..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

gam

Byłam w pracy w Popielec, nawiązał się temat, zresztą jak codziennie odnośnie tego co akurat dziś będziemy jeść na przerwie obiadowej (zwykle ustalamy bo czasem kupujemy wspólnie jakiś kubełek w KFC i dzielimy się nim), ja powiedziałam , że dziś mam kanapki z serkiem i jeżeli ktoś zapomniał a jest wierzący -praktykujący to jest ścisły post z racji Środy Popielcowej. Spojrzeli na mnie jak na osobę która właśnie zerwała się z choinki, ..."Popielec , tak mówisz??? post ścisły???? a co to takiego????....
I poszli na kurczaczka.........
Od początku postu , szaleństwa i zabawy moich współpracowników nie ustają , dalej są imprezy w lokalach, alkohol i nikt nie mysli o tym , że to czas pokuty, wyrzeczeń itp...
Przecież ci ludzie , kiedyś przystąpili do I-szej Kom. Św. przecież to tak od razu z głowy nie wylatuje, chyba byli bierzmowani, po za tym żyją w kraju gdzie podobno 96% to katolicy, hmmmm.......
Wczoraj byłam na Gorzkich Żalach , w ławkach same starsze osoby, młodych osób było może z parę.... smutno mi się zrobiło, pomyślałam o kolegach z pracy którzy prawdopodobnie właśnie kończą kolejnego drinka w lokalu........

Wyszłam z domu w którym jeszcze jako dziecko jak pamiętam Wielki Post był przeżywany bardzo poważnie, nie słuchaliśmy głośno muzyki, unikaliśmy specjalnego żartowania i powodów do częstego smiechu, zawsze były jakieś postanowienia wielkopostne (nie zawsze coś z nich wychodziło ale przynajmniej się staraliśmy) post w piątki, żadnych zabaw....
Wiem, że teraz jest trochę inaczej, bardziej swobodnie..... w pracy leci głosna muzyka i nie zależy to od tego czy mi sie to podoba czy nie, tak musi być i juz....
Ktoś może powie "...po co się dodatkowo smucić z powodu jakiegoś postu, mało masz swoich zmartwień na co dzień, mało nieszczęść na tym świecie, które odbierają ci radość życia i jeszcze dodatkowo katować się jakimś postem....'"
Co nam daje post i "współuczestniczenie" w męce Chrystusa? Chyba to, że z większą radością przeżywamy święto Zmartwychwstania, a jeżeli święto Zmartwychwstania jest poprostu kolejnym wolnym dniem od pracy to chyba rozumiem moich współpracowników Confused

.

darus

Ja jako dziecko też praktykowałam post środowy...tak jak mówisz... ale było to raczej "Bo tak tradycja każe!" rzadko chodziło sie wtedy do kościoła... ale cała rodzina to katolicy...nie było w tym wymiaru duchowego... Smutny

teraz gdy jestem dorosła, rozumiem bardziej jego przesłanie...ale nie dlatego, że dojrzałam do tego, ale dlatego, że się tym interesuję na codzień. Bóg jest ze mną każdego dnia, chodzę do kościoła...nie dlatego, żeby "zaliczyć" mszę, ale dlatego, żeby chłonąć Słowo Boże.Po prostu sama poszukuję...

wydaje mi się, że bez pielęgnacji wiary ludzie coraz bardziej będą się zachowywać jak Twoi znajomi z pracy... I nawet mogą powiedzieć, że są katolikami praktykującymi, bo dwa razy do roku w Święta chodzą do kościoła! Wesoly

AnnaMaria

jako małe dziecko zbierałam dobre uczynki, robiliśmy wyrzeczenia wielkopostne i nie jedliśmy slodyczy. Jesli chodzi o muzykę to z reguły nie słucham głosnej więc ten problem odpadał. Obecnie staram się przeżyć Wielki Post duchowo tj. więcej się modlę, odmawiam różaniec generalnie jest to dla mnie czas przemysleń i skupienia....

Aniąt

U mnie w pracy 2 koleżanki w Środę Popielcową wyprawiły imieniny - ciasta, kawa. Te z nas, które wspomniały o ścisłym poście, zostały wyśmiane. A najlepsze było, gdy przyszły dyrektorki i powiedziały, że one w Wielkim Poście nie jedzą słodyczy, a w Środę Popielcową poszczą: solenizantki zaczęły jęczeć, że to nie ich wina, że się tak te okazje w kalendarzu zbiegły... Biedulki, prawda? Jakby nie można było przenieść o jeden dzień. No i czemu nie wyśmiały dyrektorek (chyba, że zrobiły to za ich plecami, ech...)?

