..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

dorotkl

Ja należałam do oazy krótko ale był to ważny dla mojego życia czas - czas mojego nawrócenia i poznania Boga. Tam też poznałam narzeczonego Mruga

Od czasu kiedy poszłam na studia nie jestem w żadnej wspólnocie - nie mogę jakoś sie odnaleźć chociaż bardzo bym chciała. Myślimy z N. po ślubie pójść na msze wspólnoty w Matemblewie. Należą tam kuzynka i znajomi mojego N. których oboje lubimy, więc może warto.

Co do kościoła domowego - moi rodzice (po50.) należa tam od 3 lat. bardzo im to służy. Mają nowych znajomych, zaczęli wychodzić z domu - mają jakieś życie poza nami (ósemka dzieci Mruga

) Poza tym tata zawsze był religijny i może sie rozwijać a mama traktuje wszystko trochę "lżej" ale widzę, że im to służy. Mi osobiście DK nie odpowiada ze względu na "sztywność" ale dla takich osób jak moi rodzice "straszej daty" to może być naprawdę świetne rozwiązanie. Dlatego jeśli chodzi o DK jestem na tak : wink :

Aniąt

dorotkl - ósemka dzieci- niesamowite... Jak sobie rodzice radzili z Wami? Czy byliście z tych spokojnych dzieci? Pytam, bo ja z dwójką wychodzę nieraz z siebie Smutny

Tak, to off top, ale takie mi się nasunęło pytanko...

dorotkl

Jak byliśmy młodsi to chyba byliśmy dość spokojni, chociaż z opowiadań rodziców to nie raz któreś wsadziło sobie w przedszkolu pinezkę do nosa itp Mruga

Moja mama chyba po trzecim dziecku odeszła z pracy, więc miała dla nas dużo czasu Wesoly

Mama jest też kobietą o "twardej ręce" więc też nie pozwoliła nam wchodzić sobie na głowę (podziwiam ją za to widząc co dzisiejsze dzieci robią ze swoimi rodzicami) tata bardzo jej pomagał. Nie wiem jak dali sobie radę, ale podziwiam ich za to i też chciałabym mieć może pięcioro dzieci Embarassed

juka

Aniąt, jakbys miała ósemkę to może miałabys więcej dystansu, w związku z czym pewnie nie wychodziłabys z siebie częściej niz przy dwójce

Aniąt

dorotkl, dziękuję za odpowiedź Wesoly

Misiczka

Tak sobie przeczytałam wątek.. mnie jakoś nigdy do wspólnot nie ciągnęło, jak już przynależność to do klubu turystycznego, DKF-u itd..

Może to osoby, które znałam sprawiły, że miałam taki pogląd, ale hasło "dziewczyna z oazy" kojarzyło mi się z kimś "nawiedzonym" w koniecznie do kostek sięgającej spódnicy, na to bezkształtny sweter, zero makijażu, płaskie obuwie.. (jak mi koleżanka pokazała zdjęcia z jakiegoś wyjazdu oazowego, to wszystkie tak wyglądały, a na moje pytanie stwierdziła, że nie wolno było chodzić w spodniach!).. dopiero na studiach w grupie miałam kolegę, który należał chyba do Światło-Życie (nie bardzo rozróżniam to wszystko..) i był "normalny" co było dla mnie dużym zaskoczeniem, a jego działalność oazowa polegała głównie na tym, że robił coś dobrego dla innych (np. organizowali obozy dla dzieci z patologicznych rodzin)..

A już najbardziej przeraża przewijające się w wypowiedziach mnie słowo "formacja", ja tam nie chcę żeby mnie ktoś formował.

Kto jeszcze nie należał nigdzie i nie należy??

Dona

tez nigdy nigdzie nie należałam...

AnnaMaria

ja nigdy nie należałam dokładnie z tych samych powodów co Misiaczka. Nie czułam potrzeby a wręcz jakoś mnie od tego odrzucało. Nigdy nie fascynowałam się niczym, do wszystkiego podchodzę ze sceptyzmem i dystansem. A w takich wspólnotach/organizacjach trzeba się podporządkować, "mysleć" jak oni, robić według zasad jak oni każą itd...to zdecydowanie nie dla mnie.

