..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Smużka

Zakładam nowy temat, bo nie chcę w różnych wątkach wspominać o swoim problemie. Chciałabym usłyszeć (przeczytać) kilka opinii z zewnątrz.
Pewnie powinnam raczej pogadać z jakimś księdzem, ale póki co nie umiem się zebrać i nie wiem, do kogo iść.

Mam problem.
Planujemy z moim Lubym wziąć ślub (tak za rok czy 1,5, max za 2 lata).
Kiedyś byłam bardzo wierząca i religijna... Jesli ślub - to tylko kościelny. Innej opcji nie było.
Dziś nadal wierzę w Boga, ale nie ufam KK. Postanowiłam odejść od KK na jakiś czas - Pomyśleć spokojnie, poczekać, czy coś się nie wyklaruje....

Nie zgadzam się z katolicką etyką seksualną. Stosuję FAM i mam zamiar robić to także po ślubie. Wiem to już teraz. Nie chcę oszukiwać siebie i nikogo więcej, że chcę by było inaczej. Nie chcę.

A jednocześnie nadal wierzę w Boga. Nadal czuję Go w swoim życiu.
Czasem nadal się modlę. Śpiewam religijne piosenki idąc rano do pracy (zwłaszcza wtedy, gy świeci poranne słoneczko i tak bardzo mi radośnie).

Nie uznaję rozwodów.
Dla mnie ślub jest jeden - Na całe życie.
Chcę, żeby Bóg nam błogosławił.
Chcę, żeby był obecny na naszym ślubie.
Chcę, żebyśmy sobie udzielili wzajemnie ślubu przed Jego obliczem.

Ale nadal nie będę kłamać. Nie chcę mówić, że będę żyć zgodnie z KKK.
Moje sumienie mówi inaczej.
Zapewne jest wypaczone i ponoszę za to winę.
Może tak w istocie jest, ale... Ale teraz jest jakie jest i za chiny nie daje się przekonać do pewnych rzeczy.

Chciałabym ochrzcić dzieci (jeśli tylko Bóg nas nimi obdarzy - a marzę o tym). Chciałabym, żeby poszły do komunii z innymi dziećmi.

Choć myślę o tym niemal każdego dnia. Nie umiem zdecydować, czy powinniśmy (czy wolno nam) wziąć ślub kościelny... Skoro nie do końca zgadzamy się z nauką KK, skoro chcemy żyć nieco po swojemu (przynajmniej teraz tak nam się wydaje - Może potem się nawrócimy, kto wie.... Dopuszczam taka opcję).

Gdy rozmawiam z koleżankami, które są raczej niewierzące - Nie widzą problemu. Dla nich ślub kościelny to tradycja i same takie śluby brały (lub mają w planach).. bez żadnych dylematów moralnych.
Widocznie ja jestem jakaś dziwna, bo dla mnie to hipokryzja...
A z drugiej strony naprawdę chciałabym taki ślub...
Nie umiem tego rozgryźć.
Jednego dnia już wiem, że chcę ślubu kościelnego i że taki weźmiemy - z tradycji też, ale też dlatego, że to my sami, a nie KK nam udziela ślubu... A my sami chcemy go sobie udzielić przed obliczem Boga... więc na resztę mozna przymknąć oko.

Ale za kilka dni... gdy posiedzę na jakimś ściśle katolickim forum za długo... zaczynam myśleć, że nie należę do KK, nie chcę należeć i że ślub w tym Kościele byłby nie na miejscu...

Nawet zastanawialiśmy się nad zmianą wyznania...
Ale to nie takie proste, gdy się zostało wychowanym w rodzinie katolickiej.
Zresztą uważam, że mogłabym postępować zgodnie ze swoim sumieniem, nie z nauką KK... i wtedy też jakoś bym istniała w tym Kościele, bez konieczności formalnego przenoszenia się gdzie indziej...
W końcu jestem grzesznikiem, nie świętą...
Jestem słaba... i na dzień dzisiejszy nie stać mnie na piękne deklaracje...
Chciałabym, żeby Bóg pozwolił mi chwilę postać obok mimo, że jestem taka jaka jestem i że nie chcę (na razie) być inną...
Chciałabym, żeby mnie nie wpychał w ciasne ramy definicji katolika - na zasadzie - dopasujesz się, albo nie ma tu dla ciebie miejsca (a tak potraktowana się czuję przez wielu członków KK - nie przez Boga - czuję to ze strony ludzi...).