Ja w Wielkim Poście staram się zaglądać częściej do Pisma Świętego i chociaż raz pójść na Gorzkie Żale i na Drogę Krzyżową.

Dona

gam..

ja juz od dawna czuje sie dziwnie w kościele w trakcie , hmmm "niestandardowych" czyli nie niedzielnych nabożeństw..(różaniec, majówka), rzadko, bo rzadko.. ale zdarzyło mi sie uczestniczyc...
wkoło same starsze osoby..

Ja powtórze sie jeszcze raz.. , ze za to lubie to forum... za wiare..

bo w otoczeniu (poza rodziną) chyba jestem jedna sama, ktora.. chodzi do kościola, modli sie- a przynajmniej próbuje, stosuje NPR ! Mad

.. i traktuje sprawy wiary , Kościoła i Boga poważnie...

Ja widze ogromną sekularyzację społeczeństwa, szczególnie w mieście..

W pracy moja wspólpracownica jest wierzaca, i chodzi do koscioła(, dlatego nie patrzy na mnie jak na idiotke, kiedy mówie, ze np chodze na rekolekcje...

z drugiej strony.. na impreze firmowa zgodziłam sie jechac w piatek.. i jak inni tanczyłam, piłam, bawiłam sie, i objadałam mięskiem......

wiedziałam, ze z punktu widzenia katoliczki.. zrobiłam źle..
ale widać.. nie zawsze umiem postawić wymagania swojej wiary na pierwszym miejscu...

Post.. tak naprawde... jakos tez przestał miec dla mnie ten inny wymiar..

nie chodze na imprezy, wiec to nie jest dla mnie wyrzeczenie..

Nie mam ochoty odmówic sobie alkoholu.. (a i to pije go tak sporadycznie.. ze to żadne wyrzeczenie), słodycze odrzucam bardziej "dietetycznie" niz "duchowo"..

mogłabym sobie odmówic internetu.. i forum..

ale chyba nie dałabym rady..

to jedyna z nielicznych przyjemnych rzeczy, które mam tylko dla siebie

moje postanowienie czytania Pisma świetego czeka w koncu na realizacje..i nie może sie doczekac..

Ale dzieki gam za ten watek.. bo uswiadomił mi co jest nie tak...

strzyga

eh... a dla mnie to teraz trudny czas. chyba po raz pierwszy tak naprawdę. Nigdy wcześniej nie znajdowałam sie tak daleko od Boga, jak teraz. I źle mi z tym, jednak na razie nie zamierzam wykonywać jakiś żadnych ruchów w te czy we wte. Pewne zachowania zachowuję - post w pt (czasem jak dziś w śr), ale to raczej kwestia przyzwyczajenia, czy okoliczności.

Tomek

Moi rodzice przestrzegają postu, rodzice żony to i my przestrzegamy. Chociaż zapewne sam bym o nim zapomniał gdyby nie żona (coś nie mam pamięci do wszelakich świąt i okoliczności Mruga

). Mam nadzieję, że uda mi się w końcu w ten piątek wybrać na drogę krzyżową... tylko tak głupio samemu iść, bo żona chora :-/

Co do współpracowników. Uważam, że ludzie nie lubią gdy 'wytyka się' im, że są katolikami. A już zwracanie uwagi, że mamy post to 'wtrącanie się nie do swoich spraw'. Na siłę nikogo nie przekonuję - myślę, że zawsze wystarczy, że sam odmówię podając powód odmowy. To działa chyba lepiej niż upominanie. Tym bardziej, że IMO większość katolików w Polsce przeżywa swoją religijność głównie instytucjonalnie i kulturowo niż duchowo.

Pozdrawiam!

Aniąt

Tomku, a ja uważam, że robienie imienin w Środę Popielcową i drwiny z protestów to przynajmniej gruby nietakt. A potem jeszcze udawanie, że tak wyszło, że się inaczej nie dało.... Mam niesmak.