Olenkita

strzyga

Ja nigdy nigdzie nie należałam, ale byłam dośc mocno związana z oazą Mruga

Jeśli chodzi o ten wyjazd ze spódnicami to faktycznie jest taki (ale tylko jeden) Mruga

w trakcie całej formacji.
Ale to śmieszne, bo mi się najbardziej kojarzy oaza z koleżanką, która nigdy(!) nieumalowana nie wyszła z domu. Cool

kukułka

u nas we wspolnocie (ale to nie oaza, tylko Nowa Ewangelizacja) nie bylo dlugich spodnic itp. wygladalismy normalnie, kazdy ubieral sie jak chcial i nie ewangelizowalo sie wsyztskiego, co sie rusza Laughing

, nawet na kursie Pawla
mmnie bardzo duchowosc NE wlasnie odpowiada, zreszta Szkoly Nowe Ewangelizacji sa chyba we wsyztskich wiekszych miastach w tej chwili.
ja polecam Wesoly

ja w tej chwili nie naleze, ale nasza stara NE sie reaktywuje wlasnie Wesoly

bakteria

Ja należałam do oazy przez dobrych parę lat (Misiczka - oaza=Ruch Światło-Życie Wesoly

), ale to bardzo ważny okres dla mnie. Nigdy nie czułam się pchana w jakąś ideologię, poza tym bardziej nawet angażowałam się we wspólnotę dziecięcą (=Dzieci Boże w ramach Ruchu Światło-Życie), gdzie byłam animatorką, potem animatorką muzyczną, potem moderatkorką... Byłam na naprawdę wielu rekolekcjach wakacyjnych (15 dni) i innych, ale nigdzie nie było obowiązku noszenia spódnicy

Zalecano je jednak na mszę, żeby podkreślić jej uroczysty charakter. Z perspektywy czasu wiem, że cała formacja (uwaga - chodzi o to, że ja się formuję, a nie, że ktoś mi to "robi" Mruga

) dała mi mocny duchowy fundament oraz przyjaźnie na całe życie Wesoly

PS - wiele osób się tam malowało, ja też

kukułka

co do formacji, zgadzm sie z Jolą - forumujemy i powinnismy sie formowac zawsze, ze wspolnota czy bez, jak sie czlowiek nie formuje, to sie cofa, ja takie odczucie mam w stosunku do siebie.
i te znie odczuwam tego tak, ze to ktos mnie formuje, ja sie formuje, ktos mi pomaga, a tak naprawde to i mnie, i tego ktosia formuje Duch św. w kierownictwie duchowym (tez polecam) jest bardzo podobnie

szpaczek1

hej!
ja nigdy nie należałam do rzadnej wspolnoty ale ostatnio o tym dosyc powaznie mysle i ku mojemu zaskoczeniu również mąż... z jednej strony zeby mieć wiecej okazji żeby myśleć o Bogu ale też spotkać nowych ludzi... teraz jak to wszystko czytam to trochę strasznie brzmi... zobaczymy co z tego wyjdzie...

jak na razie na celowniku mamy grupę postakademicką przy klasztorze dominikanów na frecie w warszawie...

trochę jest dziwnych ludzi... no cóż może my też jesteśmy dziwni....

dorotkl

A ja jestem zdania, że są i dziwni fanatycy i normalni przyjaźni ludzie. W takich wspólnotach mi podoba się to, że wszyscy mamy wspólny cel i służymy jednemu Panu, więc można być sobą i otworzyć się, bardziej zaufać ludziom którzy mają podobne podejście do życia. A Bóg działa przez ludzi. Jak czytam te wypowiedzi to widać ludzie którzy nie byli we wspólnocie oceniają je stereotypowo na podstawie jakichś wycinków które widzieli, a jak było się we wspólnocie kościelnej to zna się ten klimat, przede wszystkim przyjaźni Wesoly

W końcu jednoczy nas Miłość Wesoly