Rozmawiamy z moim W. o rodzaju ślubu.... i on stawia na kościelny (podobnie jak większość moich znajomych - nie widzi mojego problemu), ale gdy mu tłumacze, to rozumie... i mówi, że uszanuje mój wybór, jeśli wybiorę tylko cywilny.

Co Wy o tym wszystkim myślicie?
Macie jakiś pomysł, z kim mogłabym o tym porozmawiać?
Jakiego księdza wybrać, gdzie go znaleźć?

kukułka

bardzo ważna kwestia- czy zamierzacie dzieci wychować po katolicku?takie pytanie pada w kościele przy obrzędach ślubu. Jeśli małżonków niesakramentalnych kościół nie wyrzuca poza nawias (a nie wyrzuca, wręcz przeciwnie) to dlaczego by miał wyrzucać ciebie. Jeśli pytać ks to wg mnie najlepiej własnego spowiednika. Ja ogólnie do spowiedzi i po rady od lat chodzę do młodych księży i to uważam w moim akurat przypadku za dobry wybór. Tak czy inaczej jeśli po ślubie będziesz stosować fam to myślę że już teraz musisz się liczyć z niemożnoscia chodzenia do Komunii. No chyba że stały spowiednik rozezna i powie co innego. Jedno jest pewne. Spytaj księdza. On pomoże myślę lepiej niż my tu. My to tylko gdybać możemy.

Smużka

Co oznacza katolickie wychowanie dzieci?
Nauczę je modlić się.
Będę się starała z nimi chodzic do kościoła (W. chyba chodził nie będzie).. ale nie wiem, czy na pewno - na dziś trudno mi przewidzieć.
Sama nie będę przystępować do sakramentów i być może wytłumaczę im dlaczego - jak trochę podrosną.

Nie mogę porozmawiać o swoim problemie ze spowiednikiem, bo go nie posiadam (a poprzedni mój spowiednik odszedł z zakonu) i na dzień dzisiejszy posiadać nie zamierzam - przynajmniej przez jakiś czas.

P.S.
W protokole (wygooglałam sobie właśnie i czytam) pada pytanie o zasady etyki katolickiej w planowaniu rodziny.
Jeśli rozumieć to jako obowiązkowy orto NPR - to się nie zgadzam.
Jeśli rozumieć to jako potępienie aborcji, pigułek wczesnoporonnych itd. - to oczywiście!

milunia

to dobrze, że traktujesz decyzję o ślubie kościelnym tak poważnie, widać że wiara jest dla Ciebie nadal ważna - szukasz, drążysz, pytasz

Ja miałam podobne dylematy, zastanawiałam się nawet czy w ogóle jest sens brać ślub, skoro czekają mnie męczarnie npr'u, wydawało mi się że łatwiej żyć samemu niż wystawiać się na "zagrożenie ze strony męża"

dla mnie cały absurd kościelnej etyki seksualnej ujawnia się właśnie w tym, że ona wykrzywia postrzeganie małżeństwa i małżonka, jak to o. Knotz zauważa - współmałżonek staje się nieustannym zagrożeniem popełnienia grzechu ciężkiego

kukułka

tak, pada pytanie o etyke seksualną i jest to rozumiane jako ortonpr. Zresztą powiedzą ci to na naukach przedmalz. Moim zdaniem bez księdza a najlepiej spowiednika się tego nie rozstrzygnie co powinnas zdecydować i jak z ta Komunia. Tu ks który by cię trochę poznał rozezna ile w tym tkwieniu przy fam jest świadomej i na zimno podjętej decyzji a ile wpływu emocji lęków obaw itd. Tej sytuacji nie można oceniać w oderwaniu od tego kontekstu. Ktoś z boku musi na to spojrzeć. Ktoś duchowo doświadczony.

milunia

Karafka

ja ostatnio czytalam niemiecki protokol i pytan co do sfery seksualnej nie bylo.

a jak jest ze spowiedzia? kto nie pojdzie, ten nie moze miec slubu?

ja zimno zadecydowalam, ze bede zyc z FAM. Tak jak milunia pisala, podpisuje sie... Tego w Biblii nie ma. dlatego z tego powodu mam nie brac slubu? Bog jest dla nas, normalnych szarych smiertelnikow grzesznikow, a grzechu w pieszczotach czy gumkach nie jestem w stanie sie doszukac...