Dracena

U nas jest takie zabieganie zwykle, że Środa Popielcowa przeleciałaby jak zwykle - wieczorem do kościoła, do łóżka i następny dzień. Post przeleciałby pewnie tak samo, tak było w zeszłym roku i jeszcze wcześniej - tuż przed Świętami reflektowaliśmy się, że to "już" i że jeszcze spowiedź i że znów nic nie mamy z tego świętego przecież czasu...

Teraz dzięki naszemu synkowi ma szansę być inaczej. Przygotowujemy się do jego chrztu na Święta - i chcemy to potraktować jako okazję do własnego odświeżenia wiary. Żeby nie skończyło się na pustym rytuale, ale żeby dać wreszcie początek rodzinnej modlitwie i przeżywaniu wiary. Przecież teraz spoczywa na nas odpowiedzialność nie tylko za nas i naszą wiarę.

Natalka

Mam takie pytanko,może nieco z innej beczki,a może nie... Wesoly

W jaki sposób modlicie się w malżeństwie?My,będąc parą często modlilismy się wspólnie w różnych oklicznościach,ale teraz modlitwa jakby troche spowszedniala.Wczoraj spróbowaliśmy przeczytać Pismo Święte (z ewangelią),chcialam potem troche o tym podyskutować,ale jakoś tak nie bylo co powiedzieć...I na czytaniu się skończylo.Macie jakiś fajny sposób modlitwy?Bo takie codzienne ,,klepanie"mnie troszkę dobija,poza tym chyba nic nie wnosi...
A co do Postu nigdy nie rozumialam zasady nie jedzenia mięsa Confused

darus

to chyba jest w Biblii... jak ludzie pościli, to jedli skromnie i powstrzymywali się od mięsa... piekli tylko jakieś specjalne placki... (szczegółów teraz nie przytoczę
Smutny

...)

ale o tym mówił u nas ksiądz w środę...Pościmy, aby doznawać bliskości z Bogiem... tak jak ludzie przez czterdzieści lat na pustyni nie mieli pożywienia... Teraz my czynimy podobnie...

Dla mnie poszczenie dla tradycji, bo tak robili rodzice i dziadowie - a bez tego wymiaru bliskości z Bogiem - nie ma uzasadnienia.
Cóż z tego, że będziemy na wodzie przez cały dzień a nie poświęcimy ani jednej sekundy w tym dniu dla Boga??? A tak się dzieje... w niektórych domach się pości, ale nie myśli się o tym, że ma to jakiś związek z Bogiem...

Jestem pewna, że Bogu byłoby milsze, jeśli zgrzeszylibyśmy w tym dniu z powodu zjedzonego mięsa, a nie zapomnielibyśmy o dziękczynnej modlitwie za nasze życie (na przykład... Wesoly

)

Edwarda

Natalka

Edwardo,piszesz:,,normalnie,zwyczajnie",a uwierz mi,że masz wyjątkowe szczęście,bo nie każdy czlowiek potrafi się aż tak otworzyć na modlitwę.To wymaga przezwyciężenia jakichś oporów,przede wszystkim dlatego,że jest obok nas malżonek,czyli ten,który nas zna najbardziej(z ludzi oczywiście Wesoly

)...Ja kiedyś potrafilam tak się modlić,ale wśród ludzi bardziej dla mnie obojętnych,bylo latwiej,w przypadku malżeństwa slowa modlitwy weryfikuje zycie...Ale macie świetną metodę w każdym razie...
A propos Postu:pamiętam jak kiedyś postanowilam nic nie jeść,udalo się to,ale kosztem mojego okropnego humoru:(Dlatego,co do postanowień wielkopostnych,myślę,że lepiej jest np.postanowić sobie codziennie zrobić coś dobrego dla męża/żony/dzieci....niż czegoś sobie zakazywać(slodyczy,telewizji).Takie jest moje zdanie

AnnaMaria

gam

W Wielki Post nastawiam się głównie na większą wrażliwośc na potrzeby innych, staram się być bardziej wyrozumiałą, więcej się modlę wspólnie z całą rodziną, w miarę możliwości uczestnictwo w Drodze Krzyżowej i Gorzkich Żalach, post w piątki i ogolnie nastawienie na bycie "lepszą,pokorniejszą"

nie palę więc nie rzucę palenia Very Happy

nie piję alkoholu więc nie mam sobie czego odmawiać
nie chodzę na imprezy nie muszę z nich rezygnować

składanie obietnic, że nie będę robiła tego czego w zasadzie i tak nie robię na co dzień byłoby hipokryzją