..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

fresita

wrazenia po kolejnej jezdzie: probowalam rekaw(kto to cholera wymysli?chyba tylko po to aby skomplikowac zycie takim zdolnym kursantkom jak ja Mruga

)oraz wszelkie mozliwe skrzyzowania z parkowaniem,omijaniem, cofaniem oraz zatrzymywaniem sie z wlaczonym recznym na wzniesieniu(wybaczcie ze tak sie ekscytuje i na biezaco relacjonuje ale dawno mnie tak cos nie pochlonelo

) jezdze juz coraz plynniej, odruchowo zmieniam biegi, nadal jezdze slalomem, czasami po krawezniku a co na bogato

ale coraz ladniej hamuje a nie jak wczoraj 5 metrow za pasami.podsumowujac: uwazam ze pierwszy raz z mezem byl zdecydowanie prostszy, choc i w tej sytuacji trzeba bylo sporo ogarnac na raz Mruga

niz skorelowanie wszystkiego aby poprowadzic samochod.pozytyw: niezla dieta odchudzajaca jak dla mnie, nie moge jesc z wrazenia Wesoly

jutro cd.bede jezdzic wieczorem i po zmroku

Cera

Mam od 5 lat, kierowcą aktywnym jestem, lubię jeździć po najbliższej okolicy tj. miastach. Niestety w dalsze trasy się nie pcham, boję się.

Za wszystkie przyszłe zmotoryzowane dziewczyny trzymam kciuki i powiem szczerze -nie zazdroszczę egzaminów. Milion razy wole rodzic, po tysiąckroć zdawać maturę ale po raz kolejny do egzaminu praktycznego na prawko podchodzić-nigdy w życiu-chyba bym umarła. Stres dla mnie potworny jak nie wiem co, takiego stracha nie miałam nigdy.

Olenkita

Smużka

Ja się panicznie boję jazdy samochodem - tzn. z kimś owszem, ale sama bym nie umiała. Nie chcę. Przeraża mnie to potwornie. Smutny

Wiem, że muszę kiedyś zrobic prawko, ale odkładam to już 5 lat.
Teraz, gdy dostaliśmy stary samochód moich rodziców, dziwnie się czuję, wiedząc, że jest... i że mogłabym nim jeździć, ale nie mogę, bo nie mam prawka i bo sie boję..

fresita

2 godziny na placu...cwiczylam ten pieronski rekaw, juz nawet na 100 prob ze 20 wyszlo bezblednie Mruga

moj tesc jest jednak tyranem...teraz to widze Mruga

mrówka

co to jest "rękaw"? bo przyznam, że nie spotkałam się z tym określeniem...

fresita

jazda po luku czy jakos tak

mrówka

aaaa:) i wszystko jasne Mruga

Dona

channel

Fresita, super!! Mi łuk wyszedł tylko kilka razy - w tym na egzaminie:-)

Natalka

Ja jestem prawie pewna, że teraz prawka bym nie zdała, chociaż jeżdżę codziennie do pracy po 20 km tam i z powrotem, a czasem nawet w dłuższe trasy...
Ale zgadzam się z tym, że trezba się przełamać, miałam taką sytuację w zimie- było z minus 15 stopni, auto stało na podwórku, a ja zapieprzałam z koleżanką na nogach o drugiej w nocy z wieczorku filmowego- jak doszłam uda miałam zamarznięte

Od tej pory nieustannie powtarzałam sobie, że muszę się przełamać ( prawko mam od pięciu lat, jeszcze na panieńskie nazwisko)
Dostałam pracę, w której musze jeździć i tak się zaczęło...
Początki- koszmar- jazda na trasie ok 50 km na godzinę, klaksony non stop, ale teraz już spokojnie jeżdze ponad stówkę i jakoś mi idzie ( nie umiem wciąż cofać, ale jazda do przodu całkiem całkiem

)
Z tym, że jestem bardzo ostrożnym kierowcą- wyprzedzam narazie tylko traktory, wpuszczam wszytskich, co gdzieś tam skręcają...
Także trzymam kciuki za wszytskie dziweczyny, co zdają egzamin i za te, co boją się wsiąśc za kółko- nie taki diabeł straszny, a satysfakcja gwarantowana (oj, niech tylko zbliży się zima i filmowe wieczory w kinie Laughing

)

szpaczek1

Warto się przemęczyć dla prawka gdyż daje możliwości sprawnego przejechania z punktu A do B. I jest to główna zaleta!!

Mieszkamy na obrzeżach Warszawy, z kiepską komunikacją.

My bardzo długo byliśmy antysamochodowi (bardzo). Ja prawko miałam od 10 lat, ale się bałam jeździć. Męża zmusiłam do zrobienia kursu, bo stwierdziłam że jak kiedyś będzie dziecko to bez samochodu generalnie się nie da żyć.... A tylko moje prawko może nie wystarczyć...Jednocześnie chciałabym zaznaczyć, że pomimo tego że musialam zmusić męża do kursu i do zapisu na egzamin.... mąż już wielokrotnie mi dziękował że go "zmobilizowałam" do kursu i do egzaminu

Pewnego zimowego wieczoru( -15C) przyjechałam do domu i okazało się że nie mam kluczy do domu, a maż na jeździe i będzie wracał dopiero za 2 godziny. Wtedy tak zmarzłam, że powiedziałam sobie KONIEC.

W ciągu miesiąca kupiliśmy samochód i miesiąc po kupnie samochodu zaczęłam jeździć do pracy samochodem. Mąż dwa miesiące po kupnie zdał prawko. Oczywiście po drodze mieliśmy przygody, ale prawda jest taka że żaden kierowca nie jeździ idealnie i każdy popełnia błędy. Więc nie ma sensu twierdzić, że ze względu na fakt że źle jeżdżę nie będę jeździć, bo tylko jeżdżąc człowiek się uczy...

Trzymam kciuki za wszystkie dziewczyny, które się odważyły i robią kurs!! Naprawdę warto:
- jeżeli będzie dziecko to zawsze można się zapakować do bruma i pojechać do koleżanki i mamy przyjemne południe z koleżanką,
- jeżeli jesteś w domu z dzieckiem to można pojechać na zakupy. W południe pustki w sklepie, więc szybkie zakupy. Co zyskujemy?? Przyjemne wieczory i wolne weekendy z mężem!! (mhh dzieci jeszcze nie mam, ale wydaje mi się że człowiek jest w stanie pojechać z dzieckiem -nawet małym - na zakupy...sam... ja na pewno będę próbowała...)
- pomagamy mężowi bo nie jest już jednym kierowcą. Można pojechać do znajomych na grill'a i mąż będzie mógł sobie wypić piwko. Na długich trasach można się wymieniać - na pewno jest to bezpieczniejsze niż zrobienie całej trasy przez jednego kierowce....

My mamy tak że razem jeździmy do pracy i wracamy... Uśmiech na twarzy męża, kiedy po niego podjeżdżam pod biuro i zaworze do domu.... bezcenny... Czasami żartuję z niego, że ma za dobrze... bo dobrze gotuję, udany seks... a do tego jeszcze szofer

Maria

Natalka

Ehh, to ja się wyraźnie wyłamuję spod tego obrazu mam robiących zakupy z dziećmi. Ale może to dla tego, że sama zakupów nie robię W OGÓLE, najwyżej na bazarku kupuję warzywa, a i to rzadko...