..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

Oszka

Byle to była Twoja własna decyzja

A panowie niech się przez chwilę postawią w tej sytuacji: "Mareczku/Janku/Jurku, to jak robimy z nazwiskiem? Przyjmujesz moje czy zostajesz przy swoim? Wiesz, byłoby by miło, gdybyś przyjął moje. Natomiast przyznam, że nie wyobrażam sobie, że zostajesz przy swoim. Oczywiście możesz też pomyśleć o dwuczłonowym, ale zależałoby mi wówczas, aby twoje kawalerskie nazwisko było jako drugie"

Justek

Moim zdaniem to jest tak indywidualna decyzja, że nie ma co się spierać przy swoich racjach. Ja przyjęłam nazwisko męża i nie robiłam to bo on tak chciał, ani bo ktoś inny, tylko po to aby czuć jedność, rodzinę. Ale jak już podkreślałam, to jest decyzja bardzo indywidualna i każdy ma do tego inne podejście.

fiamma75

Znam kilka przypadkow, że kobieta została przy swoim i znam, gdy mąż dodał nazwisko żony do swojego oraz gdy zmienił nazwisko na nazwisko żony.

Oszka

strzyga

agu

My się zastanawialiśmy, czyje przyjmujemy - moje czy męża. Wybraliśmy męża, krótsze, z niemieckim pochodzeniem, zamiast przydługiego szlacheckiego. Moja kuzynka zrobiła tak samo, tłumaczyła to ostatnio tym, że wybrała niemieckie, a zagraniczne zawsze można sobie bez problemu zmienić np. na poprzednie. Się nam trafiło, w centrum i na wschodzie polski przyjąć niemieckie nazwisko męża, z własnej woli i chęci.

Dona

Oszka, ale czemus sie mnie tak uczepiła!
tak cieszy mnie to...
a kobiety z checia bym zamkneła w kuchni i spowrotem odebrała prawa wyborcze i wprowadziła zakaz nauki...
co ma piernik do wiatraka...?

i wcale nie uwazam, ze przesadzasz z zostawieniem swojego nazwiska (każdy niech sobie robi jak chce), ale przesadzasz z czepianiem się nie wiadomo o co...wyciagasz napisane przeze mnie zdanie sprzed kilku lat i próbujesz mi wmówic, ze moj maz ma chora męską dumę i zmusił mnie do przyjęcia nazwiska... Shocked

w ogóle, piszesz o tym wszystkim, .. jakby to przyjecie nazwiska było nie wiadomo jaką tragedia..
malzentwo dla mnie to kompromisy.. i na niejeden juz musiałam pojsc.. i będę musiala, i tak samo mój mąż...

Oszka

Dona, sama odesłałaś mnie do tamtej dyskusji... a tam trafiłam na Twoją wypowiedź.

I tak: dla mnie zmiana nazwiska byłaby nie do pomyślenia (bez przesady z "tragedią", oczywiście).

kukułka

[quote="Oszka"][quote]Sprawa istnienia kobiet w historii to jeszcze inna kwestia. Nawet jeśli zostaną przy nazwisku rodowym, prawie zawsze będzie to nazwisko ich ojca. Kobiety nie mają nazwisk, które mogłyby uznać za całkowicie swoje - mają tylko imiona[/quote]

Bingo :-x [/quote]
ee, przesadzasz w kierunku jakiejs nie wiem, megalomanii czy co?

buba

fiamma75

Nie wiem co ma wspólnego fakt, że kobieta potrzebuje mężczyzny ze zmianą nazwiska Shocked

buba

kukułka

zgadzam się z bubą, poza tym, Oszka chwali sie tym zostaweniem nazwiska tak jakby to był nie wiadomo jaki wyczyn czy powód do dumy
Rozumiem Done i jej meża, też mam nazwisko męża. niech każdy ma sobie nazwisko jakie chce, ale po jakiego grzyba się z tym obnosić i wciskać tę informację przy każdej nadarzającej się okazji? (a tak właśnie odbieram teksty Oszki w tym wątku, na tym forum jest wiele dziewczyn mających podwójne nazwiska, ale te osoby mnie jakoś nie drażnią, bo się z tym nie obnoszą. mają i już, ich sprawa)

Smużka

A ja odwrotnie - Byłam dumna, że mam już nazwisko męża. Zmieniłam dowód b. szybko, a gdy go odebrałam, pokazywałam wszystkim, taka byłam szczęśliwa, że jestem już oficjalnie wojtusiowa.

P.S.
Tak, czepiam się... ale czemu piszemy w tym wątku, skoro Dona podała link do bardziej odpowiedniego?

kukułka

[quote="Smużka"]A ja odwrotnie - Byłam dumna, że mam już nazwisko męża. Zmieniłam dowód b. szybko, a gdy go odebrałam, pokazywałam wszystkim, taka byłam szczęśliwa, że jestem już oficjalnie wojtusiowa. :D

[/quote]
ja tez bylam dumna :) nie pokazywalam co prawda wszystkim, ale radoche mialam idac cos zalatwiac do urzedu lub podpisujac sie w pracy :) myslalam sobie : " a niech wszyscy widza, ze za niego wyszlam"
poza tym - nie wyobrazam sobie sytuacji: ja nazwisko panienskie, mąz swoje, a dzieci nazwisko po mężu