..................NPR - Naturalne Planowanie Rodziny................

hebanowe noce

Chyba mam nerwicę lękową. Smutny

To wszystko to jest jakiś koszmar i muszę się wyżalić.
Zaczęło się ponad miesiąc temu od duszności - miałam wrażenie, że nie uduszę, ciężar na klatce itd., a do tego doszło rzężenie przy oddychaniu, innych objawów brak. Lekarz ze względu na to rzężenie zlecił RTG klatki piersiowej, które wyszło czyste i antybiotyk. Brałam ten antybiotyk, ale odstawiłam, bo zaczęła mi słabnąć noga i ręka, drętwiała mi twarz... pojechałam do szpitala, tam ekg i badania na zatorowość płucną. Nic nie wyszło i ogólnie w szpitalu czułam się już dobrze. Pojechałam kilka dni poźniej do tego internisty od antybiotyku, dostałam drugi, wybrałam cały i było już coraz lepiej z dusznością. Niestety dostałam biegunki, która trwała półtora tygodnia i dostałam kolejny antybiotyk. Razem z tym antybiotykiem zaczęły się problemy z przełykaniem jedzenia, więc znów przerwałam. Jestem w stanie jeść płyny i papki, wszystko inne staje mi w gardle lub wpada w drogi oddechowe. W międzyczasie byłam u laryngologa, bo zauważyłam narośl na jednym migdałku. Laryngolog zleciła TK szyi ze względu na to, że moja mama w mim wieku miała już chłoniaka. Czekam na wynik tego TK. Ciągle czuję, że coś mnie dusi i utrudnia przełykanie. Ten prawdopodobnie polipek (będę mieć biopsję) nie jest aż tak duży, aby wywołać takie problemy. Przez ten czas przechodzę co chwilę fazy na kolejne choroby - chłoniak, rak migdałka, rak migdałka naciekający na zatokę szczękową (jejku, zobaczyłam, że mam strasznie asymetryczną twarz), miastenia, stwardnienie rozsiane... co chwilę jestem niemal pewna, że mam innego raka lub jakąś postępującą chorobę. Smutny

I nie wiem już, czy ja to sobie wkręcam, czy coś jest na rzeczy. Smutny

Jestem kłębkiem nerwów, każdego dnia dochodzą kolejne objawy. Smutny

Cera

Może równolegle do lekarza od ciała pójdź do psychologa?

hermiona

Ja też bym poszła do psychologa na Twoim miejscu.
Szkoda się tak męczyć.
Też mam trochę jak Ty i wkręcam sobie jakieś choroby często, bo nie wierzę, że mogę być zdrowa. Mi pomaga jak zamęczę tym lekarza i się przebadam.
Więc idź do psychologa i zrób sobie zestaw badań. Powinno Cię to chociaż trochę uspokoić Wesoly

Przytulam

Tomek

gam

co do tych drętwień kończyn i twarzy to koniecznie poziom elektrolitów wtedy trzeba sprawdzić, niedobór magnezu i wapnia daje czasem takie objawy
hebanowe reszta na pw

mamma

jeju

ika

A przed tym wszystkim jak sie zaczelo mialas jakies stresy ogromne ? Wspolczuje Smutny

hebanowe noce

Dzięki, sprawdzę elektrolity, ale jakiś czas temu wapń miałam podwyższony, ale wtedy nie miałam tej nerwicy i tak szczerze olałam sprawę i nie przebadałam kolejny raz, miałam zrobić wapń i fosfor we krwi i dobowej zbiórce moczu ale na pierwszy plan wysunęły się problemy zdrowotne dziecka (zapalenie układu moczowego i najprawdopodobniej padaczka u mojej roczniaczki, eeg jest typowe dla padaczki, dziś mamy neurologa Smutny

), obrona itd. i przepadły mi skierowania, straciły ważność.

Co do markerów to też dziękuję za informację, właśnie jakiś czas temu szukałam tego markera, ale nie mogłam znaleźć i stwierdziłam, że nie ma. U mnie w rodzinie od strony mamy i także taty wszyscy chorują na raka. Taka klątwa rodzinna. Gdy kilka lat temu wykryli u mnie makrogruczolaka przysadki to nawet się ucieszyłam, bo stwierdziłam, że i tak dostałam spoko przydział.

Z tym syndromem studenta to właśnie go mam niestety, choć nie medycyny, ale dwóch pokrewnych kierunków i myślę, że to też ma wpływ na moje myśli. Smutny

Ogólnie to nie złapałabym tej fazy, gdyby nie problemy z przełykaniem jedzenia i to ciągłe uczucie ucisku, przyduszania, itd.

----------------------

Ika, nie miałam aż takich, żeby dostać nerwicy, ja to ogólnie bardzo spokojny człowiek jestem. To mi się wzięło odkąd zaczęły się pojawiać te objawy, a nie odwrotnie.

emma

Kochana będę pamiętać w modlitwie.
Moja rodzina też umiera na raka, więc rozumiem.
Jak znajdę czas to postaram się o pw.

brain

To że cały czas odnajdujesz w sobie nowe objawy nowych chorób, gdzie medycznie są one wykluczone, może wskazywać na jakiś problem nerwowy. Spokojnie, z tym się żyje, a często samo mija. Choć, żeby być spokojnym, że problem nie wróci, albo wróci pod innymi objawami (stanami depresyjnymi na przykład) warto wybrać się do dobrego psychologa i z nim o tym porozmawiać. Do złego/niesprawdzonego nie warto iść, bo może wyrządzić więcej szkód niż pożytku. Ale warto oddać ten problem w czyjeś ręce, będzie Ci lżej z samego faktu, że ktoś Cię na prawdę rozumie, ktoś wie co przeżywasz, wie jak temu zaradzić, wie jak Ci pomóc.

A badania zrób swoją drogą, żeby wykluczyć możliwość choroby somatycznej. O to psycholog pewnie też zapyta, czy Twoje lęki są mocno uzasadnione faktycznym stanem zdrowotnym, czy przyczyny lęków leżą gdzie indziej.

I nie radzę tego odwlekać, bo od tego lepiej nie będzie.
A do tego czasu sprawę nowych objawów zostaw na boku, może nagle znikną?
Im więcej o tym będziesz myśleć, tym więcej ich w sobie wyszukasz i hm.. wygenerujesz. Taka samosprawdzająca się przepowiednia.. Trzymam kciuki!

Tomek

koszatniczka

Hebanowe - jak masz czas i siłę - lec do psychologa, najlepiej jakiegoś z polecenie. Jak jesteś z Wawy to mogę polecić

Jasne, nie rezygnuj z diagnostyki, ale wiesz jak to jest - jesteśmy psycho-fizycznym zlepkiem, trudno czasem jedno od drugiego odróżnić.

Pozdrawiam Cię ciepło! Tyle stresów na raz! Dzielna jesteś!

brain

hebanowe jak jesteś z d.śląska też mogę kogoś polecić, tak jak napisała koszatniczka, jeśli masz czas i siłę, umów się czym prędzej, nie warto się męczyć!

matunia

hebanowe noce dawno Cię nie było na forum, zastanawiałam się co u Ciebie Yar good

Nic szczególnego nie doradzę, zadbaj o siebie, porób badania.
Bardzo mi przykro z powodu choroby córki Smutny

Edwarda