..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Cera

Ulala, ale sie uczepiłaś zdolności kredytowej, teraz masz pole do popisu, naprawdę. Cała susa- jedno zdanie wywleczesz i ciągniesz bo tak wygodnie.
Nikt Ci ani rzucać chłopaka nie każe, ani brać kredytu tym bardziej. Luźna propozycja to była z mojego punktu widzenia.

Moim zdaniem 1000 zl to na jedna osobę dość duża kwota, no chyba, że tak jak pisałam, chcesz żyć na wysokim poziomie. Jeśli cię nie stać nie jedziesz w góry, rekolekcje też odpuszczasz-to proste. Trzeba umieć wybrać to lub to. My tak robimy i na dodatek jeszcze potrafimy z tych pieniążków odklożyc- nie dużo a jednak. Nie od razu trzeba sroki za ogon wszystkie ciągnąć. Mieszkanie od zera robiliśmy i do tej pory (popatrz na suwak) na wczasach nie byliśmy z mężem. Dopiero w tym roku może coś się uda. Nie płakałam, nie narzekałam, tylko zaciskałam pasa i wszystko co mieliśmy inwestowaliśmy. Teraz mamy gotowe mieszkanie, czas na mini urlop być może.

Z resztą zgadzam się od a-z z adwersarz. Ja w zasadzie tylko kupuje w Biedronie.

Ania M

A jak mama nie będzie chciała mieszkać to co? (zakładając, że nie jest osobą lezącą i nie potrzebuje opieki 24h)
wybierasz to co chce mama czy to co jest dobre dla małżeństwa?
To mąż ma być ważniejszy nić mama a z Twoich wypowiedzi to wcale nie wynika.
Mama powie, że nie chce sama mieszkać (a mamy są do tego zdolne chcąc zatrzymać dziecko przy sobie jak najdłużej) i Twój mąż nie będzie już miał wiele do powiedzenia bo tak chce mama.
Po 5 latach mieszkania z nią możecie być już uzależnieni od jej zdania i nie mieć własnej tożsamości jako małżeństwo niestety

Cera

AniaM, zgadzam się z Toba.

Susa, tak przypomniało mi się, że czytałam, że dawałaś pieniądze swojej mamie. Możesz zdradzić dlaczego?

susa

silva

właściwie z dziewczynami w większości się zgadzam
już parokrotnie wyraziłam się, co myślę o "wszystkochcącej planować i mieć" Susie
z drugiej strony to ciekawe, ileż tu osób Susie jest gotowym rad udzielać
jeden post Susy dosłownie elektryzuje to forum

do tematu się nie wtrącam, bo nic nowego nie dodam i widzę, że każda wypowiedź jest tu jak woda na młyn - któraś z Was zauważyła, że czasem napisze się tu coś
i faktycznie potem ktoś się uczepi jednego zdania, i go ciągnie przez 4 strony

chciałam tylko wtrącić niegroźne trzy grosze Kwadratowy

PS. to że pracująca córka, która mieszka z mamą, daje jej jakąś część swojej pensji jako wkład we wspólne gospodarstwo jest bardzo na miejscu - mnie by oburzyło, gdyby nic mamie co miesiąc z tej swojej pensji nie dawała...

ika

A susa ja uważam, że za 1000zł na osobę da się wyżyć. Tak żyjemy z mężem już od prawie dwóch lat i na wszystko nam wystarcza i wcale nie żyjemy skromnie, do tego odkładamy. Fakt, że czynszu nie mamy ogromnego, ale jakbyście poszukali, to nawet z kimś obcym na spółkę można mieszkanie duże wynająć. I jest różnica między mieszkaniem z mamą a kimś obcym na pół, bo obcemu jesteś w stanie odmówić i powiedzieć, że Ty i mąż inaczej to widzicie, natomiast mamie możesz nie być w stanie odmówić i to właśnie jest to, co może zniszczyć tak często przytaczaną przez Ciebie "jedność małżeńską".
Teraz wydałaś na dentystę, więc później nie powinnaś już tyle wydawać, wiem jakie to są duże koszty, ale raz się to zrobi i powinno być ok.

buba

Cóż, ja sama nie wiem co w tym wątku napisać.
Raczej unikam tu wypowiedzi, ale mimo wszystko też rozumiem obawy Susy.
Przed nią nowy, niezany etap w życiu i może nie zdawać sobie sprawy, że "da się", może czuć się niepewnie w związku z perspektywą samodzielnego utrzymywania się, niepewną sytuacją finansową własną i narzeczonego.
Nie uważam, że takie nadmierne rozdrabnianie każdego problemu, analizowanie od trzech stron jest dobre i cokolwiek wnosi, ale staram się zrozumieć.