Maria

W Irlandii tez jest inaczej. Na naukach przedslubnych mowi sie przede wszystkim o bycie w zwiazku, pokonywaniu problemow, npr jest, ale nic w porownaniu z tym co u nas.
[link widoczny dla zalogowanych]

Oni sie zajmuja naukami jak i poradnictwem rodzinnym, nie ma czegos takiego jak pani w salce przy parafii, to jest porzadna organizacja.

kukułka

kasik ślub bez spowiedzi jest o ile mi wiadomo ważny ale przyjęty niegodziwie. Tak samo jak Komunia, która się przyjmuje na Mszy ślubnej-przyjęta bez spowiedzi w stanie grzechu ciężkiego, wiadomo- świętokradztwo ale materii sakramentu nie zmienia

Karafka

no wlasnie teraz tez szukalam na ten temat kukulko i w prookole znalazlam, zeby zachecic do spowiedzi i komuni, ale to nie jest do waznosci sakramentu potrzebne.
teraz pytam sie, po co mlodzi podpisuja jakies kartki w Polsce?

milunia

to nie młodzi podpisują, ale ksiądz (że odbyło się spowiedź), pani na kursie npr (że na nim byłaś)

to wynika z biurokratyzowania się Kościoła

Karafka

no wlasnie, czyli wg nich zeby moc wziasc slub to MUSZE isc do spowiedzi i na kurs. A to wcale nie jest potrzebne... i musze jeszcze to ksiedzu udowodnic podpisana karteczka, chore...

milunia

każdy episkopat chyba ustala te zasady na terenie danego państwa

kasik - dałoby się, ale musiałabyś przebić głowę przez niejeden mur

a czemu masz opory przed pójściem do spowiedzi przed ślubem?

Karafka

ja opory? nie!! tylko opry mam przed zmuszaniem mnie do tego Confused

w Polsce slubu brac nie bede, a nawet jakbym miala brac to wszystko i tak bym tu zalatwila. a jakbym brala w Polsce to by latwo ze mna nie mieli Laughing

Smużka

A ja mam opory przed spowiedzią przed ślubem, bo będę musiała obiecać poprawę, której nie obiecuję....
niee...
Chociaż nie!
Olśniło mnie właśnie, gdy to pisałam!
Jeśli do spowiedzi pójdę przed ślubem, to wyspowiadam się z seksu przedmałżeńskiego i serio obiecam poprawę, bo cała reszta (FAM) będzie już grzechem w seksie małżeńskim, zatem nie widzę przeszkód, by się wyspowiadać (dotychczas myślałam, że to będzie kolejny mój problem). Tyle tylko, że przed ślubem mogę się dopiero spowiadać, bo teraz nie dostanę rozgrzeszenia (mieszkam ze swoim facetem i nie chcę tego zmieniać).

W protokole jest też o zdrowiu psychicznym.
A ja miałam i być może znów będę miała (znam siebie i wiem, że to prawdopodobne) depresję.... Okaleczanie się, myśli samobójcze itd...
hmm...
Confused

Swoja drogą moja koleżanka (z wykształcenia teolog!) na ślubie skłamała, że jest otwarta na dzieci. W rzeczywistości ich nienawidziła i żadnego nie planowała. Fałszywa przysięga bardzo ją męczyła przez kilka lat! ..zastanawiała się, czy jej ślub jest w ogóle ważny!

Ale nieznane są wyroki Boskie. Dziewczyna zaszła w ciążę. Wyklinała swoje nienarodzone dziecko, które urodziło się przedwcześnie i zmarło.
Następne było już tym wymarzonym, wymodlonym i upragnionym...
Więc właściwie ową otwartość na dzieci w końcu Bóg na niej "wymusił".
Sorki, że chciałam, żeby to tak zabrzmiało... ale sama nie wiem, co myśleć.