..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

hermiona

(pogadałybyśmy wreszcie o czymś innym..)

gaga

Mylisz się, ale nie zamierzam rozwijać tematu bo mnie już palce bolą.

To co miałam ci do przekazania przekazałam, a że ty przyjmujesz do wiadomości tylko to co jest po twojej myśli to już twój problem.

susa

gaga, każdy planuje ścieżkę rozwoju zawodowego jak uważa. Ty rób co uważasz, ja będę też robic co uważam.
Z przeszło dwuletnim doświadczeniem w biurze rachunkowym w księgowości praca jako fakturzystka nie dawałaby mi możliwości rozwoju, a wręcz stagnację. Ja dalej chcę się rozwijać w tym kierunku, bo w końcu na studia, kursy wydałam mnóstwo kasy. Nie mogę brać każdej pracy jaką mi dają lecz mam prawo określić mój cel zawodowy.
Poza tym Ty miałaś wiele szczęście znajdując stałą pracę, ja ufam, że kiedyś uda mi się znaleźć stałą pracę w księgowości i osiągnąć stabilizację. Wiara w siebie jest krokiem do osiągniecia celu.
PS. Startuję w konkursie na stanowisko urzędnicze na referenta księgowości na pół etatu. Stanowisko jest już chyba obsadzone-jak to bywa na konkursach, ale zależy mi na tej pracy, nawet gdybym miała dostać połowę najniższego wynagrodzenia, bo praca daje mi możliwośc zdobywania doświadczenia i rozwoju.

ika

susa, chyba za dużo byś na raz chciała. Musisz wybrać czego chcesz w tej chwili od życia. Czy mieć super pracę i doświadczenie zawodowe, czy może nieco skromniejsze życie, ale rodzinę. Traktujesz te wszystkie problemy, jakbyś tylko Ty je miała, jakby nie było rozwiązania, chcesz tylko planować i planować. Przestań przeliczać, kalkulować. Podejmij w końcu decyzję. Znajdź sobie tą dobrą pracę i rozwijaj swoją karierę, ale nie zamęczaj faceta ślubem, skoro masz takie nieuzasadnione obawy co do dzieci. Martwisz się, że nawet jak znajdziesz dobrą pracę, to zajdziesz w ciążę i stracisz pracę. To nie zachodź, to nie jest aż takie trudne. Nie jesteście zwierzętami. Tylko zwierzęta nie potrafią pohamować swoich instynktów. Jesteś homo sapiens, więc będziecie mogli się powstrzymać od seksu, jeśli będzie Wam na tym zależało. Albo po prostu znajdź pracę, która jest mniej ambitna, nie w zawodzie. Przynajmniej w razie czego, nie będzie Ci jej szkoda. Musisz wybrać, bo nie da się złapać wszystkich srok za ogon.
Ja też przed podjęciem decyzji o dzieciach miałam dylematy, teraz, czy nie teraz, a jak później, to nie będę miała pracy w zawodzie, a kto mnie przyjmie z dzieckiem. To jest nie ważne! Życie i tak pokaże swoje.

P.S. Życzę Ci żebyś dostała tą wymarzoną pracę.
P.S.2
Mam kuzyna po studiach, doktora, który wykładał na uniwersytecie. Wykupiła ich inna uczelnia i wymienili całą kadrę. PO tym pracował w hipermarkecie, a teraz na stacji benzynowej i jest zadowolony, że w ogóle ma pracę. Nawet nie szuka nowej, bo pogodził się z sytuacją.

kukułka

kukułka

gaga

[quote="gaga] Życie to szuka wyboru.
Zdobywaj doświadczenie w zawodzie, i daj sobie spokój ze ślubem i dziećmi.
[/quote]

Toż ci przecież napisałam, żebyś poświęciła sie pracy skoro tak ważny jest dla ciebie rozwój zawodowy.
Dla mnie ważniejsza jest rodzina i dlatego pracuję tu gdzie pracuję. Nie twierdzę, że to szczyt moich ambicji. Szczytem moich ambicji jest wychować dobrze córkę, mam nadzieję, że jeszcze kolejne dziecko (dzieci?). Chcę być przy niej, wspierać JEJ rozwój to daje mi poczucie spełnienia, a obecna praca umożliwia (pracuję na zmiany więc mam w ciągu tygodnia więcej wolnego).
Zaczynasz kumać o co biega czy tracimy czas?

susa

Misiczka

susa

Misiczka

susa, a nie lepiej brać pracę taką jaka jest i sobie spokojnie szukać fajniejszej? takie dziury w CV też za dobrze nie wyglądają

hermiona

susa jak wiem gdzie byś się nadawała - w planowaniu strategicznym.. ciagle tryb przypuszczający u Ciebie występuje.

susa

Ale gdy pracuję na pełnym etacie nie mam możliwości chodzenia na rozmowy kwalifikacyjne.
Poza tym poprzednio szukałam pracy tylko miesiąc, wierzę więc że teraz też znajdę szybko odpowiednie źródło zatrudnienia.

silva

Susa chce na wstępie:
1. bogatego doświadczenia zawodowego i dobrze płatnej pracy na umowę na czas nieokreślony z interesującym systemem szkoleń umożliwiającym bogaty rozwój zawodowy
2. bogatego męża
3. bogatego życia duchowego
4. bogatego życia małżeńskiego we wszystkich jego sferach
5. max dwoje dzieci, bo nie ma pracy jak w p. 1, męża jak w p. 2

dziwię się, że już jesteśmy na 27 stronie
o czym tu dalej gadać z osobą, która do wszystkiego przyjmuje postawę roszczeniową, nawet od losu, życia, Boga...
nazwijcie to jak chcecie

to jest walenie grochem o ścianę, bo Susa i tak wie, czego chce, czego oczekuje, czego jej trzeba i co jest dla niej najlepsze
a lęka się, bo może się okazać, że jej wyobrażenia są nierealne i nie dostanie tego, czego chce, czego oczekuje, czego jej zdaniem trzeba

koniec końców nerwica jest całkowicie uzasadniona i nieuleczalna, aż pewnego dnia Susa odważy się zrezygnować z tego, czego ona chce, czego ona oczekuje, czego jej trzeba

przecież to etap emocjonalny dziecka, które nie potrafi ze skierowanego ślimaczka skoncentrowanego na "ja" rozwinąć się na zewnątrz... trwa w postawie społecznie ułomnej, nieprzydatnej i nierozwiniętej...

to nie jest dyskusja z osobą dojrzałą o odmiennych poglądach, to jest dyskusja z dzieckiem, któremu się wydaje, że wszystko wie i zna cały świat, a "abrakadara" zapewni, że świat będzie taki, jak się go samemu zaczarowało...

o czym tu deliberować?!