Mam nadzieję Susa, że przykłady dziewczyn jednak Cię przekonają i choć trochę rozwieją Twoje obawy, skoro podjęliście już decyzję o małżeństwie, po prostu zaufaj Bogu.
Wesoly

miu miu

Hmmmmm...my mamy 1500zł na 3 osoby i dajemy radę, trzeba tylko wszystko planować, można też coś odlozyć co miesiąc. Czy żyjemy w ubóstwie? Nie sądzę, mam wszystko czego potrzebuję, mąz i córa też, teściowie dorzucają jakies soczki dla małej jak mają kaprysa.
Ja nie podważam mozliwości mieszkania z rodzicami po slubie, wiele małżeństw tak zyje i musi być ok bo nie może byc inaczej. My mielismy od razu moje lub męza mieszkanie, bylismy na swoim, ale uważam, że będąc razem mozna pokonać wiele trudności, nie bez powodu pismo mówi: lepiej jest dwojgu niz jednemu, bo jak jeden upadnie to drugi go podniesie.
Suso myślę, że dacie radę, jesli chcecie być razem z czasem wszytko jakoś się układa.
Czy wszystkie byłyście tak mocno przygotowane do wszystkiego co wiąrze się z małżeństwem? Ja tam nie, pomimo, że mielismy swoje mieszkania, ja po prostu chciałam być z tym męzczyzną, wiedziałam, ze to jest to i reszta mnie nie obchodziła. Czy byłam niedojrzała? Może i byłam, ale jestem szczęsliwa a to jedyna odpowiedź na to pytanie.
Mama mamą, ale współzycie i wspólne zycie, czułość wiąże z męzem bardziej niz z mamą, taka jest natura.
Teraz sie pewnie gromy posypią

fiamma75

Cera

Ja już tam nie wiem susa czy mieszkałaś sama w tej kawalerce czy z mamą-w jednym poscie piszesz tak, w innym inaczej, no nie ważne, nie będę się głupio licytować.
Wiedź tylko jedno, że czasami trzeba (finansowo w tym przypadku) w małżeństwie jeśli chce się coś mieć, do czegoś dojść a ma się określoną, nie duża kwotę trzeba umieć sobie odmówić przyjemności, by cieszyć się tym co się ma bardziej. To moje zdanie. Najgorsze co może być to narzekanie, że się nie ma nic, do niczego nie doszło a wydawanie bez głowy pieniążków, gdyż nie potrafiło się odmówić przyjemności.

Powodzenia.

Cera

Cera

Zawsze powtarzam, że moich rodziców na to czego mnie nauczyli bede po rękach całować. Między innymi gospodarowania, oszczędności, zaprawiania weków. Mąż tez z takich na szczęście. Dużo kupować też nie muszę, mam swoje

fiamma75

Małgorzatko, wiem dobrze, że ludzie i za mniejsze kwoty przeżywają. Chodzi mi o to, że nie jest to jednak ideał, do którego należy zachęcać susę

Ale w dużym mieście nie jest to takie proste utrzymać rodzinę za tę kwotę. Czynsz za własne mieszkanie to nie 10 zł ani 100zł, media opłaca się również. Kupować niestety trzeba (żywność), bo swojego się nie ma.

Zresztą największy koszt to jednak opieka nad dziećmi (przedszkole+opiekunka). Z drugiej strony jednak można liczyć to jako koszt własny, bo dzięki temu można zarabiać.

Oszczędzać można, a nawet trzeba. Przyznam jednak, że po latach oszczędzania odechciało się mi oszczędzania na jedzeniu

silva

nie wytrzymałam

biorąc ślub nie mieliśmy nic - dosłownie => NIC!
ja studiowałam i dorabiałam na waciki, mąż studiował i pracował na etacie
[ale na swoje M odkładaliśmy sumiennie co miesiąc już dwa lata przed ślubem!]

po ślubie sypnęło nam z nieba, czego przecież nie byliśmy w stanie przewidzieć i NIE PRZEWIDZIELIŚMY, ŻE NAM SIĘ TO STANIE NAWET W DNIU ŚLUBU!:
- po dwóch tygodniach od ślubu mieliśmy używanego 4-letniego "Malucha", czyli Fiata 126p
- po dwóch miesiącach od ślubu remontowaliśmy nasze pierwsze M
- po czterech miesiącach od ślubu wprowadziliśmy się do swojego M
- po 8 latach od ślubu staliśmy się pełnoprawnymi właścicielami naszego pierwsze M
- po 8 latach od ślubu wprowadziliśmy się do większego-nowego M, zachowując własność do pierwszego M, które teraz wynajmujemy studentom
- po (może) 30 latach o ślubu staniemy się właścicielami naszego drugiego M, które zawsze możemy wykupić wcześniej w przypadku tragicznych zdarzeń losowych, sprzedając pierwsze M

Bóg obdarza małżonków nawet materialnie, serio, serio...