..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

silva

myślę, że spowiednik miał raczej na myśli pomoc ludziom, a nie zwierzętom...

dając takie zadanie, chciał, by Susę ono kosztowało jakiś wysiłek
i chciał niejako zmusić ją,
by się przełamała,
by się otworzyła na innych
taka pomoc zwierzętom to w tym przypadku dogoterapia, a nie praca nad tym, nad czym zapewne ksiądz chciał, by Susa w sobie rozruszała

myślę, że spowiednik znając Susę, uznał, że ona nie zlekceważy takiej pokuty,
że ją niejako ją zmusi, do obcowania z ludźmi i otworzenia się na świat, że przestanie szukać ludzi w wirtualnej rzeczywistości, a zacznie ich szukać w realu Wesoly

Smużka

Też myślę, że chodziło głównie o ludzi, żeby np. widząc ich trudną sytuację nie stawiać siebie w centrum wszechświata.. tylko łyknąć trochę pokory, zaufania do Boga i otworzyć się na drugiego człowieka.

mamma

ja uważam, że ten wolontariat nie powinien być dla susy jakąś torturą, jak nie lubi pracy np. z dziećmi po co ma się na siłę do tego pchać, nie zagwarantujecie, że to polubi, może tylko się zniechęcić, jak odpowiada jej papierkowa robota to niech spróbuje, nie wykorzysta talent jaki ma by pomóc innym. A kontakt z ludzi jest wszędzie. Ja na przykład wolałabym pracować z dziećmi, a papierkowa robota byłaby dla mnie koszmarem i co doradzałybyście mi odwrotnie niż susie.

silva

przecież praca papierkowa dla jakiegoś stowarzyszenia, to praca z ludźmi dla potrzeb ludzi właśnie
ja tylko napisałam, że na pewno ksiądz nie myślał o zwierzętach
nikt nie namawia Susy do pracy z dziećmi, gdy wie, że się do tego nie nadaje
nikt, kto wie, że nie nadaje się do dzieci, nie powinien z nimi pracować
jednak proponowanie głaskanie kotków i wyprowadzanie psów, to już moim zdaniem
nie było intencją księdza...

Jamila

Pomoc zwierzetom to nie dogoterapia... Zwierzeta w schorniskach cierpia, sa chore, samotne, czesto glodne.
Ja tez mysle, ze spoiwednik mial na mysli pomoc ludziom ale jak widac susa sie obawia tego i woli papierkowa robote charytatywna. Mysle, ze w tym wypadku pomoc zwierzetom odnioslaby wieksze skutki bo chodzi o kontakt z cierpieniem a nie stosami papierow i cyferkami...

silva

ika

Jamila, może i pomoc zwierzętom odniosłaby większe skutki, niż robota papierkowa, ale to też moim zdaniem nie za bardzo o to chodziło. Bo susa ma raczej problem z w ogóle otworzeniem się na ludzi, przyjdzie pogłaskać kota, czy wyjść z psem, ale to są zwierzęta, z którymi nie można nawiązać takiej głębokiej więzi jak z drugim człowiekiem.
A ja myślę, że wystarczyłoby, żeby susa znalazła sobie pracę w jakimś sklepiku, gdzie musiałaby obsługiwać klientów, cały czas z nimi rozmawiać, doradzać im, wysłuchiwać ich żaleń, różnych historii. To też otwiera na kontakty z ludźmi. Siedząc w biurze, oczywiście są relacje ze współpracownikami, ale to są ciągle Ci sami ludzie i z czasem odezwanie się do któregoś z nich nie stanowi w ogóle problemu. W pracy, gdzie cały czas przewija się ktoś nowy, przy bezpośredniej obsłudze klienta, trzeba być otwartym, trzeba umieć wyjaśnić, zagadać, bo jest to konieczne.

Sama pracuję w sklepie i wiem jak bardzo mnie to otworzyło w ogóle na ludzi, chociaż nigdy zamknięta nie byłam. Ale teraz w ogóle nie czuję jakiejś obawy, żeby podejść do kogoś zupełnie obcego na ulicy i zapytać o coś, zagadnąć, czy w ogóle. Nie ma takiej nieśmiałości.

Smużka

Potwierdzam. Sklep dobra sprawa.
Ja pracuję jako wet i groomer, ale to mimo wszystko jest tez praca z ludźmi.
Opowiadają mi swoje życiowe historie. Ostatnio przyszła do mnie pani (z kotem na kroplówkę), która na emeryturze zaczęła pracować jako telefoniczna wróżka i wydzwania do niej 80-latek, bo tak bardzo pragnie kontaktu z człowiekiem, a mieszka sam. Dzieci, wnuki rzadko go odwiedzają.. więc postanowił płacić za czyjąkolwiek uwagę.

susa

silva

i bardzo dobrze Suso Wesoly

przyznam szczerze, że błyskawicznie znalazłaś coś bardzo konkretnego, super!

Jamila

Silva, masz racje wyrazilam sie nieprecyzyjnie. Faktycznie chodzilo mi miedzy innymi o wyprowadzenie psa na spacer ale takiego ktory jest samotny lub chory i bardzo potrzebuje choc odrobiny czulosci bo cale zycie spedza w klatce, po pewnym czasie gdy nie zostanie zaadoptowany schornisko go usypia... MYsle, ze schorniska mozna czesto porownac do hospicjum...

ika ja wiem, ze tu chodzi o kontakt z ludzmi ale ja uwazam, ze sklep to nie dobry pomysl, nie chodzi o samo otworzenie sie na przecietnego czlowieka tylko wlasnie na to cierpienie, samotnosc itd. Poza tym w sklepie mozna rozmawiac z klientami a mozna sie tez w ogole nie odezwac nie liczac zdawkowego "dzien dobry".

Susa jak widze rozwiazalas juz swoj dylemat, nie chce przesadzac ale obawiam sie, ze spowiednikowi nie o taki wolontariat chodzilo... No ale przekonasz sie gdy pojdziesz do niego.

Majeeczka

A ja myślę, że znalazłaś, Suso, bardzo db zajęcie Wesoly

Cieszę się Wesoly

I jestem pewna, że to będzie atut, gdy będziesz mogła wpisać wolontariat do cv.

buba

Też myślę, że dobrze wybrałaś Susa. Wesoly

Wolontariat to przede wszystkim ma być pomoc ofiarowana drugiemu, nie tylko by samemu się podbudować i dobrze, że będziesz mogła zaoferować to co sama potrafisz najlepiej.
Zdecydowanie uważam, że to dużo lepsze rozwiązanie, niż pomoc w schronisku.
Powodzenia! Wesoly

susa

Zaletą tej pracy w tym wolontariacie jest to, że gdy rozpocznę normalną pracę to łatwiej przeżyję pierwszy dzień pracy i wejdę w rytm pracy, gdy mam cały czas praktykę w biurze i obsłudze klienta Wesoly

I przy tym nauczę się obsługi klienta i odbierania telefonów bo to było moim słabym punktem. Wesoly

silva