepiej, że nie znają migowego, sami to mówią i ja też tak uwazam).
Ps nie znoszę określenia " głuchy", ono przez niesłyszących traktowane jest jak obelga. To tak jakby o niepełnosprawnym powiedzieć "kaleka"

Moi rodzice, jak coś załatwiają w urzędzie itd i proszą urzędnika, by mówił wolniej, to tłumaczą: " bo inaczej nie wszystko rozumiem, bo jestem niesłyszący" (nigdy w życiu nie przedstawili się jako "głusi").

buba

mamma

osoby niedosłyszące do których trzeba głośniej mówić to znam, są w wieku mojej babci i na starość pogorszył się im słuch, migowego na starość też się nie uczą
znałam też jedną dziewczynę w moim wieku która nosiła aparat słuchowy ale w nim słyszała chyba normalnie

agu

Rozumiem was dziewczyny i też się kiedyś tego trzymałam. Ale np. w Polskim Związku Głuchych nie mają nic przeciwko określeniu "głusi". Może kwestia specyficznego środowiska.
Kukułko, czy Twoi rodzice są niesłyszący od urodzenia?

Uczyłam się kiedyś, ale niewiele pamiętam i już bym się nie dogadała.

anbi

Ja sie uczylam ale i z tancem sobie radze;)

Po tych kilku miesiacach juz powinnas powiedziec kilka podstawowych rzeczy ale by czuc sie w miare swobodnie to raczej trzeba miec z kim cwiczyc poza kursem, najlepiej kims kto sie nim posluguje na codzien.

Moje doswiadczenie: w Polsce uczylam sie tego szkolnego systemu znakow i nawet po roku ciezko mi bylo sie dogadac. Gdy wyjechalam za granice na codzien pracowalam z 4 osobami nieslyszacymi i uczestniczylam w 22godzinnym kursie prowadzonym przez osobe nieslyszaca, uczono nas jezyka naturalnego, zadnych ksiazek itp. pod koniec rozmawialam na tematy zwiazane z zyciem codziennym i moglam tlumaczyc innym osobom z ktorymi pracowalam... wiec chyba to nie czas nauki a sposob ma znaczenie.

Edwarda

Dziękuję Wam bardzo za cenne uwagi Wesoly

I jak zwykle ciekawą dyskusję Wesoly

Zapraszam do dalszej Wesoly

kukułka

Tak, moi rodzice są niesłyszący od urodzenia.
I chodzili do zwyklej szkoły, co było działaniem zamierzonym dziadków z obu stron.
Mówienie do nich głośniej nic nie daje. Ale mówienie wyraźnie już pozwala sue z nimi komunikować.
Jeśli ktoś mówi wyraźnie na co dzień, nie musi się aż tak gimnastykować, by się z nimi dogadać, mój tata jest w stanie częściowo zrozumieć normalne wiadomości tv gdy spiker siedzi przed kamerą.
Buba, wyczytac z ruchu warg to jeszcze, ale oni umieją też mówić Wesoly

W ogóle jak jesteśmy u nich z dziećmi to mnie instynktownie dziwi, że dzieci moje nie mają odruchów, które u mnie były naturalne od dzieciństwa.
Jak byłam dzieckiem, to mnie dziwiło w ogóle, że inne dzieci mają słyszących rodziców, bo dla mnie było oczywiste, że rodzice nie słyszą Mruga

Co do Związku Głuchych, moi rodzice byli tam kilka lat, ale się wypisali, znają sporo ludzi stamtąd i mają... hmmm specyficzne zdanie nt tego nazwijmy to zgrupowania;)

Ja jako dziecko bywałam na różnych Mikolajach itd w Zwiazku Głuchych.

agu

Kukułko, Twoi rodzice są więc wspaniałym przykładem życia normalnie mimo niepełnosprawności. Rzeczywiście nie dali się ograniczeniom...
ja miałam kontakt tylko z niesłyszącymi, którzy pracowali w ZPCh, oraz w szkole specjalnej, więc specyficznie.

kukułka

Mój ojciec do dziś pracuje w normalnym zakładzie i jest cenionym tam fachowcem, poprawia robotę po innych, latają się do niego konsultować itd. Nigdy nie pracował w ZPCh. Mama pracowała głównie z niesłyszącymi, ale też i w zwykłej pracy że zdrowymi.
Ciekawostka-Wszyscy niesłyszący znajomi mich rodziców mają slyszace dzieci, tylko jedni mają jedno dziecko niesłyszące.