..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

agu

Czyli może tak być, że wymagają przy różnych meldunkach, ja miałam wszystkie urzędy w jednej dzielnicy.
Ja bym nie chciała podwójnego nazwiska, myślałam o zostaniu przy swoim, ale wybrałam męża bo krótsze. Nie podobają mi się podwójne i zawsze się zastanawiam, jak zejdą się dwie osoby z podwójnym, to jakie wybiorą po ślubie, poczwórne? Mruga

okoani

agu - w Polsce nie można mieć więcej niż 2 nazwisk

Ja akurat mam podwójne nazwisko, ale Nasze dzieci będa miały tylko po mężu, więc do takiej sytuacji nie dojdzie Mruga

Ale miałam w klasie w liceum kolegę o podwójnym nazwisku.
Kiedyś na ślubie koleżanki bardzo spodobało mi się zakończenie kazania przez księdza o połączeniu się serc, żyć i właśnie nazwiska Kwadratowy

nie pamietam już dokładnie słów, ale pięknie to zabrzmiało

Oszka

Dona, dzięki za linka do dyskusji o nazwiskach. Ale... zaraz na pierwszej stronie trafiłam na Twój wpis z 2006:

Dona

Oszka

Dona, nie chcę się rozpisywać na ten temat na tym topiku, skoro istnieje tamten, więc tylko krótko:
- kluczowe jest tu dla mnie słowo "pozwolić". Rzecz jest oczywiście do dogadania między małżonkami, ale decyzja należy do danej osoby
- sama też nie kombinowałam z nazwiskami - po prostu każde z nas zostało przy swoim
- jeśli spotkałabym się z taką jak Twojego męża reakcją u "kandydata na", byłby to dla mnie sygnał, że należy się dwa razy zastanowić nad małżeństwem, bo istnieje uzasadniona obawa, że a) zbyt mocno różnimy się poglądami na kwestie dla mnie istotne i b) jeśli w tej sprawie ma hopla, to w licznych innych też może mieć...

buba

Oszka, chyba trochę przesadzasz.
Poza tym, to jest też kwestia ujęcia w słowa, nie sądzę, żeby Dona miała męża tyrana.

strzyga

a myśmy z mężem o tym w ogóle nie rozmawiali. sprawa wyszła dopiero przy składaniu papierków do ślubu Mruga

buba

Hehe, my rozmawialiśmy i myślę, że mój luby też mógłby mieć "problem", gdybym chciała swoje zostawić.
Ponoć kiedy mama zdecydowała się na dwa nazwiska, to dziadek od strony taty poczuł się wręcz urażony...

Taka męska duma, czy coś?

okoani

Ja na długo przed zaręczynami powiedziałam, że albo zostanę przy swoim nazwisku, albo będę mieć dwa (od początku bardziej prawdopodobna wersja). Także mąż właściwie nie miał nic do gadania

silva

bardzo chciałam zostawić swoje panieńskie, poza tym na studiach znali mnie pod panieńskim...
ale oba tak długie, że brzmiałabym niczym Pawlikowska-Jasnorzewska i darowałam sobie, choć czasem żałowałam
do dziś niekiedy zastanawiam się, jak się nazywam, gdy mam podpisać poważne dokumenty w banku czy u notariusza, bo wiem, że pomylić się nie mogę, a w takich napiętych momentach od razu chcę się panieńskim podpisywać Kwadratowy

Oszka

buba, wszystko zależy od tego, co rozumiemy przez "tyran" Mruga

A swoją drogą w takim razie chrzanię męską dumę - w każdym razie takie jej przejawy Wesoly

buba

A widzisz, ja z przyjemnością pozostanę "uległa" i pokornie przyjmę nazwisko lubego...

Dona